Wolfenstein: The New Order Review (BorderEagle)
Return to Castle Wolfenstein, seriye adım attığım ilk klasik deneyimdi; kısa ve net yapısıyla Nazi temalı atmosferin kapısını aralamıştı. Wolfenstein: The New Order ise, bu temelleri modern FPS mekanikleriyle genişleterek, hem nostaljiyi hem de günümüz aksiyon beklentilerini karşılıyor.
Oyunun hikayesi, Nazi’lerin alternatif bir tarihte zafer kazandığı distopik bir evrende geçiyor. Blazkowicz’in Nazi rejimine karşı verdiği mücadele, net bir dille aktarılıyor. Aşırı duygusallığa girmeden, doğrudan aksiyona odaklanıyor. Atmosfer, soğuk ve kasvetli detaylarla destekleniyor; bu sayede her bölümde, Nazi kontrolündeki dünyanın baskısı hissediliyor.
Wolfenstein: The New Order, klasik FPS hissini modern dokunuşlarla harmanlıyor. Çift silah kullanımı ve geniş silah seçenekleri, her çatışmaya farklı taktikler eklemenizi sağlıyor. Ancak, bazı çatışmalarda düşman yapay zekasının beklenenin altında kalması, özellikle gizlilik gerektiren bölümlerde taktiksel derinlik konusunda eksiklik yaratabiliyor.
2014 çıkışlı olmasına rağmen, oyunun grafiklerinde Nazi distopyasının kasvetli atmosferi iyi yansıtılmış. Detaylı çevre tasarımları ve uyumlu renk paleti, oyuncuya bu alternatif dünyanın içine çekildiğini hissettiriyor. Ses efektleri ve müzikler ise aksiyonun temposunu destekleyip, her çatışmayı daha sürükleyici hale getiriyor.
Kısaca; Wolfenstein: The New Order, nostaljik dokunuşları modern FPS özellikleriyle buluşturuyor. Return to Castle Wolfenstein’ın kısa ve etkileyici oynanışını hatırlatan anlar, modern aksiyonla birleştiğinde oldukça tatmin edici bir deneyim sunuyor. Tüm bu artıların yanında, düşman yapay zekasının kötü olması, göz ardı edilemeyecek bir nokta. Yine de, genel olarak sağlam bir yapım olan The New Order, hem klasik FPS tutkunlarına hem de modern aksiyon deneyimi arayan oyunculara gönül rahatlığıyla indirim dönemlerinde tavsiye edilebilir.