Wolfenstein II: The New Colossus Review (DördüncüReaktör)
“Aksiyon-Gizlilik Rollercoaster” diye bir tür olsaydı, bu oyun o türde olurdu.
Bir önceki oyunun (Wolfenstein: The New Order) sonu zirvede ve duygu yüklü bitirmesinden hemen sonraki zamanda geçen The New Colossus, hızlı bir girişle oyuncuyu hiç bekletmeden tekrar kaos ve gerilimin içine atarak başlıyor. Merak etmeyin, spoiler içeren yerler sansürlüdür.
Önceki oyunun sonunda William Blazkowicz, nam-ı diğer Terror Billy, yaralı bir şekilde Nazi hapishanesinde kalmıştı. Sevdiceği Anya, Caroline ve diğerleri onu bu oyunda kurtarıyor. Anya bu oyunda hamiledir. Ne yazık ki bebişi bu oyunun sonunda bile göremiyoruz. . Bir başka üzücü olay da tıpkı önceki oyunda yapmak zorunda bırakıldığımız o karar verme aşaması. Ben yine Fergus’u kurtardım. Hikâye finaline etkisi var mı bilmiyorum. Lâkin olaylar burada biter mi? Yoldaşımız Caroline uyuz Frau Engel’in kafasını kesmesinden dolayı ölüyor ta en başta.
İlk kez bir Wolfenstein oyununda karakterin iç dünyasına bu kadar derin dalıyoruz
Uzun süredir BJ’in yanında silah tutan, ona mentorluk yapan Caroline ölünce William tam anlamıyla sarsılır. Bu olayın etkisi, normalde sessiz olan William’ın, oyunu oynarken kendi kendine konuşmasında da çokça görülüyor. Hatta bazı görevler sırasında bu intikamı ona adadığını vs de ifade ediyor.
William’ın çocukluğunu ve yaşamış olduğu evi, dönemin Teksas’ının ne kadar ırkçı olduğunu –hâlen öyle, değişen bir şey yok- , kötü anılarını da görebiliyoruz. William’ın babasına öyle bir kurulmuşum ki malum bölümde çat diye geberttim ışık hızında.
Geleneğin dışına çıkılması mı yoksa malum furyanın esintileri mi?
Bu oyunda denizaltı üssümüz var arkadaşlar. Ne alaka derseniz eğer açıklayayım. Nazilerin Amerika’ya da sıçramasından dolayı, Amerika’da da direniş hareketleri başlamıştır. Siyahi ablamız Grace önderliğindeki bu hareket, William’a kadar uzanır ve düşmana karşı beraber örgütlenirler. Grace’i seslendiren Debra Wilson’a selam olsun, az güldürmedi beni bu oyunu oynarken.
Bu hareketi ilk görünce dedim acaba Siyah Panter gibi örgüt mü bunlar, ya da siyasi mesaj kaygılarını gözümüze gözümüze sokacaklar mıydı? (60’larda geçiyor oyun) . Gözümüze sokmamışlar da hafif dokunmuşlar. Üste Asyalılar, Fransızlar, yoğun olarak Afrikalılar, yer yer Latinler; Nuh’un Gemisi gibi kadroyla denizaltında ilerleye ilerleye gittik.
Bilimkurgu da sanki fazla mı coşmuşsunuz…
Kadim Yahudi ilimi cart curt, tamam atmosfer distopik, her yer Nazi mecha’sı dolmuş, ardımızda bizi kovalayan bir ordu var, ölmeyeceğiz zaten ana karakteriz de , kesik kafadan yeni vücuda geçiş yapmak nedir! Bu sahnede sinirim bozuldu ve gülmeye başladım. Nasıl bir ilim yahu bu. “Adam kendini makineye çevirmiş abi” demek istiyorum.
Elimde değil…
Vallahi The New Order ile karşılaştırmadan yapamıyorum. O oyunun etkisi öyle bir başka ki, sadece menü müziğini dinlemek için dakikalarca beklediğim oldu. O arkaplan ve o sert notalar, vurucu hikâye… Bu oyunda aynı müziğin farklı bir versiyonu var ama nedense geç çalıyor ve niye dümdüz bej arkaplan koymuşlar bilmiyorum… Bu oyunda ama grafikler yağ gibi akıyor ve BJ maşallah Arap atı gibi koşabiliyor. Hayır yermedim.
Müzikler
İşte Wolfenstein serisinin gelmiş geçmiş en iyi OST’u!
https://www.youtube.com/watch?v=2kur41flzdQ
Nazi vurduğumuz bir FPS Shooter’ı nasıl bu kadar duygu yüklü bir hâle getirebiliyor bu adam… Şu adama gitar vermeyin kardeşim :D
https://youtu.be/A_XTdmiz4pE?t=85
Bu da son hediyem olsun:
https://youtu.be/VnW_ocNkY_M?t=29
NPC’lerin derdine derman olmak
Üsteki NPC’lerin kendi dramalarına şahit olabiliyorsunuz. Üşenmedim “birazdan neler olacak” diye izledim denk geldiklerimi. En komiği Sigrun’un oyunun sonlarındaki olayıydı bence. Onun dışında hepsinin verdiği görevleri yerine getirmedim. Belki Max Hass’ın oyuncaklarını toplayıp mutlu ederim sonra.
Epilog: Yakınmalarım
Zor modda oynadığımdan mıdır bilmiyorum düşmanın bazen side eye atmadan bile gördüğü oldu. Tam mükemmel hayalet deneyimi yaşayacakken tüm dopamin akışım sekteye uğradı. Özellikle American Bank olan bölümün başı neydi öyle… Bir de neden bu oyunda kaşlar bir tuhaf?
Epilog 1.5 : Tavsiyelerim
Benim gibi gizlilik efişinadosu iseniz zor ve bir tık üstünde deneyim edin. İnanın çok daha eğlenceli. Ben District temizlemeye geçtim çünkü bu oyunu bırakamayacağım gibi bir süre daha…