V Rising Review (Meitantei)
Son zamanlarda vaktimi çalan güzellik abidesi. Bir vampir olarak; hayata gözlerimizi açtığımızda Türkiye'de doğmadığınıza şükredip bir tabutta uyanıyoruz. Bilmukabele "arkadaşlık" olgusuyla yavaştan tanışmaya başlıyoruz. İster topluluk sunucuları olsun, ister özel olarak oluşturulmuş sunucuları olsun fark etmeksizin atıyorsun kapağı. Açıyorsun oyunu, her şey tıkırında ilerliyor. Kafa dengi birkaç adam buluyorsun, ister arkadaş çevrenden ister topluluk sunucusundaki kurduğun yeni arkadaşlıklardan. Mümkünse bir yakın arkadaş ya da arkadaş gördüğün birini istiyorsun yanında, neden çünkü rastgele biriyle oynamanın o tadı vermediğini biliyorsun. Bir yandan arkadaşını satın almaya ikna etme çabası, diğer yandan oyunun fiyatının indirimde 28 lira olduğu gerçeği, gözünün önünden film şeridi gibi geçiyor. Sonra aniden geliyor aklına bir düşünce. Kafanın içindeki tek şey; verdiğin 28 lira degil 28 liranın bugünkü güncel kurla ne kadar ettiği düşüncesi. Sonra kafanda bir ampul yanıyor ve evet 2 dolar bile değil diyorsun kendi kendine. Sonradan düşünüyorsun taşınıyorsun, dışarıda yemek yesem acaba kaç para veririm diye, sonra hatırlıyorsun hamburgere verdiğin en son 80 lirayı. Vakit o vakit oyun vakti geldi çattı, arkadaşını oynamak için çağırıyorsun, diğer yandan kurduğun özel sunucudaki arkadaşlığını sorgulayacak bir Cehennem bekçisi Cerberus çıka geliyor. Pvp mi Pve mi diye soruyor oyun, sonra tabi ne sececegini biliyorsun çünkü arkadaşlığını sorgulatacak bir durum yaşanmasın. Oyunu açtığın an, karşında kocaman bir harita ve keşfetmen gereken bir ton şey var. Ve verdiğin 28 lirayı hatırlıyorsun tekrar ve yüzünde güzel bir gülümseme ile oyununa devam etmektesin.