Undertale Review (Sarach)
Undertale, içerisinde derin bir hikayesi olan rol yapma oyunudur. Tasarımıyla beni pek etkilemese de, hikayesi, savaş tarzı, sesleri ve müzikleriyle beni oldukça etkiledi. Oyuna ilk girdiğimde Flowey'nin bana "sevgi" yolladığı kısımda tuşları denerken, göndermiş olduğu "sevgi"leri kaçırdım ve yüzünün değiştiğini gördüğümde oyunun gözükmediği gibi olduğunu anladım. Oyunu oynayana kadar abartıldığını düşünüyordum. Açıkçası abartıldığını düşündüğümden için biraz ön yargılı bir şekilde oyuna girdim. İlk bakışta tasarımının iyi olmadığını düşündüğüm için oyunun da iyi olmayacağını düşünmüştüm. Oyun iyi hahaha. Oyuncular abartmamışlar, hakkını vermişler. Oyunda en çok beğendiğim kısım hikayesi oldu. Bitirdikten sonra kaçırdığım kısım var mı diye hayran sayfalarını kontrol ettim. Oyunun birden fazla sonunun olduğunu öğrendim. Oyuncular olarak yaptığımız basit seçimler bile oyunun sonunu etkiliyor. Ben kötü bir sona denk gelmedim. Eminim ki diğer sonlarını da görmek için oynayacağım. Oyunu 6 saatte bitirdim. Bazı kısımlarda sıkılsam da, oyunda kötü vakit geçirmedim :>. Oyunun bazı kısımlarda dördüncü duvarı kırması beni etkiledi. Oyunu oynarken, oyuncuya verilmek istenen rahatsızlığı, müziklerin de yardımıyla net bir şekilde hissettim. Oyunun zorluğu beni pek tatmin etmedi. İki tanesi hariç bütün patron yaratıklarını bile tek seferde öldürdüm. Benim için oyunun geneli biraz kolaydı, daha zor olabilirdi. Belki oyunu tekrar oynadığımda daha da zorlaşacaktır, bilemiyorum. Oyunun müzikleri muhteşem. Neredeyse bütün gizemli videoların arkasında bu oyunun müziklerinin kullanılması, zaten bu durumu net bir şekilde ifade ediyor. Müziklerin üzerinde gerçek bir emek görüyorum. Tasarımına tam oturmuş. Başka oyunlarda kullanılmış olsaydı, onlara da tam oturacağına eminim. Müzikler harika!
Oyun hakkında genel görüşüm olumlu.