Thymesia Review (Yuugen)
Atmosferiyle, sanatıyla, tarihsel bir olaydan etkilenerek yola çıkılmasıyla souls-like türüne bayılmayan ben için ilgi çekici bir oyundu ve sonunda alıp oynayabildim. (Souls like oyunlar atmosferleriyle beni büyülüyor ancak sabrımı tüketiyorlar maalesef :')) Oyun kısık bir bütçeyle yapılmış ve bunu cidden hissettiriyor. Ancak artbooku ve müzikleri bana göre cidden aşırı güzel olmuş. Oyundaki başarımlar tam istediğim gibi. Bir şey yapıyorum ve "hop, ilk kez şunu şunu yaptın", "hop şurayı keşfettin" gibi kenarda başarımların çıkmasını çok seviyorum. Oyunda veba salgını başlıyor ve insanlar aklını yitirerek bildiğiniz zombilere dönüşüyorlar ve yol boyunca bunları kesip biçiyoruz.
Oyunu sonuna kadar oynamayı ve hikayesini keşfetmeyi isterdim ancak 7 dolara farklı şeyler alabileceğimi düşünüp iade ettim. Bundaki en büyük neden performans sıkıntıları ve oyundaki buglar. Birkaç kere düz saldırı yapsam bile oyun bunu bazen algılamıyor ve düşmana hiç vurmamışım gibi bir etki bırakıyor. Havaya kılıç sallıyorum yani. Ayrıca düşmanın vuruşunu bozma diye bir olay da yok. Habire dodge ya da blok atmayı sevmiyorsanız dövüş sistemi sizi pek içine çekmeyecektir. Ayrıca oyunda silah değiştiremiyor, yetenek açarak silahınız ve veba yeteneğinizi geliştirebiliyorsunuz. Bir düşmanla dövüşürken bir kere onun yeteneğini kopyalayabiliyor ve hasar verebiliyorsunuz.
Oyundaki karanlık atmosfer ve veba temasının işlenmesi beni heyecanlandırmıştı ancak oyun size açık açık hikayesini anlatmıyor. Etraftan bulduğunuz notlarla hikaye yavaş yavaş şekilleniyor. Her souls-like oyununda olduğu gibi başta bir bossa yeniliyoruz. Sonrasında peri kızı gibi birinin yanında doğuyoruz. "Oh, sonunda uyandın. Hafızanı mı yitirdin?" gibi klasik diyaloglarla hafızamızı toparlamaya gidiyoruz. Oyunda bossların kılıç savurması esnasında çıkan inlemeler haricinde hiçbir seslendirme yok. Performans sorunları oyun çıktığından beri var sanrım. Üstelik böyle oyunlarda bir vuruş atmak bile önemliyken saldırımızı algılamaması ve boşa vuruş atmamız ve bunun benim başıma defalarca kez gelmesi kısa sürede beni bıktırdı.
Kısacası oyunlardaki sanat anlayışının oyunu almamdaki temel unsurlardan biri olması, beni bu oyunu almaya iten ana sebepti ancak oynanışı ve zorluk seviyesi artsın diye tabiri caizse yırtınmaları bu oyunu benim için pek oynanabilir kılmıyor maalesef. Müzikleri ve tema cidden çok güzel ancak bu parayı verdikten sonra cidden tatmin olmayacaksam kendime acı çektirmenin pek bir anlamı yok.