This War of Mine Review (IV. Riehol)
Beyler bayanlar taktiği veriyorum acı ama gerçek. Öncelikle belirteyim bu firmanın oyunları SÜPER.
Bu neticede bir oyun duygusallığa girmeyin oyunun yapmak için sizi zorladığı durumda savaşın acısını yaşatmak, bu sebepten;
Altı yedi gece sağdan soldan eşya toplayarak yaşayın kızınıza odaklanın. (Detaylara girmiyorum spoiler olmaması için)
Sonra çıkın şehir merkezi açılınca gezin orda biraz, ev var girin gizli gizli direkt girer girmez en alt kata ulaşın sağ tarafa ilerleyin "kürek" lazım olacak.
Silah ve elmas var alın hepsini. Çıkarken sokakta bulunan takascılara ugrayın mermi verenler var alın.
Tehlikeli sınıfı dışında düşük tehlike gibi denilen her yere çoğu gece baskın yapın, size zorluk çıakrtan her sivili tarayın (bıçakları olacak sadece sizde ise silah.)
Tüm emanetleri toplayın. Siktir edin adamın psikolojisini falan, oyun zaten size savaşın acımasızlığını vurgulatmak için var o psikoloji olayı efekt gibi birşey, kızı iyi tutun yeter birde sürekli görüştürün oynatın.
Babama ilaç lazım yok yemeğimizi alma bilmem ne, babasına bi takla attırdım silahla, ruhu bile bedenden cıkamadan parçalandı. Evladını bıraktım zavallı dipçikledim yattı yere. O koşullarda yaşlılar ile mi uğraşılır huzur evi simülasyonu mu bu? yok su getir yok kumandayı bul yok lacımı ver. Bi koydum en iyi cerrah bile gelse toplayamaz parçalarını. Ağır bombardıman veya haydut çetesi ileride evinizi bastığında size acıyacak mı? oyunun tek sunduğu seçenek ACIMASIZLIK.
Tüm sivilleri tarayın emanetlerini alın. Sonra haydutların olduğu mekanlara girin. Adım adım işliyor böyle maalesef.
Sonra kral sizsiniz anasını satın ortalığın ve oyunun sonunu görün... Benim iki saatimi almadı DLC ile bitirmem :D Duygusuz bir köpek olduğum için çoluk çocuk zayıf demeden hepsini imha ettim.
Özet ile; Benim kadar sadist ve ruhsuz değilseniz "eşyaların temel ürünlerini" elde tutmaya özen gösterin. Zaten duygusal bi şeyseniz sürekli soyulacaksınız ve hepsi bir süre sonra gidecek, Sizin bu hayatta ki kaderiniz bu, alınmaca yok şimdi.
"Zayıfa acımak, doğaya ihanettir."