izigame.me

Talihsiz Efsunger

İlk oyundan sonra "Assassins of Kings" başyapıt nitelikte çıkmıştı, grafik bakımından olsun hikayesi olsun ilk oyundan fazlasıyla iyidi. Oyun yaşına göre fazlasıyla iyi durumda. Sunumu oyunculara anlaşılır şekilde gösterebildi hiç witcherla alakası olmayan adamı bile oynanış dinamikleriyle çekebilir. Ben dönemine göre hikayesini, oynanışı diğer unsurları beğenmiştim. Oyun düz çizgisel şekilde ilerliyor kısmen açık dünyası var, evren çok boş kalmasın diye bir kaç kontrat ve olay örgüsü eklenmiş. Oyunun sonunu bizim belirliyo olmamız güzel bir unsurdu Geraltla bir ton iş sonunda hakettiğimiz saygıyı arıyor olmak, kendimizi ispatlamak için girdiğimiz haller çok duygusuzcaydı yinede bir mücadele verdiğimizi hissettim.
Hikayeye gelirsek ilk oyun sonunda forestte suikast yapmaya çalışan birini durdurmuştuk oyunda onun devam niteliğinde gidiyor bu sefer hain bir pusu yüzünden kralı öldürüyolar bizde onun koruması olup ölümünde yanında olduğumuzdan suç bize yıkılıyor Başımıza gelenler ve adımızı temize çıkarmak için uğraş verip duruyoruz. Bir an için bile umutsuzluğa bağlayıp düşmüyoruz sırayla tek tek sorunları halledip bir yandan da canavarları temizleme işini görüyoruz.
Buglar
Oyun eski olduğundan buglarda epeyce fazla özellikle kapıda takılma, kendimize 360 derece bakarken donmalar, npc'lerin etrafta takılması vs gibi şeyler oyunda hala mevcut. Bosslarla savaşırken sizi çıkılamayan yerlere attıklarında işiniz zor çıkamazsanız direk önceki save dönüyosunuz. Kombat kısmında da düşman dibinize kadar girmeden görmüyor
Zar oyunlarını direk geçtim oynaması zor tuhaf geldi, attığınız zarlar asağı düşüyor düşenler sayılmıyor. Sonradan çözdüm tabi heves kalmadı o zamanda.
Hangisine Yetişcez
Tamerya bir taraftan, forest katili kim soruları kafamızda .. yeni kral kim olacak herkesin dilinde, canavarlarla savaşımız yetmiyomuş gibi birde siyasete yönlendiriyolar. İster istemez bu serüvene bizde katılmak zorunda kalıyoz hatta görevlerin bir kısmı bunlarla ilgili oluyo. 3 oyun içinde en çok tarih, karmaşa, siyaset oranı bunda. Eski olmasından kütüklüğünü hissettiriyo.
En güçlü yanlarından biri de ana hikayeden, dünyanın farklı hikayelerini inceleyen yan görevlere kadar uzanan çok sayıda görev olması, Oyunun haritaları oldukça büyük ve ormanlardan, dağlara, antik kalıntılardan, yıkılmış şehirlere kadar pek çok bölgede seyahat edebilmemiz. Bir sürü gizli sır ve silahta bu sayede bize gülümsüyo.
Elinden Tutan
Yardımcı olan istatislik görevler falan diğerlerine baktığımızda en az elinden tutan oyun bu. Gerek yönlendirmeyişi gerek karmaşık haritası yüzünden birkaç saatim etrafta yön bulmakla geçti, ikinci bölümde kaç defa kayboldum bilmiyorum.
Oyunun yetenek ağacı zamanına göre iyi denilebilir Simya, Kılıç, Güçler, Karakter oyunun sonuna kadar hepsini açmanız mümkün degil size uyanlara yönelmeniz daha sağlıklı olacaktır. Hikayesi gerçekten güzel işlenmiş sizin devam etmenizi sonraki adımda napacağınızı, ne olacağını merakla bekletiyo. Gizli saklı yerlerde karşılaşabileceğiniz dövüşler de var. Özellikle bir tanesi şaşılır derecede zordu. Dövüş sonunda aldığım eşya değmedi bile.
Size Vernon Roche mu yoksa Scoia'tael yolunu mu seçeceğinizi soruyolar hangisini seçerseniz sahneler değişiyor 2 tarafıda görmüş biri olarak güzel detaylardı. Hangisine göre şekillenceğini merak ediyordum: Sürükleyici hikayesi zaman zaman sıkıcı diyaloglarıyla, taş trissle beraber witcher 2 kendince oynanabilir durumda, oyun boyunca gizemli bir atmosferle karşı karşıyayız. Görsel olarak, entrikalar ve insanların kaderleri hakkında kararlara sahit olmak bazende bizim karar vermemiz güzel hissiyat veriyo. Zamanın saf ruhunu yansıtan, oyun yapmayı bilenlerin çıkardığı harika bi şaheser
Karakterleri birinci oyundan daha çok yakın hissettirdi, witcher 3ü oynucaksanız önce bunu oynamanızı tavsiye ederim. Puan: 6/10