The Elder Scrolls IV: Oblivion Review (Pia🍒)
brother martin, sevdiğimiz bir abimizdi. janti adamdı; adabı, giyinmeyi çok iyi bilirdi. mesela ben bilmem.
çok gülerdi, ben gülmem.
mehrunes dagon iblisinin açtığı oblivion kapılarından şeytanlar dünyaya akın edip insanları diri diri yerken, o her şeyden uzaktaki güvenli tapınağında otururdu. ben oturmam.
brother martin sevdiğimiz bir abimizdi ama daedra araştırmalarına da kafayı takmıştı.
sabah kalkar, yemeden içmeden mysterium xarxes kitabının başına geçer, dostlarını ihmal ederdi. ben etmem.
bizde dostlar yakın tutulur. herkes başı sıkıştığı zaman bana ulaşabileceğini bilir.
brother martin, baba yadigarı kolyesini çalıp kaçarak başına türlü felaketler açan hasmıyla kapışmaya adamını yollardı. ben düşmanımla hesabımı kendim görürüm.
martin, bu imperial dragon zırhını pek istemeden ama biraz da gösteriş yapa yapa giyerdi. ben şanlı imparatorluk zırhımı üzerime geçirince, gereğini yapıp savaşırım sadece ^^
taht sende kalsın kardeş. yoluma çıkma, yeter.
(10/10)