The Binding of Isaac: Rebirth Review ()
İlk bakışta çizgi film gibi duran bu oyun, aslında içinde karanlık, derin ve bağımlılık yapan bir evren barındırıyor. The Binding of Isaac, sadece bir roguelike değil, aynı zamanda psikolojik bir yolculuk.
Isaac, annesinin “tanrıdan gelen” bir sesle onu kurban etmek istemesiyle evinin bodrumuna kaçar. İşte oyun, o bodrumun altında geçen kan, gözyaşı ve delilik dolu bir hayatta kalma mücadelesi.
Her run rastgele haritalarla başlıyor. Her oda, her eşya, her düşman yeni bir sürpriz demek. Ve bu sürprizlerin bazıları seni kahraman yaparken bazıları da direkt mahvedebiliyor.
✅ Artıları:
🌀 Neredeyse Sonsuz Tekrar Oynanabilirlik: Her yeni run, farklı bir harita, item seti ve düşman kombinasyonu sunuyor.
700+ item, yüzlerce sinerjiyle oyunu her defasında bambaşka hissettiriyor.
🧩 Derin Mekanikler ve Sinerjiler: Item’ların birlikte etkileşimi inanılmaz. Bazen anlamsız gözüken bir eşya, başka bir item’la birleşince "aaa bu OP oldu!" dedirtiyor.
🎭 Anlatı ve Atmosfer: Görünüşte absürt ama aslında çok katmanlı bir hikayesi var. Dini göndermeler, travmalar ve sembollerle dolu.
Müziği, ses tasarımı ve görselleriyle iç karartıcı ama hipnotize edici bir atmosfer yaratıyor.
🛠️ Modlama Desteği: Modlarla oyun neredeyse sınırsız hale geliyor. İstediğin karakteri, item’ı, düşmanı ekleyebiliyorsun.
❌ Eksileri:
🧱 Yeni Başlayanlar İçin Zorlayıcı: Oyun hiçbir şeyi açıklamıyor. Item’ların ne işe yaradığını öğrenmek için ya deneme yapmalı ya da Wiki’ye başvurmalısın.
🕵️♀️ İçerik Aşırı Yoğun: Özellikle Repentance sonrası o kadar çok alternatif yol, boss ve karakter geldi ki bazıları için "nereden başlayacağım?" hissi yaratabilir.
⚖️ Dengesizlik: Bazı run’lar aşırı kolay olurken bazıları baştan şanssız başlayıp bitiyor. Tam anlamıyla RNG’ye (şansa) bağlılık hissi zaman zaman moral bozabilir.
📖 Anlatı Çok Yoruma Açık: Herkes hikayeyi farklı anlıyor. Bu da bazı oyuncular için “çok karışık” olabilir.
The Binding of Isaac, sadece oynanacak bir oyun değil, içine dalınacak bir deneyim. İçeriğiyle, karanlık mizahıyla, bağımlılık yapan yapısıyla zamanın nasıl geçtiğini unutturuyor. Öğrenmesi zor ama ustalaşması daha da zor. Ama tam da bu yüzden 1000+ saat bile oynasan hâlâ yeni bir şeyler bulabiliyorsun.