Spiritfarer: Farewell Edition Review (Morello)
Konu çok güzel, sonu da iyiymiş okudum ama ben katlanamadım, yarım bıraktım ve önermiyorum.
Cehennem kayıkçısı olarak göreve başlıyoruz ve kayığımızı ruhlara açıyoruz ama gerçek cehennem burada başlıyor...
Olay kayığa ruhlar alıp onların isteklerini getirip öbür dünyaya uğramamız etrafında dönüyor ve bildiğimiz odun topla, taşa vur yemek yap gemiyi güçlendir crafting işleri yapıyoruz. Ruhların istekleri de beni şuraya götür, odamı yap, odamı geliştir olduğu için hep bir craft işindeyiz. Bunu sevmiyorsanız direkt geçiniz zaten. Hikayenin ilerlemesi için o ağaçlar kesilecek.
Ucuzizm:
- Karakterlerin "hem hüm" diye konuşmaları ve korkunç horlamaları, keşke sesleri kısabilme ayarı olsa veya hiç kaydetmeselerdi.
- Geçen diyalogların %90'ını daha önceden duymuşsunuzdur, bir sürü tiple karşılaşıyorsunuz herkes mi gülgür güldür doğaçlama şov yapıyor arkadaş? Ruhlar alemindeyiz denizden dev bir kaplumbağa çıkıyor ve böyle bir varlığın konuşma yetisi var dediği şey şu "sEnİn yİgEn nE YaPıYoR oKuLu bİtiRdİ mİ" Eğer bu oyun 2022 yılında bir kafede geçseydi yine aynı diyalogları olabilirdi şaka yapmıyorum.
- Karakter tasarımları twitterda çizim yapıyorum seviyesinde teknik iyi ama yaratıcı değil ve furryciler sever... İnsansı hayvanlar bence uncanny valley'e giriyor. Ayrıca herkese akla ilk gelen ismi vermişler gibi. 12 saat oynadım, 10 dakika önce kapattım aklıma harbi örnek verecek isim gelmiyor sadece kedimizin adını hatırlayabildim.
- Sarıldığımızda bazı karakterler önce bir "ha?!" diye şaşırıp "ahh:)" diye anime tavırlarıyla geri sarılıyorlar, ilkinden sonra aşşırı rahatsız edici, yine furryciler sever...
Güzel:
Geminin gelişmesi oda eklemek güzel olmuş uzaktan bakabilirseniz sıcak bir ortam hissedebilirsiniz. Hatta sadece gemi geliştirmeli bir modu olsa ve etraftaki anonim ruhlar da yolcu ve tayfamız olsa daha çok hoşuma gidebilirdi...