Spec Ops: The Line Review (DördüncüReaktör)
Feel like a hero yet?
Spec Ops: The Line ismini ilk kez bir oyun öneri videosunda duymuştum. Öneren kişi, oyunun hikâyesinin diğer shooter oyunlardan farklı ve derin olduğunu söylemişti. 6 saatlik bir deneyim sonunda bunu doğrulayabilirim. Oyun hakkında negatif yorumlar, tahmin ettiğim kadarıyla Call of Duty kafasına çok alışmış, saf aksiyon umuduyla oyuna başlamış kişilerden geliyor. Bu oyun kesinlikle bam güm sıka sıka gidebileceğiniz bir oyun değil. Detaylara ve diyaloglara önem verirseniz, eski usül fps shooter özelliklerine sabrederseniz (ben her önemli sahne arası düşman öldürüp durmaktan bıktığımdan da olabilir) oyun daha lezzetli hâle geliyor. Bu yazıda spoiler olacaktır.
Hikâye ve diğer detaylar
Oyunda Walker adında bir askeriz. 2 adamımızla birlikte (Adams ve Lugo) Dubai'ye 33.müfrezeyi kurtarmak adına gidiyoruz. Sivilleri öldürme gibi bir görevimiz yok. Oyunun en başında da buna değiniliyor. Her ne zamanki oyun başlıyor. Yolumuz eli silahlı mülteciler tarafından engelleniyor. Walker ve adamları öncelikle ne olduğunu anlamaya çalışıyor, ta ki mültecilerin onların canlarına kastetmek istediklerini anlayıncaya kadar. Tam burada gidişat düşündürüyor: "Demin kimseyi vurmak yok denildi, neler oluyor?"
İlerledikçe, John Konrad adında eski bir komutanın ismi daha da anılmaya başlanıyor. Walker onunla telsizle konuşuyor, bize ihanet etti diyordu. Fakat şöyle bir detay var ki Walker'ın telsizinin pilleri bile yok...
Bu sahnede Adams ve Lugo'nun hâllerinden de anlıyoruz ki, Walker'ın akıl sağlığı şüpheli. Hatta dikkâtli oyuncular fark etmiş olmalı; oyunda yerlerden geçerken bazı heykellerin değiştiğini, yemyeşil olan ağacın biz kafamızı çevirince ölmesi, etrafta Konrad'ın dev reklamlarının bulunması (ki bu zaten belli ediyor olayı), hatta bazı reklamların kafamızı tekrar çevirince başka reklamlara dönüşmesi gibi.
Daha da derine inecek olursak
"O" sahne hakkında konuşmam gerek. Mâlum beyaz fosfor ile 33.müfrezeyi ve yüzlerce sivili katlettiğimizi farkettiğimiz o ana gidelim.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3271114544
Bu sahneden 10 saniye önce haklı olduğumuzu zannediyordum. Sonuçta insanları Yuva adlı yerden alıp öldüreceklerdi...? Ta ki katliamı görene kadar, evet. 33.müfrezenin ikiye bölündüğünü ve bu bölüğün halka yardım ettiğini diğer yarının Konrad'a çalıştığını, biz cesetlerin yanından geçerken bir askerin yanmış yüzüyle konuştuğunda öğreniyoruz. Burada oyun sizi, yaptığınız şeyle yüz yüze bırakıyor. İnsanlara sıkıp geçtiğiniz bir bölüm değil. Size gerçekleri en saf hâliyle gösteren sert bir bölüm.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3271114862
Bu sahnede, Walker anne ve kızının cesedine bakarken arkada Adams ve Lugo'nun tartıştığını görüyoruz. Lugo'nun 'bizi birer katile çevirdi, hepsi onun suçu' deyişini unutmayacağım. Adams "gereken yapıldı" fikrini savunuyor, Lugo ise "doğru olanın yapıp yapılmadığını". Tam burada şunu düşündürüyor: Bu iki karakter de tıpkı Konrad gibi hâyâli olabilir mi? Bu çıkarımı oyun yükleme ekranındaki bir metinden yürüttüm:
"Bilişsel uyumsuzluk, birbirine karşı gelen iki fikri aynı anda zihinde tutmaktan kaynaklanan rahatsız edici bir durumdur."
Oyun ilerledikçe Walker'ın şizofrenik olduğunu görmeye başlıyoruz. Yaptığı yanlış seçimler yüzünden vicdan azabı da üzerine eklenince bir nevi TTSB geçiriyor. Çok fazla böyle detay var ama hepsini yazarsam çok uzun olacağından biraz da oynanışa geçelim.
Oynanış
Atanmış kontrollerle oynanmıyor. Ben kendi tarzıma göre atasam da yine de kontrollerin zıvanadan çıktığı, kameranın beni delirttiği yerler oldu. Vuruş hissiyatı aşırı süper diyemem. Oyunu zor modda oynamama rağmen çok fazla ölmedim demek isterdim ama öldüm, çoğu da kontrollerin şekli yüzünden. Bazı bölüm tasarımları çıldırttı (helikopter sahnesi). Önceden bahsettiğim gibi oyun eski tarz fps shooter, bir yerden sonra baymak çok normal.
Oyunun son bir saati hakkında
Dananın kuyruğunun koptuğu saatlerdir. Yolumuz Lugo ile ayrı düştükten sonra onu yerli halk tarafından asılmış olarak buluyoruz. Kurtarmaya çalışsak da her şey Lugo için çok geçtir... Zaten esprili karakterler hep ölmez mi... Bu sahneden sonra o intikam hırsıyla tüm halkı kurşuna diziyoruz ve zevk almadım değil heheh. Geri dönecek olursak, Walker'ın vizyonları da azıtmaya başlamıştır. Çünkü başarısızlığının altında ezilmektedir ve kaçış yolu olarak bahaneler sunmaktadır.
Nihayet Konrad'ın kaldığı kuleye ulaşıyoruz. Bizi 33.müfreze karşılıyor ki bu sahnenin de vizyon olduğuna eminim. Konrad'ı tablo yaparken görüyoruz.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3271115577
Konrad bizi karşıladıktan sonra bir anda tablonun arkasına geçip ortadan kayboluyor. Size finale hazırlamanın bir diğer yolu. Konrad'ı odanın diğer köşesinde bir sandalyenin yanında görüyoruz. Sandalyeyi çevirince gerçek Konrad'ın iskeletini görüyoruz. Şaşkınlığımı anlatamam. Bunca zaman Walker'ın bozuk gerçekliğinde sıkışıp kalmışzı meğersem. Sahte Konrad bize dönüp "Kendini olmadığın biri gibi hissetme isteğin yüzünden bu hâldesin" diyor. Burada farklı sonlara ulaşmak için ya Konrad'ın size ateş etmesini ya da sizin Konrad'a ateş etmeyi seçebilirsiniz.
Konrad size ateş ederse
Ölüyorsunuz. İntihar yani. Oyun orada bitiyor.
Konrad'a ateş ederseniz
Yarattığınız cehennemi balkondan izliyorsunuz. Amerikan askerleri sizi kurtarmaya geliyor. Elinizde silah var. Silahı bırakırsanız eve dönüyorsunuz. Arabayı süren asker nasıl hayatta kaldığımızı sorunca "hayatta kaldığımı mı" diye cevap veriyor Walker. Kendi cehenneminde sıkışıp kalmıştır artık.
Silahı teslim etmezseniz:
Askerler sizi öldürürse, orada can veriyorsunuz. tam tersi siz askerleri öldürürseniz Dubai cehenneminde sıkışıp kalıyorsunuz. Yerdeki telsizi alıp "Dubai'ye hoş geldiniz beyler" diyorsunuz Amerikan askerlerine.
Bu oyunda mutlu son yok
Hangi sona ulaşırsanız ulaşın Walker'ın cehennemindesiniz. Takım arkadaşlarınızla Amerikanvari wohoo nidalarıyla arkada gaz bir müzikle bitmiyor oyun. Bu yüzden de cesur bir hareket geliştiricilerden.
Oyun Steam'den kaldırılmış bu arada...