Sons of the Forest Review (LUDOVICO)
İlk oyunun hastası olup bir kaç kere bitirmiştim. Grafik, mekanik, atmosfer olarak çok geliştirilmiş. Fakat, evet fakatı çok bir oyun olmuş. Daha çok şeyin eklenmesi ve düzeltilmesi lazım.
En başta belirtmek isteyeceğim şey çok gerçekçi bir deneyim yapmak isteyip bir çok insan için anlaşılması zor bir deneyim yapmışlar.
Mesela yeni inşa sistemi, ilk başta gerçekliği ile büyülerken bir süre sonra yorucu bir ameleliğe dönüşüyor. İlk oyundaki koy taslağı yap yerine tek tek yerleştirip üretmek lazım. İlk oyunda olan bir çok üretilen şeyde yok mesela, bu eksiklikler hayal kırıklığı yaratıyor. Güneş panelleri ile gelen elektrik kullanımı çok güzel ama.
Düşmanlar grafik ve yapay zeka olarak daha gerçekçi ama hiç tatmin edici değil. Vuruş hissi çok zayıf, ok veya mermi sıkarken bir tık keyifli oluyor ama yakın dövüş boşluğa sallar gibi hissettiriyor. İlk oyunda o geceleri beni müthiş geren düşman hissiyatı yok.
Harita çok büyük fakat çok boş, bir ac veye farcry oyunu edasında birbirinin aynısı düşman kampları bulunan alanlar içeriyor. Tamam ilk oyunda içerik bombası değildi ama bu kadar büyük olmadığı için göze batmıyordu. Benim oynadığım zaman araçlar vs. varken bile yol kat etmesi zordu. Fakat planörü kullanmayı çözünce müthiş rahatladım. Ufak bir yükseltiden bile atlayıp yükselerek her yere çok kısa sürede gitmeye başladım. Sonrasında diğer araçları hiç kullanmadım zaten.
Hikaye üzerine çok diyecek yok klişe Forest işte fakat problem çok kapalı kutu ilerlemesi, bir yerler işaretleniyor gidiyorsun ama anlaşılmıyor. İzleyeceğin adımlar, ne yapman lazım, nereye gitmen lazım vs. hiç belli değil. İlk oyunda bir defterimiz yönergeler falan vardı.
Işık konusu büyük sıkıntı, fener falan hadi neyse de çakmak iyice fiyasko. Fener tutarken cidden gerçekçi bir atmosfer yaratıyor ama bir şey gözükmüyor. Meşale çok iyi ama silah tutulan ele aldığı için kullanışsız kalıyor. Bu da gerçekçilik amacında eziyete dönmüşlerden biri gibi geliyor.
Yanımızda gelen yapay zeka arkadaş çok verimsiz ve problemli, mesela eve ördüğümüz büyük kazık duvarların kapısını açamıyordu. Toplama yaptırırken kapıları açıyordum. Ben sadece sağır kaldığı için kağıt kalemle iletişim kuruyoruz sanıyordum. oyun sonunda sinematikte hastahanede beyin hasarı alanında tedavi görüyor. Bu salak ve işe yaramaz oluşunu ona bağlayıp çok eleştirmiyorum xD
Şimdi aklıma gelmeyen sıkıntılı şeylerde vardır. İlk oyununun çıktığı ilk dönemlerde oynuyormuşum gibi hissettiriyor. Çok eksik, çok yarım kalıyor. Umarım ilk oyunun o oturaklı ve alanında başyapıt olmuş haline getirebilirler. Bu haliyle bile keyifli bir tecrübe yaşatıyor. Belki ilk oyunu tatmamış insanlar için müthiş bile gelebilir. İçerik getirmeye ve geliştirmeye devam ederler umarım.