Sonic X Shadow Generations Review (Herobear)
"Bir gireyim, baştan sona her bölümü bir kere oynayayım, bitiş jeneriğini göreyim, bir daha da yüzüne bakmayayım" kafasındaysanız bu oyunu almayın! Buna göre tasarlanmış bir oyun değil bu. Neredeyse her Sonic oyunu gibi bu oyunun da temelleri yeniden oynanabilirlik ve ustalaşma üzerine kurulu.
Sadece Shadow Generations üzerine konuşacağım çünkü zaten Sonic Generations, Sonic Team in yaptığı belki de en iyi oyun. Shadow Gens de onun yan oyunu olarak tepelerde yer alıyor. Güzel bölüm dizaynına sahip stagelerin yanı sıra küçük bir collect a thon a çevrilmiş white space ile yine keyifli içerik sunan eğlenceli mekanikleri olan iyi bir platformer Shadow Gens. (Ayrıca mekanik bakımından kendine has bir çeşitliliği de cabası.) Umursuyorsanız hikaye mikaye de var. En kaliteli sonic hikayeleri bile keyifli ama dandiktir, bu da o sınırlarda. Yani bakış açısına göre bir artı. (Sonic Gens in iğrenç hikayesinden daha iyi en basitinden.)
Shadow Gens mekanikler açısından Frontiers in neredeyse tıpatıp aynısı, fizikleri iyi anlamda biraz daha nerflemişler ve daha oturaklı olmuş. Frontiers in mekanik altyapısı 3d platformer için çok güzel, bu mekanikler doğru şekilde evrimleşirse kolaylıkla Sonic Team in boost oynanışı ile kendini hapsettiği soft qte çıkmazından kurtulurlar. Misal Frontiers de open zonedaki büyük platforming challangeları çok güzeller ve bol bol gerçek 3d platforming yaptırıyorlar. Eski boost şeması ile bu tarz 3d platforming pek mümkün değil. Bu şema iyi gidiyor gelecek oyun çöpe atmazlar umarım, yapmışlıkları var kaç kere.
Shadow Gens, Frontiers in şemasını çok güzel bölüm dizaynı ile taçlandırıyor. Oyun en temelde bölümleri en hızlı şekilde bitirme üzerine kurulu. Ustalaştıkça bitirme zamanlarınız azalıyor ve doğal olarak daha da keyifli oluyor. Sıkıntı şu ki oyun hala soft qte kafasında ve hızlanmanın çoğu yolu otomatiklikten kaçma üzerine. Evet mekanikler ve bölüm dizaynı güzel ama uygulanışa tam olarak bakınca oyun oldukça sığ ve basit kalıyor. Çok kontrollü bir platformer bu. Ve Sonic'i köklerinden ele alırsak seri temelde kontrollü olmayan, bölümlere istenildiği gibi yaklaşılması gereken açık uçlu bir platformer olmalıdır. Sonic Generations bu sığlıktan ve kontrolden dinamik zorluk ile kurtulmuştu. Sonic Gens de bitirme sürelerini iyice düşürmek için bölüm dizaynına mekanikleri ile ilgi çekici şekilde yaklaşmayı gerektiriyordu. Oyun oyuncunun kendisine koyduğu hedefler kadar zorlaşıyordu, bölüm buna göre dizayn edilmişti. Shadow Gens mekanikleri daha da gelişmiş olmasına rağmen daha kontrollü ve kolay bir platformer... Eğer "Spear Gliding" kullanmıyorsanız.
"Spear Gliding" nedir mi? Önce biraz daha Frontiers den söz edelim. Frontiers in en eğlenceli "mekaniği" neydi? Bir "bug"dı. Ünlü ve harika "Homing Shot". Homing attack i boost ile doğru zamanda iptal edince Sonic inanılmaz hızlarda kendini fırlatabiliyordu. Ayrıca homing attack e başlamadan önceki konumu ve boost yapacağı yön ile nereye fırlanacağını ayarlamak gerekiyordu. Bu da 3d bölüm dizaynını daha bütün bir şekilde ele almayı mümkün kılıyordu. Oyuncu kendi shortcutlarını yaratabiliyordu ve yılların sığ homing attack mekaniğine derinlik ekliyordu. Ama işin ucunda bir "mekanik" değil bir "bug"dı. Oyuna ekstra derinlik ve nitelik katan bir bug/mekanik. "Spear Gliding" de aynı kafada, mekanik gibi kullandığımız bir "bug". kaos mızrakları atma animasyonu sırasında hava direnci geçersiz kılınıyor bu da daha zıpladığınızda daha uzun mesafeleri kat etmenizi sağlıyor. Tamamıyla oyunu kıran bir özellik değil çünkü limitleri var. İlk olarak parmak jimnastiği gerektiriyor(kaos mızrağını atma hızınızdaki denge mesafeyi etkiliyor), ikinci olarak yön inputunu olabilidiğince nötr bırakmak gerekiyor (eğer kontrolcü çubuğunu herhangi bir yöne çevirirseniz hava direnci işlemeye başlar ve fazlasıyla yavaşlarsınız, bu yüzden spear gliding sırasında hava kontrolünü sınırlıyor oluyoruz), üçüncü olarak yükseklik kazanamazsınız (elbette ikinci zıplama ve air boost ile ufak bir yükseklik kazanabilirsiniz ama mesafe attıkça düşmeye devam edeceksiniz). Bu "mekanik" yine homing shot gibi 3d bölüm dizaynını daha bütün şekilde ele almamıza olanak sağlıyor. Oyuncu yeni shortcutlar icat edebiliyor. Bölüm dizaynını sadece kırmıyorsunuz aslında hem daha çok hemde daha ilginç şekillerde bölüm dizaynıyla etkileşime geçiyorsunuz. Ama ekmek hala aslanın ağzında. Evet uzun mesafeleri geçebilirsiniz ama o manevrayı yapabildiğiniz sürece o mesafeler sizin olur. "Spear Gliding" de "Homing Shot" gibi "bug" olmasının yanı sıra oyuna derinlik ve nitelik katan bir "mekanik".
"Spear Gliding" ile oyunun dinamik zorluğu başlıyor. Kendi rekorlarınızı kırmanız artık kontrollü bir oyun alanında değil, yeteneğinize bağlı bir şekilde kırdığınız daha geniş bir oyun alana yaklaşımınızla mümkün oluyor. Sadece iyi oynayıp ödüllendirilmiyorsunuz, cüretkar olup kendi ödülünüzü kendiniz yaratıyorsunuz.
Eğer doğru açıdan bakarsanız oyun sadece güzel değil, alev alev yanıyor ve çok eğlenceli.
Not: Sonic Gens remaster ı hakkında da biraz konuşursak... Gidin aslını oynayın. Oyunu bozan bir remaster değil ama asıl Sonic Gens e yıllar içinde geliştirilen modlar, bu fantastik oyunu olduğundan bile kat ve kat iyi yapabiliyor. Şuan için bu remaster da o detaylı modların hiçbiri yok. Gelecekte ne olur bilmem ama şuan için klasiklerden şaşmayın.
Not2: Modlama demişken Shadow Gens kısmı modlanmaya başladı bile, güzel modlar var. Çok detaylı ve büyük değiller ama ufak kişiselleştirmeler ve iyileştirmeler yapabilirsiniz. Sonic gens deki gibi opsiyonel şeyler, olmasada olur yani. Ama sonic mod topluluğu genelde çok harika şeyler çıkarıyor, takip edebilirsiniz her oyun için.