Sifu Review (jammer)
Ben Roguelike oyunları sevmiyorum. Sürekli aynı bölümleri minimal değişiklerle tekrar tekrar oynamak ve ölünce her şeyini kaybedip en başa dönmek beni oyundan soğutuyor. Çünkü ölmemin sebebi büyük oranda istatistiksel sebeplerden ötürü oluyor. Zaten roguelike’ın olayı bu: 30-40 saat boyunca aynı bölümlerde tekrar ve tekrar oynayıp karakterini ve kendini geliştir, ancak bu şekilde bitirilebilsin istiyor yapımcılar. Bu da bana çok zaman kaybı gibi geliyor çünkü dediğim gibi aynı bölümleri ve boss’ları tekrar ve tekrar oynamak bana sıkıcı geliyor.
Şuana kadar bir kaç tane roguelike oyun denedim ve Hades hariç hepsini 3-5 saat oynayıp bıraktım. Bu yüzden roguelike olduğu söylenen Sifu’dan da bir süre uzak durdum ancak oyunun roguelike mantığının diğerlerinden daha farklı bir yapıda olduğunu duyunca denemek istedim.
Hikaye
Sifu, bir intikam hikayesini anlatıyor. 12 yaşındayken babamız gözlerimizin önünde infaz ediliyor ve 8 yıllık eğitimin ardından katillerinin peşine düşmemizle asıl oyun başlıyor. Bu yolculukta ise en önemli silahımız ise babamızdan yadigar kalan bir kolye. Bu kolyenin özelliği ise, taşıyan kişi öldüğünde yaşlandırmak şartıyla diriltmesi.
Oynanış
Sifu, hızlı bir yakın dövüş oyunu. Sekiro’daki gibi parry’nin çok büyük önem arz ettiği ama aynı zamanda ufak sıyrılma hareketleriyle de rakibinizin açığı yakalayıp hızlı bir şekilde indirip bir diğer düşmana geçtiğiniz bir beat ‘em up oyunu. Ve savaş sistemi tek kelimeyle harika. Hem eğlenceli hem tepkisel hem de göze hitap ediyor. Özellikle bitirici hareket animasyonları çok akıcı. Genelde çıplak el ile seri yumruk-tekmelerle savaşıyor ama etraftan bulabildiğimiz bıçak ve sopa gibi yakın dövüş sılahlarını da kullanabiliyoruz ancak bunlar kalıcı değil. Belirli sayıda vurdukten sonra kırılıyorlar. Çevre etkileşiminin yüksek olması da oyunu daha eğlenceli yapan etmenlerden biri. Kalabalık düşman gruplarını daha hızlı indirmekte büyük rol oynuyor ve bu da sizi az da olsa strateji kurmaya itiyor.
Yaşlanma Gimmick'i
Gelelim şu meşhur yaşlanma olayına. Söylediğim gibi karakterimiz bir kolyesi var ve bu kolye sayesinde öldüğümüzde oyunun(aslında bölümün) en başına dönmek yerine karakterimizin yaşı 1 artıyor ve kaldığımız yerden, hemen anında savaşa devam edebiliyoruz. Oyunda Ölüm Sayıcı denen bir sayaç var ve siz her öldüğünüzde Ölüm Sayacı kadar yaşınız artıyor ve ölüm sayacınız da 1 artıyor. Örnekle açıklamak gerekirse;
Oyuna başladınız, 1.bölüme karakter 20 yaşında başlıyor.
Bölüm içerisinde öldünüz diyelim, yaşınız 21 ve Ölüm Sayıcı’nız 1 oluyor.
Bir kere daha ölürseniz yaşınız 22 ve Ö.S: 2 oluyor.
Bir sonraki ölüşünüzde yaşınız 24 ve Ö.S: 3.
Sonraki ölüşte yaş: 27 ve Ö.S: 4
Böyle böyle her öldüğünüzde karakteriniz yaşlanıyor ve öle öle en fazla 70 yaşını görebiliyor. 70+ yaşında ölürseniz oyun bitiyor ve bölümü baştan oynamak zorunda kalıyorsunuz. Ayrıca her 10 yaş yaşlandığınızda, karakterin maksimumun canı azalıyor ve buna ek olarak yetenek ağacındaki bazı yetenekler belirli bir yaştan sonra öğrenilemez oluyor ama vurduğu hasar artıyor. Yani tipik bir oyuncu için yaşlandıkça oyunun zorlaştığını söyleyebiliriz.
Roguelike Yapısı
Oyunun roguelike yapısı, aynı bölümleri olabilecek en genç yaşta bitirmek üzerine. Mesela ben son bölüme geldiğimde 54 yaşımdaydım, boss’a ulaşana kadar bir kaç kez öldüm ve 60 yaşında dikildim boss’un karşısına. Defalarca kez ağzımı burnumu kırdı. Bu yüzden önceki bölümleri tekrar oynayıp bu sefer 40 yaşındayken geldim son bölüme ve 54 yaşımda boss’u yenip oyunu bitirdim.
Burda işin güzel tarafı, önceki bölümlerin hepsini baştan oynamak zorunda değilsiniz. Hangi bölümde performansınızın kötü olduğunu düşünüyorsanız daha genç bitirebileceğinize inandığınız bölümden itibaren oynayabiliyorsunuz. Örneğin ben 3. bölümde çok ölmüştüm geri dönüp 3, 4, ve 5.(oyun toplamda 5 bölüm, 1 ve 2'yi tekrar onamak zorunda kalmadım) bölümler şeklinde oynayıp son bölüme tekrar geldim.
Başarısız Olunca Kaybınız Ne?
Tabii her oyunda olduğu gibi Sifu'da da başarısız olmanın cezaları var ancak bunlar diğer roguelike'lara göre daha hafif cezalar. Gördüğüm kadarıyla Sıfu'da başarısız olmanın üç çeşidi var:
1- Daha genç bitirmek için önceki bölümlere dönmek.
2- 70 yaşından daha yaşlıyken ölmek.
3- Öldüğünde dirilme şansın olmasına rağmen pes etmeyi seçmek.
Bu 3 olaydan biri gerçekleştiğinde aşşağıdaki ilerlemeler sıfırlanıyor.
- Daha önce Yetenek Ağacından bahsetmiştim. Bir yeteneği açtığınızda hemen kalıcı olarak açmış olmuyorsunuz. Sadece o run'ınız için açılmış oluyor. Yani daha genç bitirmek için başka bölümleri tekrar oynamak istediğinizde o yeteneği aktif hale getirmek için tekrar experience puanı harcamanız gerekiyor. Bir yeteneği kalıcı olarak açmak içinse o yeteneği 5 kere açmanız gerekiyor.
- Oyunda Mabet adı verilen kontrol noktaları var ve bunlardan genelde her bölümde 3 tane oluyor yanlış hatırlamıyorsam. Bu Mabet'lerden yaşınıza, xp'nize veya bölüm içi skorunuza göre 1 ödül seçme hakkın sunuyor size. Bunlar istatistiksel buff'lar genelde.
Boss Savaşları
Boss'lar iyiler. Her birinin hareket şemaları ve silahları var. Bence efsanevi denilecek kadar sağlam değiller ama hepsi iyi birer boss olma şartını sağlıyorlar. Oyun boyunca öğrendiklerinizi test edip bir sonraki bölümle aranızda güzel bir engel görevi görüyorlar ayrıca fazla agresif davranırsanız sizin kendinizi Boss'a göre ayarlamanız gerektiğini de hatırlatıyorlar. :)
Bölüm Tasarımları
Sifu toplamda 5 bölümden oluşuyor ve bölümler çizgisel olsa da bölüm içerisinde bulacağınız anahtar eşyalarla kısayollar açarak sonraki oynayışlarınızı çok daha çekilebilir hale getirebiliyorsunuz. İşte bu sayede oyunu bitirebildim. Başarısız olduğumda oyunun en başına atılmak yerine hangi bölümde takıldıysam orayı oynayabiliyorum ve kısayollarla çok daha çekilebilir hale geliyor bu. Bir bölümde kısayolları açtıysanız çok fazla düşmanla muhattap olmadan tekrar boss'a gidilebilir şekilde tasarlanmış haritalar. Bu yönünü çok taktir ettim.
Oyunun ilerleyiş mantığını bi kenara bırakıp bölümlere bakarsak eğer, her biri ayrı temada ve bu uzunluktaki(8-9 saatte bitirdim) bir Beat 'em Up oyunu için yeterince çeşitlilik sağlıyorlar bence. Daha önce dediğim gibi, çevre etkileşimi yüksek; düşmanları bi yerlere fırlattığınızda eşyalar parçalanabiliyor vs. bunlar hoş şeyler ayrıca bazı güzel atmosferik anlar da mevcut.
Sonuç
Kısacası ben Sifu'yu beğendim. O kadar beğendimki 25 yaşın altında bitirene kadar oynadım ve şuan arena mücadeleriyle devam ediyorum. Bence bir oyun Roguelike olacaksa Sifu gibi olsun. Ölünce taa en başa dönmediğiniz, kaybettiğiniz şeylerin aşırı kritik olmadigi bir mantikta.