izigame.me

Hesitation is defeat
Öncelikle souls-like türüne çok yakın ve onu seven birisi sayılmam bu yüzden de oyunun bu yönlerini de haliyle sevmedim. Özellikle şu mini bossları yalnız bırakmaya uğraşıp sonra bir de ölüp tekrardan aynılarını yapma olayına ayar oluyorum. Yaw şu mini bossları yalnız bırakın da vs atalım adam gibi ama yok etrafındaki salakları bir şekilde oradan çekmemiz gerekiyor bunu da baya kötü bir yapay zekayla yapıyoruz. Adamın yanındakileri shuriken ile tek tek indiriyoruz ama adam da mevzuyu çakmıyor böyle bir yapay zeka var, Assassin's Creed yapay zekası bunun yanında iyi kalıyor. He oyunun olayı gizlilik yapay zekası değil o yüzden dümdüz dalanlar sen ne diyon yaw diyebilir ama oyun bana uçmalı kaçmalı gizlilik sunduysa ben bunu kullanırım.
Gizlilik yapay zekası dışında diğer derdim de kamera. Bu kamerayı ve özellikle lock sistemini yapan karşıma çıksa sabaha kadar döverim. Bunların yargılanması lazım, sallandıracaksın 2 tanesini meydanda bak bakalım bir daha böyle bir lock sistemi yapıyorlar mı... Şimdi lock sistemiyle başlayalım bu lock sistemi genelde az düşmana karşı savaşırken birine kilitlendiğimiz ve kamerayı çevirmeye gerek kalmadan savaştığımız bir sistemdir. Bu tarz kılıçlı dövüş yaptığımız oyunlarda da mutlaka olur. Çalışma şekli de şudur düşmana kilitlenirsiniz ve 2 taraftan biri ölmeden bu kilit bozulmaz. Ama bu orosbuevladı oyunda bu kilit sürekli bozuluyor, orosbuevladı düşmanlar tepemizde zıplıyor, arkamıza geçiyor, uçuyor kaçıyor derken bu kilit sürekli gidiyor ve sırf bu yüzden defalarca düşmanın az canı varken öldüm. Sırf bu yüzden Gyoubu Masataka Oniwa'ya, Genichiro'dan 10 kat fazla öldüm. Çünkü bu Gyoubu denen orosbuevladı atıyla tepemde zıpladığında lock bozuluyor ve ayarlayana kadar saldırı yapıp canımın da duruşumun da içine sıçıyor. 10 kere ragequit attıysam 9 tanesi bu lock bocku yüzündendir. En bocktan oyunda bile şu lock bu kadar bozuk değildir.
Başka bir kanser olay da can basma, ulan 5 dakikada can mı basılır. Can basarken bastığım candan fazlası gidiyor hızlı bassana şunu. Bazı düşmanlarda bu can basma olayı çok dengeli. Genichiro'ya karşı can basarken bu herif her seferinde ok atıyor ve bu dodge atmak için zaman veriyor. Her seferinde atması da bir pattern olduğunu oyuncuya kolayca gösteriyor ve bunu kolayca alt edebiliyorsun ama diğerlerinde bu yok uzakta can basıyorum bir anda yanıma atlıyor ve nedense oyun da bazen tuşları da gecikmeli algılayınca ağzıma ediyorlar.
Oyunu çoğunluk olarak beğendim ama bu kanser yanlarına girmezsem de rahat edemezdim. Oyunun kendini geliştirdiğinde verdiği o tatmin hissi gerçekten çok güzel ve çok güçlü zaten biraz da bunun için seviliyor. He Celeste'in verdiği tatmin daha güçlüydü benim için orası ayrı. Oyunun düz düşmanlarla savaşını da pek sevmiyorum birden fazla olunca uyuz bir şekilde hareketleri uyuşmuyor ve boss fightlardan daha da zorluyor. Bir de idol'da canı yenileyince tekrar doğmaları falan derken beni mümkün olduğunca düz düşmanlarla dövüşmekten kaçınmaya itti çünkü ödülü azdı ve hazzı düşüktü. Diğer taraftan boss fightların bazıları oldukça keyifliydi. Hepsi güzel değildi bazıları sinir bozucuydu ama Genichiro gibi gerçekten süper kaliteli olanları da vardı. Oyunun yarısındaki fightlar bununla olanlar gibi olsaydı şu an oyun en sevdiklerim arasına bile girerdi. Bu haliyle de sevdim hikayesi güzeldi, sunumu harikaydı, görselliği ve görsel tasarımı müthişti. Tüm kanser yanlarına rağmen sürekli beni oynama itmeyi başardı. Oyun tasarımı bana çok uyan bir yapıda değildi, düşmana 100 kere vurayım sonra yine doğsun 100 kere daha vurayım anca ölsün ama o bana 3 kere vurunca öleyim sonra da düşmanla aramdaki 20 kişiyi tekrar keseyim kafası bana çok uymuyor. Zaten uysaydı Sekiro değil Dark Souls ile başlardım. Sekiro diğerlerinden zor olsa da gözlemlediğim kadarıyla combat olarak daha kaliteli duruyordu ve o yüzden de Sekiro'yu seçmiştim, bu kararımdan da pişman olmadım combatı cidden kaliteli ama şöyle de bir sorun var, bence bu oyun bu kadar zor ve uyuz olmasa da yine bu kadar güzel olabilirdi...