Resident Evil 6 Review (Artemis)
Bu oyuna olumsuz yorum yapmamayı gerçekten isterdim. Zira arkadaşımla çoğu bölümü kahkahalar eşliğinde bitirdik ve bayağı eğlendik. Ancak bizi çıldırtan bölümlerin bolluğu beni olumsuz yorum yapmaya itti. Hikayedeki tutarsızlıklar ve yüzeysellik o kadar can sıkıcı değil açıkçası. Zaten oyunun büyük bir kısmı, üzerinizde ne tür bir cenabetlik olduğunu sorgulamayla geçiyor. Koşayım arabanın altında kalan adama yardım edeyim diyorsunuz, üzerinize uçak düşüyor. Tam helikoptere bindim mekandan çıkış yapıyorum diyorsunuz helikopter yanmaya başlıyor ve başka helikoptere atlıyorsunuz. Anlayacağınız tam bir Michael Bay filmi tadında, çölde su arasa kutup ayısı bulacak cenabetlikte karakterler ile oyunumuzu oynuyoruz.
Gerçi bu anlattıklarım mesele değil. Klasik RE oyuncusu olmadığım için diğer oyunlarda şöyleydi, bu oyunda böyle olmuş, çok kötü vs demeyeceğim. Beni tam anlamıyla deli eden kısım klavye ve mouse eşliğinde RE6 kamera açılarına katlanmak zorunda olmaktı. Misal tam ileriye doğru koşarken kamera açısı bir anda 180 derece değişiyor ve zıttı tuşa basmak zorunda kalıyorsunuz. Karakterin bir suratına bir arkasına bakıyoruz saniyelik değişimlerle. Hani o da dert değil ama bazı sekanslarda saniyelik hata yaptığınız an sekansa baştan başlıyorsunuz. Arada save de almadığı için dene deneyebildiğin kadar. Çıldırmalık tam. Bu sebepten qte ve koşma sekanslarını oyuna dahil eden kişi ve kişilerin sülalesini sevgi ile andım diyebilirim. Resmen şirketlerde bir işe b... gibi olmuş diyen adam eksikliğini bu oyunda buram buram hissediyoruz. Biri de dememiş ki ya klavye ve mouse ile oynayanlar çıldırmaz mı, şu sekansları adam gibi yapalım. Yok anam yok. Çok sabırlı bir insansanız buyurun oynayın, zevk alabileceğiniz bir oyun. Ama değilseniz uzak durun, geçireceğiniz sinir krizine değmez.