Rakuen Review (Faruk Zengin)
Rakuen, bizi hastane koridorlarında umutla bekleyen biçare insanlarla, hoş anıların tozlu sayfaları arasında teselli arayan ve hayata özlemle bakan bitap düşmüş hastaların iç dünyalarıyla empati kurmaya ve onların hayatlarına bir nebze de olsun dokunmaya sevk ediyor. Hastaların dramatik hikayelerine gene hastanede "müphem" bir rahatsızlıktan dolayı yatmakta olan, küçük ve sevimli bir çocuk üzerinden temas kuruyoruz. Ayrıca bu serüven boyunca başkarekterimiz olan küçük çocuğun hayal dünyasında yolculuk ediyor, onun buruk hikayesine de şahitlik ediyoruz. Oyun, kadim Japon kültürünün o mistik havasına has dokusuyla; evrensel olan fedakârlık, adanma, karşılıksız/çıkarsız sevgi, ayrılık vb. temaları naif bir şekilde işlemete ve empati konusunda taşıdığı misyonun hakkını vermekte açıkçası. Hikayenin içinde Japonya'nın 2011 yılında yaşadığı Tsunami faciasıyla alakalı ipuçları görmek de mümkün. Bu durum oyuncuyu, tahrip düzeyi yüksek bir doğal afetin muhtemel sonuçlarıyla da karşı karşıya getiriyor. Benzer bir olayın hayatında köklü bir şekilde neleri götürebileciğine ya da değiştirebileceğine dair oyuncunun kendi muhasebesini yapmasına imkan tanıyor...
Nihayetinde piksel art sanatıyla dizayn edilen bu oyun, mükemmel grafiklere sahip olmasa da bu evrensel insani duyguları karşı tarafa etkili bir şekilde aktarma konusunda oldukça başarılı... Zaten bir sanat eserinden beklediğimiz esas şey de bu değil midir?
Rakuen'i yeni bitirmiş olmanın ve hala onun yol açtığı karmaşık duyguların tesiri altındayken şunu da buraya tekrardan not düşmek isterim: Bir oyunun sadece bir oyundan ve oyalanmadan ibaret olmadığını Rakuen ile birlikte tekrardan idrak ediyoruz...
"Hayat ne garip değil mi? Artık devam edemeyeceğini hissettiğinde, en alakasız şey bile sana umutlu olman gerektiğini hatırlatabiliyor. Ne olacağını asla bilemeyiz. Başaracak mıyız, başaramayacak mıyız? Batacak mıyız, yüzecek miyiz? Bilmiyoruz... Ama şunu öğrendim ki hayata korku ve kaygıyla yaklaşamayız, yoksa gerçek manada yaşamamış oluruz. En iyisini ummalıyız ve her gün biraz daha ileri gitmeliyiz. Yapabileceğimiz en iyi şey bu. İlgilendiğin ve bana umutlu olmanın önemini hatırlattığın için teşekkür ederim. Bu benim için, zannettiğinden çok daha önemli."