NieR: Automata Review (MaSSeR)
Bilgisayarları bildim bileli duvar kağıtları hoşuma gider, kurcalamayı, bakmayı severim. E böyle olunca Steam açınca ilk aldığım şeylerden biri Wallpaper Engine'di. Engine'de gezerken bolca 2B duvar kağıdı görüyodum, bazılarını beğenmiştim kullanıyordum arada, o aralardan birinde dedim bu oyun nasıl bişey bi bakayım. Açtım baktım Metacritic'i 89/90, dedim oynanır bu attım istek listesine, kim bilir ne zaman toplu yaz indirimde falan aldım herhalde duruyordu kütüphanede. Yine bu duvar kağıtlarında gezerken bi indireyim dedim nasılmış. Öylesine bi hafta içi öğle vakti açtım Platinum Games logosu geldi dedim he, MGR: Rising gibi bişey geyik hikayeyle seksi kadın şortlu oğlan dünyayı makinelerin gazabından kurtarıcaz. Böyle mi göt olunur kamyon çarpmış gibi oldum resmen azıcık oynayınca, bu kadar sürükleyici sonrasını merak ettiren bir oyun en son Witcher 3'tü benim için, o öğlen oldu akşam, akşam oldu sabah oyunu bitirene kadar bırakmadım. Yetmedi uyudum uyandım açtım izledim, yetmedi bir daha oynadım. Şu anda tüm başarımlar tam, 26 sonu da aldım, herşey %100'lendi ve 1 dakikasından bile sıkılmadım. Azıcık bile şüpheniz olmasın hiç bir içeriğe bakmadan spoiler yemeden alın oynayın. Şahsen oyunda sevdiğim/sevmediğim kısaca özetleyeyim aşağıda.
-Sevdiklerim-
Hikaye: Belki de üstte dediğim gibi beklentisiz girdiğim için beni bu kadar etkiledi orasını tam bilemeyeceğim de, gerçekten bayıldım hikayeye. Her seferinde bana ''Noluyo lan?'' dedirtmeyi başardı, sürekli merak etti ve harbiden uzun süredir bu kadar duygu hissetmemiştim bir oyunda. Hikayesi ile öne çıkan diğer oyunlardaki kadar farklı duygu hissetiremiyor belki ama hissettirdiği duyguları öbür oyunlara kıyasla çok daha yoğun veriyor. O duygularda saf üzüntü ve çaresizlik. Onca oyun oynadım, dizi-film tükettim, gözlerimi sulandıran çok oldu da harbiden gözlerimi yaşartan belki de yoktur. Bu oyun bir elin parmağından fazla kez göz yaşı döktürdü bana, 3. oynayışımda bile bir şekilde finale gelince damla damla akıttırtmayı başardı namussuz.
Müzikler: Gönül rahatlığı ile söyleyebilirim ki bu oyunun OST'si gelmiş geçmiş en iyi OST'lerden biri. Hoşuma gitmeyen aklımda kalmayan 1 tane bile olmadı, hepsi çok güzel ve akılda kalıcı. Ha bir de şunu söylemem lazım bu OST büyük ihtimalle ne benim ne de oynayan başka birinin en çok dinlediği OST olmayacak. Çünkü şarkıların yarısında salya sümük oluyor zaten insan, yani içini buram buram hüzün dolduruyor. Tabii ki arada farklı tonda parçalar var onlar da müthişler, özellikle Birth of a Wish ve A Beatiful Song benim favorilerim.
Kombat: İnternette kombata laf atanı gördüm ve bir noktaya kadar da katılabilirim çünkü temel saldırıların oyun boyunca gelişmiyor bir skill ağacı gibi bir şey yok fakat, oyuna başladığın temel saldırı setin geniş ve yeni silah tipleri kendi karakterini modifiye etmeni sağlayan çipler, pod skilleri ve farklı saldırı modları keyifli vuruş hissiyatı ve akıcı animasyonlarla birleşince benim kanımca oyunu bitirene kadar (15-25 saat arası) keyifli bir kombat sunuyor. Ben şahsen olabildiğince kombata girdim ve hepsinden de keyif aldım.
-Şikayetler/im-
Görünmez Duvarlar ve Çözünürlük: Oyun 2017 çıkmasına rağmen pek çok yerde görünmez duvara rastlayabilmen ve 10 metre ötesinin 360p gözükmesi açıkçası bana koymadı beni dünyadan koparan şeyler genelde bunlar olmuyor beni rahatsız etmedi de bariz bi eksi olduğu belli.
Seslendirme: Yanlış anlaşılmasın, Japoncasından anlamam İngilizce oynadım ve seslendirmeler harikaydı, özellikle 9S ama oyundaki tüm diyaloglar seslendirilmemiş, oyundaki karakterlerin yarısının sesi yok zaten komple metinler onu anladım da 2B ve 9S'in bile metninin yarısı sesli, bi garip oluyorsun görevi alıyon karakterler önce sesli konuşuyolar görevi yapıyon geliyorsun bu sefer ses yok sadece metinle konuşma. Bu artistik bir seçim mi yoksa dümdüz bütçeleri mi yoktu bilmiyorum da tahmin etmek zorunda olsam bütçe derdim, oyunun eksik olduğunu düşündüğüm ne varsa zaten yeterince parası olmadıkları için yapamayacakları şeyler.
Route B ve Hacking: Pekala, burası minik spoiler sayılır okumak size kalmış. Oyunun hikayesi şöyle işliyor 0___A,B____C oyunu böyle bölücek olursam oyuna ilk başlayıp 2B deyken 0'dan başlayıp A ya kadar geliyorsunuz bu Route A oluyor, sonra oyun sizi 0'a geri atıyor 0'dan A'ya kadar bu sefer de 9S olarak oynuyorsunuz bu da Route B oluyor. Yani oyunun bi kısmını tekrar oynuyorsunuz fakat 2B değil 9S olarak. Bu karakterlerde o kısım boyunca nerdeyse tamamen beraber olduklarından çoğu kısım aynı oluyor, Elbette tamamen aynı değil pek çok yeni şeyde görüyorsunuz da genele vurunca birde 9S 2B kadar keyifli olmayınca pek çok insan bundan şikayet ediyor. Peki 9S neden daha ''keyifsiz'' ? Çünkü 9S bir ''Scanner'' model 2B gibi ''Battler'' değil, yanisi heavy saldırı yerine oğlanımızda Hacking var. Herkesin en çok sevmediği yer de burası, Hacking bir Bullet Hell mini oyunu ve çok da derin değil. Ne olacak o zaman yapmayın diyebilir insan ki bende aynen öyle yaptım, sadece öyle arada kombat renklensin diye hack yaptım fakat ben zaten oyundaki her içeriği sömürüp nispeten iyi bir buildim olduğu için normalde de 9S ile gayet iyi hasar çıkarabiliyordum. Benim aksime izlediğim ve incelemesini okuduğum herkeste 9S ile hasar çıkarmanın tek yolu Hackingdi ve ne kadar kısa sürede baydığından ve sıkıcılığından şikayet etmişlerdi. Ben zevk aldım hackingden sonuçta benimki opsiyondu da bu şikayetleri akılda bulundurmak lazım.
-Küçük Notlar-
Oyunu oynarken aklıma hep modern God of War'lar geldi. Kratos, Atreus ve Mimir'in aralarında döndürdükleri muhabbetler gibi muhabbet döndürseler diye bekledim durdum. Hani tiplemelerde benziyor bi bakıma; sessiz ve görev odaklı Kratos: 2B, meraklı ve geveze atreus: 9S, danışman akıl veren Mimir: Pod 042/153, hep kulağım bi sohbet edin diye aradı oyun boyu. Ha yok değil elbet var arada da gerçekten saysak 20yi geçmez gibi, bir de gezerken rastgele değil de scripted olmaları sohbet havasını tam veremiyor. Keşke 2S 9B tişört muhabeti gibi 10 15 tane olsaydı ne güzel olurdu.
Bir de oyunun güzel bir anime uyarlaması var. Benim gibi japoncadan tiksinen adamlar için İngilizce ana kadroyu da getirmişler ve İngilizcesi gene müthiş. Oyunun hikayesini küçük değişiklerle anlatıyor, zaten anime başında da Yoko Taro var. Hikaye bune lan denmicek kadar sadık ama oyunun hikayesini bilenin merakını kabartıcak kadar da farklı, ben çok beğendim. Özellikle A2 hakkında bişeyler görmek istiyosanız şiddetle tavsiye ederim
-Son Söz-
Gerçekten bu kadar bana uzak bir konsepten beni bu kadar etkileyecek bu kadar benimseyebileceğim bir hikaye hiç beklemezdim. Evet, oyun nesnel olarak mükellemiyetten çok uzak ama benim gözümde mükemmeliğe en çok yaklaşan oyun oldu. Şuna canı gönülden eminim, hikayesi ve müzikleriyle gönlümde her zaman özel bir yeri olucak.
If you feel that you have the weight of the world on your shoulders, we will always be there with you!
Perfction