Mullet Madjack Review (Mullet Mad Jack)
Mullet Mad Jack, şimdiye kadar oynadığım en havalı FPS oyunlarından biri. Çıkış yılında oynama fırsatım olmadı ama bu yıl kalbimi kazanan oyunlardan biri oldu diyebilirim. FPS türünü pek oynamayan biri olarak bu oyundaki iniş çıkışları, deneyimlerimi ve genel bir değerlendirmeyi paylaşmak istiyorum.
Oyun, sınırlı sürede hızlı tempolu oynanış sunuyor ve rogue-like ögeler içeriyor. Silah çeşitliliği ortalama düzeyde olsa da, oynanışınızı etkileyen eğlenceli yetenekler mevcut. Bu yetenekler küçük istatistik değişiklikleri veya oynanış tarzınızı farklılaştıran efektler sunuyor.
İlk oynayışımda oyun bana biraz fazla kolay geldi, bu yüzden sadece zor/zorlayıcı (hard/insane) modların gerçek anlamda oynanabilir olduğunu düşünüyorum. Bu modlar daha uzun oyun süresi ve meydan okuma sağlıyor. Düşmanlar genellikle çok uygun yerleştirilmiş, bu da nişan almayı oldukça kolaylaştırıyor. Ayrıca çeşitli düşmanlara karşı avantaj sağlamak için çevresel tuzaklar ve yaratıcı öldürmelerle ekstra süre kazanabileceğiniz araçlar sunuluyor.
Bazı olumsuz yorumlarda, oyunun mekanikleri benzer yapımlarla kıyaslanmış ama insanlar bu oyunu kendi içinde, kendi tarzıyla değerlendirmeli. Bu faktörleri tamamen farklı oyunlarla kıyaslamanın bir anlamı yok ve MMJ’in de onlara benzemesi gerektiği düşüncesi bana göre yersiz. Bu oyun kendi tarzında özgün ve bu durum diğer haksız eleştiri alan oyunlar için de geçerli.
Oyun şu anki haliyle oldukça akıcı ve sorunsuz, ancak şu noktalar farklı olabilirdi ya da eksik kaldığını düşünüyorum:
Odalar çok tekrar ediyor ve benzersiz olaylar oldukça sınırlı. Slayt odası dışında geleneksel olarak oluşturulmuş odaların dışına çıkan içerik pek yok.
Ana Hikaye süresi ne yazık ki çok kısa. Hikâyeye daha fazla odaklanılan, belki sürprizlerle dolu bir senaryo görmek isterdim. ~ Müzikler standart ve hoş, fakat oyunda bu müzikleri öne çıkaran bir sistem yok. Örneğin, "akimbo soda" gibi yükseltmeler müziği geçici olarak değiştirebilir veya oyunun temposunu farklılaştırarak müzikle etkileşim yaratabilirdi. Varsayılan silahlar sadece farklı atış hızları sunuyormuş gibi hissettirdi. Seçenekler çok ilginç değildi ama en azından aşırıya kaçılmamış olması hoşuma gitti. Yükseltmelerin çoğu da biraz sıradandı. Boss dövüşlerinde sağlık mekaniğinin değiştirilmesi fena bir fikir değildi ama mevcut zaman mekaniğiyle oynanarak bu dövüşler daha eğlenceli ve etkileşimli hale getirilebilirdi.
Düşmanlarla olan normal savaşlarda çok yaratıcı anlar yaşanırken boss savaşlarında bu etkileşim azdı. Bosslar, yüksek cana sahip hedef tahtaları gibiydi. (Final bölümünde bu durum biraz telafi edilmiş.)
Artı yönleri:
Oyun görsel açıdan gerçekten çok başarılı, sizi başından sonuna kadar içine çekiyor ve dikkat dağınıklığını hemen cezalandırıyor.
Oyunda pek fazla karakter olmasa da, olanlar fazlasıyla yeterli. Jack, ilk andan itibaren favori karakterlerimden biri oldu. Tek cümlelik yorumları ve tavsiyeleriyle (hatta daha fazla konuşmasını sağlayan bir yükseltme bile var) sizi oyuna bağlı tutuyor. Arka planı ve tasarımı da oldukça havalı. Antagonist de tanıdık bir ses; Jack gibi Kiryu’nun seslendirmeni tarafından seslendirilmiş. Gabriel’in yerini alamaz belki ama Mr. Bullet karakterinde Gianni’nin performansı da kesinlikle ikinci favorim oldu. Hikâyedeki sürprizlerle ve tempoyla sizi sürekli oyunun içinde tutuyor. Onunla yapılan dövüş, diğer tüm boss dövüşlerinin eksik yönlerini fazlasıyla telafi ediyor.
Seslendirme ve ses tasarımı üst düzey. Yayıncı karakteri susturma seçeneği de çok kullanışlı olmuş.
Zaman sayacını kaldırma seçeneğinin zorluk seviyesine entegre edilmesi oldukça iyi. Oyunu farklı bir şekilde deneyimleme şansı veriyor.
Tabii bunlar tamamen kişisel görüşlerim ve oyunun daha da iyi olabileceğini düşündüğüm fikirler. Bu oyun mevcut haliyle neredeyse kusursuz. Bunları birer "eksik" olarak değerlendirmiyorum çünkü Boomer Shooter türünün standartları genelde böyle ve bu oyun bu standartları başarılı bir şekilde uyguluyor.