Metro Exodus Review (Godskin)
Senaryo
Last Light'daki olaylardan 1 yıl sonrasında Artyom'un hikayesi kaldığı yerden devam eder. İnsanlığın henüz bitmediğine inanan ve bu inanış doğrultusunda çabalamaktan vazgeçmeyen Artyom, yüzeye yaptığı keşif gezilerinden biri sırasında inandığı şeyin doğru olduğuna şahit olur. Gelişen bazı olaylar sonrasında Artyom, karısı Anna ve Sparta Order'dan silah arkadaşlarını da yanına alarak yüzeye ve Moskova'nın dışına doğru bir yola çıkar. Elbette spoiler vermek istemiyorum, ki aslında verilecek çok da fazla spoiler yok. Metro Exodus gerçekten de bir grup insanın yeni bir başlangıca ve umuda doğru yaptıkları bir yolculuğun hikayesi.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Oynanış
Oynanış konusunda bu hem alıştığımız Metro, hem de değil. Öncelikle oyunun bir FPS olarak çok başarılı olduğunu söyleyerek başlayayım. Diğer iki oyun için de aynı şeyi söyleyebilirim ama Exodus bunun neredeyse mükemmelleştirilmiş hali olmuş benim için. Aynı veya benzer şeylerden ziyade farklılıklardan bahsetmek istediğim için burayı kısa kesiyorum. Exodus'un en öne çıkan yönü elbette açık dünya (mini açık dünya desek daha doğru olur) formülüne geçmiş olması. Aurora isimli trenimiz bizim bu yolculuk hikayesindeki ana taşıtımız. Aurora ile farklı coğrafyalara ve mevsimlere doğru ilerlerken arada bir onu sağa çekip (!) keşfe çıkabiliyoruz. İlk çıkış dönemlerinde hatırlıyorum da insanlar bunun Fallout benzeri bir şey olacağını düşünüyordu, oyunun kendisi de böyle mi pazarlanmıştı hatırlamıyorum ama şunu söyleyebilirim ki ben o şekilde olmadığı için memnunum. Exodus'un bazı bölümleri size küçük açık dünya haritaları sunuyor, bu bölümlerde oyunun izin verdiği ölçüde keşif yapabiliyorsunuz. Bu şekilde olduğu için memnunum çünkü Exodus'un bölümleri odaklı bir şekilde özenle hazırlanmış. Her bir bölüm için farklı atmosferler, farklı çevresel etkenler, ortamlara uygun şekilde farklı düşman tipleri (hem insan hem mutant olarak) bölümlerde kullanabildiğiniz farklı araçlar ve mekanikler derken bahsettiğim gibi Exodus odağını iyi bir şekilde koruyarak sizi atmosferin içinde tutmayı çok iyi başarıyor. Son olarak, tam olarak nasıl açıklayacağımı bilmemekle beraber oyunda olumlu anlamda bir hantallık var. Örnek vermek gerekirse Resident Evil 7 ile başlayan formüle benzettim bunu. Oradan oraya zıplayayım şuraya depar atayım şuradan atlayayım gibi bir durum söz konusu değil. Artyom'un bir süper asker değil bir insan olduğunu ve içinde bulunduğumuz dünyanın tehlikeler ve zorluklarla dolu olduğunu bize hatırlatmak konusunda oldukça başarılı bir iş olduğunu düşünüyorum, hem karakterin hareketleri hem de silah kullanımı/çatışmalar bağlamında.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Oyunun İyi ve Kötü Yönleri
İyi taraflardan başlayacak olursak en önce bahsetmem gereken şey oyunun görselliği. Ben Enhanced Edition'ı oynadım yani ray tracing açıktı ama oyunun normal hali bile oldukça iyi görünüyor. Grafik ve görsellikteki bu kalite zaten oyunun atmosferini en çok güçlendiren unsur. Benim için diğer bir iyi yön oyundaki karakterlerdi. Metro serisinin önceki iki oyununda (o oyunların dizaynına da bağlı olarak) genelde yalnızdık ve insanlarla etkileşime girme şansını pek bulamıyorduk. Bu durum, o oyunların kasvetli havasını yansıtma konusunda iyi olmakla beraber Exodus bir yolculuk ve umut hikayesi, bu yüzden geniş karakter listesi bir artı olarak karşımıza çıkıyor. Silahlar ve silahların özelleştirme seçenekleri başka bir iyi yön. Çeşitlilik anlamında böyle bir tema için yeterli olan silahların daha da geniş olan özelleştirme seçenekleri, oynanışa kesinlikle büyük artı katıyor. Diğer bir konu ise oyundaki farklı sonlar ve bu sonların tamamen sizin oynanışınıza kalmış olması. Bu Metro'ya kimliğini veren unsurlardan birisi ve bu oyunda da devam ediyor olduğunu görmek harika.
Kötü olduğunu düşündüğüm taraflarına geçersek, iş en başta karakterlere geliyor. Karakter çeşitliliği bir artı olsa da karakterlerin yeterince iyi işlenmemiş olması ve kendilerini diğerlerinden ayıracak karakteristik özellikleri gösteremiyor olmaları aynı şekilde bir eksi durumu oluşturuyor. Oyunun bu yönde hiçbir çabası yok değil. Bazı bölümlerde bazı spesifik karakterlerle beraber oynuyoruz fakat bu görevler bizim o karakterleri daha iyi tanıma konusunda yetersiz kalıyor. Metro serisinin genel hikayesi her zaman ilginç olmakla beraber, Exodus hikaye anlatımı konusunda da pek iyi değil. Ulaşmaya çalıştığınız hedef ve bir sonraki bölümde neler yaşayacağınızı merak ediyorsunuz ama oyun derli toplu bir hikaye anlatımı sunamıyor maalesef. Gizlilik konusu da bir eksi, insan düşmanların yapay zekası pek iyi değil. Sürekli sıcak çatışmaya girmekten sıkıldım biraz farklı şeyler deneyeyim diyemiyorsunuz pek yani. Bir noktada yapay zeka hep sapıtıyor ve sıcak çatışmaya girmek zorunda kalıyorsunuz. Bu çok büyük bir eksi olmamakla beraber (en azından benim için) daha iyisinin olabileceğini bilmek insanda bir hayal kırıklığı yaratıyor.
Sonuç olarak Exodus'un bazı eksik yönleri olmakla beraber, bu yönler olumlu tarafların yanında çok önemsiz hissettiriyor. Kendine has açık dünya konsepti, gece-gündüz döngüsü, mevsim değişiklikleri, yeni ve özenle hazırlanmış mekanlar, düşmanlar, kullanılabilir araçlar ve silahlarlarla beraber Metro Exodus, benim için başta kıyamet sonrası bir dünyanın ve Metro konseptinin ulaşabileceği en üst noktaya ulaştığı haldir.