Metro Exodus Review (Blue Arrow >)
Metro Exodus İnceleme
Metro serisi her oyunuyla ivme kaybetmeden çıtayı yükselten nadir serilerden biri gerek Post apokaliptik teması gerek fps olmasıyla zaten benim için bir adım önde o yüzden bu incelemede pek objektif olamayacağım bu başyapıt oyunu neden satın almanız gerektiğini size bir bir anlatacağım. Hikayemizle başlayalım.
Hikaye
"Savaş, savaş asla değişmez" evet bu söz Fallout serisinin ait biliyorum ama Metro serisine de birebir uyuyor. İnsanların birbirlerine karşı ne kadar acımasız oldukları, farklı ideolojiler ve çıkarlar yüzünden çıkan savaşlarda yeryüzünü yok ettikleri, kıtlıklar yaşadıkları ve dahası mutasyona uğramış varlıklara karşı birlikte olmaları gerekirken bile savaşın hala devam ettiği, insanların yer altında bile birbirleriyle savaştığı bir dünyada geçiyor hikayemiz. Baş karakterimiz diğer oyunlardan da tanıdığımız namı değer Artyom. Hikayeyi spoiler vermeden özetlersem Artyom dışarıya kafayı takmış durumda yeryüzünden yaşamın devam ettiğine kesin gözüyle bakıyor ve ekibine bunu ikna ettirmeye çalışıyor. Yeryüzüne çıkmak için pek çok defa hayatını riske attığı bile oluyor. Yine bir gün bu keşiflerden birinde eşi Anna ile bir tren sesi duyarlar var peşine düşerler. Ama çok geçmeden Hansa askerleri tarafından yakalanırlar ve Anna esir alınır Artyom'uda bok çuvalı gibi bir kenara atarlar. Bu durumdan kurtulan Artyom Annanın peşine düşer ona ulaşmaya çalışırken farketmeden bir jammeri imha eder. Bu jammer metroda yaşayan insanların iletişimini kesen ve kendileri dışında yaşam olmadığı düşünmelerine sebep olan cihazdır. Artık yeryüzünde yaşam olduğundan kesin bir şekilde emin olan Artyom ve Anna yanlarına bir mühendis olan Yermak'ıda alarak Aurora adındaki treni kaçırıp metroya geri dönerler. Artık lider Anna'nın babasıdır. Yeniden dünyadan haberler almaya başlayan ekibimize Nato'nun tekrar Moskova'ya saldıracağı ve Yumantu Dağlarında Ark isimli bir bölgede toplanmaları gerektiği bilgisi gelir ve ekibimiz yola koyulur.
Her şey bu anda itibaren başlıyor bence oyun tam bir yolculuk hikayesini anlatıyor hedefine ulaşmak için yola çıkan bu insanların yol boyunca başlarına gelen tuzaklar, komplolar ekipten birilerini kaybetmeleri ve neticede hayatta kalanların yaşaması içim neleri feda edebileceklerini gösteriyor oyunumuz. Hikaye anlatımını beğendim vermek istediği duyguyu fps kamera açısından bile çok başarılı sunuyor trende Anna ile yaşadığımız aşk dolu anlar, ekiple operasyona giderken gözlerimizdeki korku ve sağ sağlim döndüğümüzde yaptığımız zafer kutlamaları. İnsanların aslında bu zorlu şartlarda birlikte olarak kazanacaklarına mesajını güzel veriyor. Yan görevlere gelirsek oyunumuz yarı açık dünya trenle girdiğimiz yeni bir bölgede bir ana görev dışında bize belli ufak hikaye kırıntıları sunuyor getirisi fazla olmasa bile yapması keyifliler. Oyunun süresi ideal bence anlatmak istediği şeyi anlatıyor ve bitiyor gereksiz uzamıyor.
Hikayeyle ilgili tek hoşuma gitmeyen şey ana karakterimizin konuşmuyor olmasın evet diğer oyunlarda da böyleydi ama bu oyunda göze batan sahneler var. Mesela telsizle gelen ve cevap bekleyen bir sese konuşmaması Anna'nın sevgi cümleleri kurarken Artyom robot gibi susması hoş olmamış neden böyle bir karar verdiler bilmiyorum ama yazık olmuş.
Oynanış
Metro Exodus'un oynanışı gerçekçi fps'nın tanımı resmen baştan aşağı her şey temaya o kadar uyuyor ki silahlar ve karakterin kullandığı diğer tüm ekipmanlar en ince ayrıntısına kadar düşünülmüş sırıtmıyor. Adamlar baştan aşağı bir bütünlük oluşturmuşlar oynarken moda giriyorsunuz.
Vuruş hissiyatı bence oldukça başarılı silahların animasyonu çıkan duman ve kan efektleri, çevre sesleri o tok hissiyat gerçekten çok iyi. Bir diğer konu silahlarımızı isteğimize göre baştan aşağı modifiye edebiliyor olmamız ve bunu çatışmanın ortasında bile basitçe yapabilmemiz oynanışta çeşitliliği artırabilmemizi sağlıyor.
Oyunda bir diğer önemli unsur envanter yönetimi maske filtresi ve özellikle mermi sayısı bile önemli öyle har vurup harman savurursanız bir sonraki düşmanda açıkta kalırsınız ama oyun bu dengeyi iyi kurmuş saç baş yolduracak kadar zorlamıyor serinin eski oyunlarından daha insaflı bence. Keşif yapma hissini de gene iyi vermişler yeni bir binaya girdiğimizde on yıllar önce terk edilmiş olması hissini ve gerginliği iliklerinize kadar hissediyorsunuz.
Görsellik/Müzikler
Başından beri övdüğüm atmosfer aslında görselliğin ürünü atmosferin bütünlüğü dışında grafikler dip düşürecek derecede iyiler kaplama kalitesinden ışıklandırma kadar başarılı özellikle iç mekanlarda bu çok iyi gözüküyor.
Müzikler başarılı ama önce ses efektlerinden bahsedelim mutant varlıkların sesleri karanlık bir mekana girince iliklerinize kadar ürpertiyor. Abartmıyorum oyunda soğuğun bile bir sesi var oyunu oynarken bazı anlarda üşüdüğümü hissediyordum.
SON DEĞERLENDİRME
Ve işte bu kadar Metro Exodus bir fps oyundan beklediğimiz her şeyi sunuyor. Ve biliyorum post apokaliptik temada çok fazla oyun var ama her anlamda bu kadar bütün ve tatmin edici hissettiren başka oyun yok. Hikaye, oynanış atmosferi ve müzikler, her anlamda bir fps oyunun gelebileceği en üst seviye. Siz de bu temadan hoşlanıyorsanız fiyatını bakmaksızın dlc'ler ile beraber alıp oynamanız şiddetle tavsiye ederim.