Metro 2033 Redux Review (Commander Shepard)
2033 yılında geçen oyunda nükleer savaş sonrası Dünya yüzeyi yaşanamayacak duruma gelir ve insanlar metrolarda yaşamaktadır. Oyunumuz da Moskova metro hattı üzerinde geçiyor. Moskova ve Rusya'nın önemli noktaları nükleer saldırının hedefi olmuş, o gün metroda bulunan şanslı insanlar dışında hayat bitmişti. Yüzeyde kalan diğer canlılar ise radyasyon sonucu mutasyon geçirip mutantlara dönüşmüştür. Oyun, Metro 2033 adlı romandan uyarlanmıştır ve oyunda bu kitabı sağda solda bol bol görebilirsiniz. Sonraki 2 oyunun aksine oyun ile roman arasında büyük paralellik vardır.
Oyunda Artyom adında kendi halinde bir karakteri oynuyoruz. Oyunun başlarında Exhibition adındaki yaşadığımız istasyona mutantlar saldırır. Bu saldırıyı Artyom, Artyom'un üvey babası ve Hunter adında bir Ranger(elit bir askeri ekip) savuşturur. Devamında da Hunter buradan Dark Ones türündeki özel bir mutant türü ile savaşmaya gideceğini söyleyip ayrılır. Artık Artyom'un yeni ve önemli bir görevi vardır, metro hattının öbür tarafındaki Miller adındaki Ranger komutanını bulmak ve Hunter hakkında bilgi verip, insanları Dark Ones türüne karşı uyarmak. Hunter giderken kanıt olması için künyesini de bırakır bu künyenin hayat kurtarıcı bir önemli olduğunu da söylemeliyim. Buradan sonra oyunda takip edeceğimiz hikaye ve olaylı yolculuk başlar.
Oyunun Artıları
Atmosfer: Oyun gerçekten harika bir atmosfere sahip. Hem metro hatları hem de arada çıktığımız yüzey gerçekten çok güzel tasarlanmış. Etraftaki NPClerin de yardımıyla oynarken kendinizi orada hissedebiliyorsunuz. Bazı oyunların bazı özellikleri olur da sabaha kadar övmek istersiniz ya işte bu oyunun ve bu serinin en başarılı olduğu alan burası. Kötü özelliklerini çok fazla yazdım ama atmosferi çok daha uzun bir incelemeyi hak ediyor.
Gerilim: Korku/Gerilim türü seven biri değilim ama bu oyunun gerilim konusunda beni bile tatmin ettiğini söyleyebilirim.
Seslendirme: Rusya'da geçen ve Ukrayna yapımı bir oyunda haliyle İngilizce de aslında ilk dil olmuyor. Geçenlerde Atomic Heart oynadığımda ortalama bir İngilizce dublaj görmüştüm bu oyunda ise yan karakterler dahil herkesin seslendirmesi güzeldi. Ek olarak müzikleri de güzeldi.
Zorluk: Oyunda birkaç farklı zorluk var ve bunun dışında 2 oyun tarzı var Survival ve Spartan. Gerilimi yüksek olsun derseniz Survival, çok kasmak istemiyorum mermim hep olsun derseniz Spartan sunuyor. Bir de oyunda para birimi "askeri düzey mermi" denen özel mermiler. Bunlar oyunda para yerine geçtiği gibi silahlara da takılabiliyor ama bunlarla normal mermi almak daha mantıklı. Oynanış biraz daha güzel olsa müthiş bir sistem kurulmuş ama işte...
Optimizasyon: Redux versiyonu kaliteyi arttırırken optimizasyonu da roketlemiş. Buglar konusunda çok iyi değildi ama oyun bozucu bir bug ile karşılaşmadım.
Hikaye: Hikaye çok iyi değil öyle çok övemem ama oyunda tutmaya yetiyor, merakı ve heyecanı da kaybetmiyor. Sevmediğim yönler yer yer deli etse de hikayesi beni oyunda tutabildiyse gayet başarılır. Ayrıca serinin sonraki oyunları hikaye konusunda çok daha iyiydi.
Oyunun Eksileri
Oynanış: Oyunu zorlaştırmak için üzerimize sürüyle düşman salan oyunları hiçbir zaman sevemedim ve Metro 2033 de onlardan birisi. Zaten mermi az, silahlar orta kalitede bir de sürüyle düşman salıyorsun. Oyunda 2 tane pompalı var birinin 2 mermisi var ötekinin reload'u yıllar sürüyor reload bitince Metro 2034 yazıları görmeye başlıyorsunuz. Hatta pompalı o kadar kötü ki Artyom günlüğünde silahı tasarlayan adama sallıyor. Durum böyleyken tüfekler ve revolver yeterli gelmiyorken bu düzeyde düşman salmak akıl işi değil. Bir de o "librarian" denen tiplere boydan gireyim.
Yapay zeka: Düşman mutantların sadece bana saldırması, düşman askerlerin de saçma hareketleri. Üstümüze mutantlar saldırıyor bizim adamların mermileri anca tırmalıyor. Çok kötü değil ama yapay zekası orta ve yanımızdakilerin bize faydasının olmadığı bir oyun düşünün, bu da o düzeyde.
Sonlar: Oyunda 2 tane son var bunlar RDR 2 gibi "moral" puanımıza göre otomatik seçiliyor. Burada sorun şu ki bu sonlardan sadece 1 tane canon ve sonraki oyun onun üzerinden devam ediyor. Madem böyle bir şey var o zaman oyuncuya niye seçim sunuyorsunuz?
Moral sistemi: Yine RDR 2 üzerinden gideyim iyi son ve kötü son için moral puanının %50 üstünde veya altında olması gerekiyordu buna göre de sonlar değişiyordu. Metro 2033'te ise durum farklı öncelikle bu puanı göremiyoruz ve iyi sonu almak için gerekli miktar çok çok çok yüksek, tahmin etmem gerekirse iyi son için %90-95 üstü moral puanı gerekiyor. Ben 2033'te çok kasmadım ama Last Light'ta aşırı uğraştığım halde iyi sonu alamamıştım. Sistem kötü son vermek üzerine kurulmuş resmen. Ama 2033 için sorun değil çünkü canon olan son aslında kötü son o yüzden bu şikayeti Last Light incelemesinde daha detaylı yazacağım.
Sessiz ana karakter: Bu çok daha derin bir konu ama bölümlerin yüklenme ekranında uzun uzun konuşan karakterimiz önümüze çıkan ve bizimle diyalog kuran kimseyle konuşmuyor. Sessiz ana karakter çok gördüm ama bu ikilemi ilk defa gördüm. İşin garibi 3 oyunda bazen DLClerde farklı karakterleri oynuyoruz ve Artyom dışında hepsi konuşuyor. Half-Life bu konuda güzel bir örnek çünkü kimse bizi diyaloğa sokmuyor, CoD de güzel çünkü komutan emir veriyor bizden cevap beklemiyor ama Metro bu konuda kötü bir örnek çünkü bizden cevap bekliyorlar. Metro 2033 bölümlerin kısa olmasıyla bu kısımda azıcık kurtarıyor çünkü görmediğimiz kısımda karakterimiz adını, hikayesini ve amacını anlatmış oluyor. Keşke bunu biz de görebilsek. İşin kötüsü yan karakterler PARAGRAF PARAGRAF konuşuyor baya ekrana sığmıyor altyazı 2-3 tur dönüyor ama bizim karakter tek kelime edemiyor.
Toparlarsam iyisiyle kötüsüyle ben bu oyunu sevdim. Atmosferi dışında hayran kaldığım bir yanı yok ama beğendim ve tavsiye ederim. Bu incelemeyi Exodus'un DLClerini bitirdikten birkaç gün sonra yazıyorum, seriye hakim olmadan incelemeye girişmek istemedim. Bu sayede de sonraki oyunlarda hikaye, oynanış gibi yetersiz bulduğum kısımların daha düzgün olduğunu gördüm. Atmosfer ve diğer sevdiğim kısımların ise daha da güzel olduğunu gördüm. O yüzden bu oyunun bir yerinde sıkılırsanız veya sıkılıp bıraktıysanız sonrası için ufak bir bedel olarak düşünüp devam edebilirsiniz.