Indiana Jones and the Great Circle Review (TRYXGEN)
Oyun 1937 yılında dünyanın farklı bölgelerine yayılmış olan gizemli Büyük Çember'in peşine düşen karakterimizi konuya alıyor. Büyük Çember, birleştirildiğinde mükemmel bir çember oluşturan ve tarihin kadim sırlarını barındırdığı düşünülen bir dizi parçanın bir araya gelmesini ve bunun peşine düşen Nazileri konu alarak başlıyor. Bu macera bizi Roma’dan Tayland’a, Mısır’dan Şanghay’a ve Himalayalar’a kadar uzanan bir dünya turuna çıkarıyor. Ancak bu kez yalnızca tarihi eserlerle değil, bu gücü kendi çıkarlarına kullanmak isteyen çeşitli gruplarla da mücadele edeceğiz. Her köşede tuzaklar, ihanetler ve çözülmeyi bekleyen sırlar bizi bekliyor.
Oyun boyunca birçok yardımcımız oluyor. Bunlar kimi zaman bir bulmacayı çözmemize yardım ederken, kimi zaman da bir dövüş sırasında destek oluyorlar. Hikaye boyunca en büyük destekçilerimizden biri olan İtalyan Ginetta “Gina” Lombardi oluyor. Ulusal bir gazetede çalışırken, yıkıcı olarak damgalanmasına ve hapse atılmasına neden olan bir makale yazmış ve burada bir İtalyan direniş hareketiyle tanışmış. Cezasını çektikten sonra, İtalyan hükümetinin gizlemeye çalıştığı kirli gerçekleri araştıran bir yeraltı yayınında yazmaya başlamış ancak bu süreçte de kaçırılan dil bilimcisi ablasının peşine düşerek soluğu Vatikan'da almış. Her ne kadar hikayesinin arkasında çok daha farklı sebepler yatıyor gibi görünse de Vatikan sınırları içinde Indiana ile tanıştıktan sonra birlikte ilerlemenin daha kolay olacağını düşünerek ona katılıyor
Oynanış yapısında en çok etkileyen şey, oyunun Dishonored veya Thief gibi simülasyon ağırlıklı yapımlara olan benzerliğiydi. Seviyeler genel olarak doğrusal bir yapıya sahip olsa da, her karşılaşmada hedefe ulaşmak için birden fazla alternatif yol bulunuyor. Beklentilerin aksine, oyun çok daha fazla simülasyon unsuru içeriyor ve oynanış mekanikleri açısından oldukça zengin bir deneyim sunuyor. Gerçeklik açısından baktığınızda doğru gelebilecek gibi görünse de çok zaman dövüşü kaybetmenize sebep oluyor.
Çok tartışılan birinci şahıs perspektifinden oynanıyor, ancak çevresel etkileşim ve özel mekanikler için üçüncü şahıs kamera açıları da aralarda kullanılıyor. Özellikle bulmacalarda üçüncü şahıs kamerasına geçilmiş. Ancak oyunun geneline baktığımızda FPS açısı nerede ise %90'dan fazla bir oran alıyor. Özellikle dövüşler sırasında sadece birinci şahıs perspektifini kullanıyor. Bu tarz durumlar kimi zaman dezavantaj yaratabiliyor. Karşılamanız gereken tek düşman varken sorun olmasa da siz tek kişi ile dövüştüğünüzü düşünüp de birden daha fazlası ile çevrelendiğinizi anladığınızda iş işten geçmiş olabiliyor.
Grafikler ise o dönemin ortamını, siyasi durumunu oldukça iyi yansıtmış. Özellikle daha önce verilen röportajlarda, bir yapının 100 sene önce nasıl olabileceği ya da hala kazılma aşamasındaki tarihi bir binanın kaplamasının nasıl yapılacağı üzerinde çok düşünüldüğü belli ve güzel de yansıtılmış. Bir bakıma çok nadir de olsa bazı sahneler sanki 15 yıl önce tasarlanmış ve o dönemin kaplama teknikleri kullanılmış.
Sonuç olarak keyifli bir oyun ama Uncharted ya da Tomb Raider ile karşılaştırma yapmayın...
⭐⭐⭐⭐