Hunt: Showdown 1896 Review (Lifeless)
Hunt: Showdown 1896, Crytek'in "acaba bir oyunu hem ruhumu hem de sabrımı nasıl yakarız" diye düşündüğü proje. 1500 saatlik deneyimimle söylüyorum: Bu oyunla hayata karşı bağışıklık kazandım. Artık vergiler de, kırık kalpler de etkileyemiyor.
Oyunda amacımız, 1800'lerin bataklıklarında kovboy şapkasıylaya da garip bir maske ile dolaşırken, bir yandan yaratık avlamak, bir yandan da diğer oyuncuların size nişan almasını dua ederek izlemek. (Ki dua işe yaramıyor.) Sloganları şu olabilir:
"Öldün mü? Sorun değil. Zaten ölmen gerekiyordu."
Artılar:
Atmosfer o kadar yoğun ki, ter basınca VR gözlüğünüz falan yoksa bile kendinizi Louisiana'da sivrisinek kovarken buluyorsunuz.
Ses tasarımı manyak. Kulağına konan kelebeği duyuyorsun. Hayır tabiki de kulağına kelebek konmuyor. Her çıtırtıda kalp krizi geçirme riskiniz artıyor, hem adrenalin hem kardiyo. (headphone kullan 7.1 olsun ölmekten de öldürmekte de x7 zevk alacaksın(inan bana))
Ekip arkadaşlarınız sayesinde dostluğun, ihanetten bir tık uzak olduğunu öğreniyorsunuz.
Eksiler:
Yeni başlayanlar için oyun rehberi mi? Ha ha, yok öyle bir şey. Oyunun öğretim şekli: "Öldün mü? Demek ki öğrenmen gereken bir şey varmış."
0.40 KDA'lardan toplarmaya çalışıyorum hala KDA'mı oyunu kavrarken hem ayranımız döküldü hem tatsız şeyler oldu.
Hitreg... (burada iç çekilir) … neyse, bir gün Crytek'in server odasına haciz geleceğini umuyorum.
Botlar mı? Hah, onlar da senden nefret ediyor. Oyundaki tek dostun, yanlışlıkla bıçakladığın bir civciv.
Oyun içi gerçekler:
Dışarıdan gelen bir at sesi duymak = %30 hayalet, %70 loot peşindeki manyak bir solo oyuncu, %100 ölüm.
Kulede biri varsa kesinlikle camperdır.Ruh çağıranı vardır. Ve LANET Maynard suspus vardır elinde. Ve evet, beklediğinizi biliyor.
Boss odasına giren ilk takım %95 ihtimalle loot olmaya geliyor, bossu değil.
Final Yorum:
Hunt: Showdown 1896 bir oyun değil, bir yaşam tarzı. Bu bataklıkta ağlamayı, sinirlenmeyi ve sonunda kaderine razı olup "neyse be, çok da önemli değilmiş" demeyi öğreniyorsun. İlk ölüp sağa sola bok atmayı öğreniyorsun. Seni kaldıramıyorlar ve sızlanmayı bırakıp revive bekliyorsun
Crytek sağ olsun, bana 1500 saatte terapi masraflarından tasarruf ettirdi.
Teşekkürler Crytek. Ve hayır, asla doğru düzgün çalışacak bir hitreg beklemiyorum. Sadece biraz sevgini hissetmek istiyorum.
Puan: 10/10 - Ben düştüm, siz düşmeyin. 70 yaşıma da gelsem oynayacağım oyunlar arasında.