Hotline Miami 2: Wrong Number Review (Online-16-Years-Ago)
Ben cidden her şirkette "bok gibi fikir" diyen birisi olması gerektiğini düşünüyorum. O Vietnam bölümünü yapan arkadaşlara seslenmek istiyorum: Asıl olayı sağa sola sıka sıka gitmek olan bir oyunda HANGİ DAHİ "YERDEN SİLAH ALMAYI KALDIRALIM" DEDİ?! Hangi zevksiz test etti ve "Evet abi, çok eğlenceli olmuş." dedi acaba?
İlk oyunu da oynamış biri olarak söylüyorum, umarım mouse’unuz ve klavyeniz çok sağlamdır, çünkü o Vietnam bölümlerinde en az bir kere bir tanesini yumruklayacaksınız. (Ben masamı yumrukladım, yeni masa almam gerekti.) Bu Vietnam bölümlerinden o kadar çok nefret ediyorum ki, adına bir şiir yazdım:
Hiç düşünmezdim böyle olacağını,
İşlerin bu raddeye varacağını.
Ne olur bakma bana öyle,
Bakarsan ağlarım.
Önce bir klavye-mouse’u yokladım,
Yokluğunu kabullenemedim.
Ne olur öyle düşlere dalma,
Dalarsan ağlarsın.
Vietnam'ın ormanlarında kayboldum,
Kıpkırmızı kanlarda sırılsıklam oldum.
Ne olur bunu daha da zorlaştırma,
Zorlaştırırsan ağlarız.
Silahlarımı benden almayın,
Eğlencemi benden almayın.
Eğer bir daha alırsanız,
Önce ben sizi ağlatırım.
Madem Vietnam bölümünde silah kullanamıyorum, neden bana en başta silah veriyorsun? Madem silah veriyorsun, neden değiştirmeme izin vermiyorsun? Madem izin vermiyorsun, neden silahlar değiştirilmeye uygun duruyor?!?!!?!?!?
Zamanında Vietnam askerleri, kamufle ola ola gizli gizli savaştıysa ben de mi öyle savaşmak zorundayım?!?!? Azıcık kafa dağıtmaya (literally) çalışıyorum kardeşim, bir sal da eğlenelim be! ALLAH ALLAH!!!!!!!!!
Vietnam bölümleri haricinde oldukça güzel ve eğlenceli bir oyun. Yeni mekanikleri ve yeni düşmanları şahsen beğendim. Hikâyeden yine bir s*k anlamadım ama kim bu oyunu hikâyesi için oynuyor ki zaten?
10/7 (Vietnam’dan 2 puan kırdım. Gerisi oyunun diğer eksikleri ama çok konuşmaya gerek yok.)