logo

izigame.me

It may take some time when the page for viewing is loaded for the first time...

izigame.me

cover-Helldivers 2

Tuesday, April 29, 2025 1:19:46 PM

Helldivers 2 Review (SinneKje I MFS)

Demokrasi mi? Yersen. Bu Resmen Uzayda Arkadaş Katliamı
Bak güzel kardeşim. Sana şimdi süslü cümlelerle “Helldivers 2 şöyle dinamik, böyle çılgın co-op” demeyeceğim. Çünkü bu oyun öyle bir şey değil. Bu oyun, bildiğin galaktik cinnet. Bazen çok eğleniyorsun, bazen de klavyeyi monitöre geçirip “sikicem böyle oyunun kodunu” diye bağırasın geliyor. Ve işin garibi, ikisini de çok haklı şekilde yaşıyorsun.
Şimdi gerçekleri masaya yatırıyorum.
Helldivers 2 denen bela oyun seni alıyor, önce asker diye uzaya tıkıyor, sonra da hiçbir şeyi anlatmadan, hiçbir şey öğretmeden, her tuşu patlayıcıyla bağlayıp siktir olup göreve yolluyor. Tutorial mı? Siktir et. Düşman kim, dost kim belli değil. Daha “X tuşu neydi lan” diye düşünürken kendi kapsülünle takım arkadaşını küt diye eziyorsun. Sistem sana diyor ki: “Hah, doğru yoldasın.”
Oynanış? Harika. Delirtici ama harika. Silahlar çatır çatır çalışıyor, her sıkışında bi’ rahatlama geliyor. Özellikle shotgun var ya... tam sinir boşaltmalık(Aklıma geldi bak kötü oldum demir gibi). Düşmanı öldürürken “oh be” dedirtiyor. Stratagem denen sistemde gökten silah, bomba, lazer ne bok varsa yağıyor. Ama hedefi 2 santim kaçır, kendi götünü ızgaraya çeviriyorsun. Bir keresinde yanlışlıkla kendime tank çağırdım. Bildiğin beynim dağıldı. O andan sonra zaten oyun beni eğlendirirken de dövmeye başladı.
Ama burada duralım. Çünkü bu güzelliğin altı pislik dolu.
Sunucular? Utanç verici. Lan 2024’te oynarken hâlâ “Server offline” ne demek? Maç buluyorsun, atıyor. Görev ortasında “disconnect”. Savaşın ortasında bağlantı kopuyor, düşman değil ping öldürüyor seni. Sanki Türk Telekom sponsoru. Helal lan Arrowhead, uzaylıdan çok sizle savaşıyoruz.(Gerçi bir çok bağlantı sorunu şuan yok ama bir zamanlar harbiden anasının gözyaşına çok sövdürttü bu oyun)
Görevler? Kopyala-yapıştırın babaannesi. Üç - dört gezegen gez hepsi aynı. Farkı sadece gök yüzünün rengiyle karın yoğunluğu. Görevler hep aynı: anten dik, veri al, tank vur, kaç. Üçüncü saatte kendini loop’a girmiş NPC gibi hissediyorsun. Ekip varsa yine gülersin, ama tek başınaysan? Lanet olsun. Bot yok, destek yok. Oyun seni “arkadaşın yoksa siktir git” modunda oynatıyor. Bravo, sosyal baskıyı gameplay’e entegre etmişler. Nobel verilsin.
Mikro ödemeler? İşte burası çok fena. Battle Pass dedikleri sistem var ya, bildiğin dijital dilencilik. Bir omuz yaması açmak için 20 görev yapıyorsun, hâlâ vermiyor. İstersen al parayla diyor. “Sadece kozmetik” ayağına, seni oyun içinde harcayarak psikolojik esarete sürüklüyor. Ya saatini verirsen alırsın ya da cebindeki parayı. O da yetmezse ruhunu. Sanki oyun değil, finansal sistem.
Ve evet, düşman yapay zekâsı mı? Aman Allah’ım. Ya üzerinize hırsız gibi koşup patlıyorlar, ya da uzakta öylece duvara baka baka afallıyorlar. Hele Terminid denilen yaratıklar... bazen çatışmayı bırakıp seninle göz teması kuruyor. “Ne yapıyoruz biz burada?” diye sorgulatıyor. Bu ne biçim tehdit lan? Tehlikeden çok pandomim tiyatrosu gibi.
Ama şimdi... şunu da söylemeden geçemem: eğleniyorsun lan. Deliler gibi bağırıyorsun, gülüyorsun, yanlış gem ile arkadaşını bombalıyorsun, sonra küfür yiyorsun ama devam ediyorsun. Çünkü başka hiçbir oyun bu kadar kaotik bir dost düşmanlığı sunmuyor. Dost ateşi var ya bu oyunda, o mevzu. Seni adam ediyor. “Sıkma lan bana!” cümlesi bir noktadan sonra selamlaşma haline geliyor.
Bu oyun mükemmel mi? Değil. Hatta yer yer berbat. Teknik sorunları, dengesiz ilerlemesi, sıradan görev tasarımları, sabır testine dönüşen yavaş ilerlemesi var. Ama lanet olsun, bağımlılık yapıyor. Çünkü eğlencenin dürüst, filtresiz, taşaklısı burada. Kaosun içinde eğleniyorsun. Hem gülerken sövüyorsun, hem de “yarın da oynayalım mı?” diyorsun.
SON SÖZ:
Helldivers 2 tam anlamıyla “Bipolar Co-op” oyunu. Bir yandan “ulan bu ne rezillik” diyorsun, diğer yandan bile bile lades. Çünkü başka hiçbir oyunda lazerle arkadaşını yaktıktan sonra, aynı adamla birlikte tank kurtarıp kahkaha atamazsın.
İşte bu yüzden sinirini, zamanını ve bazen arkadaşlığını harcamaya değer.
Ama unutma: bu oyunu tek başına oynama. Bu oyun, ARKADAŞAK katliamı için var.