Half-Life 2 Review (Jirentix)
Bir oyun düşünün; sizi saatlerce akıcı oyun deneyimiyle dünyadan tamamen koparıp yarattığı distopik evrenin içine atıversin, atmosferiyle grafikleriyle gerek korkutsun gerek rahatlatsın, içindeki fizik motoruyla gerçekten 2004'te mi çıktı bu oyun dedirtsin, g-man isimli adam çıktığında sizi gerim gerim gersin, vuruş hissiyatıyla sizi orgazm ettirsin. Aynen ta kendisinden bahsediyorum hocam Half Life 2.
İntrosunda bile tüyleri diken diken eden "rise and shine mr freeman" konuşmasında kaliteli şeylerin bizi beklediğini ilk dakikalarında görüyoruz. Oyunda gerçekten diyaloglar çok kaliteli. (bkz: dr. breen'in insanları manipüle ederken seçtiği kelimeler, g-man'in her konuşmasında gizem yaratan kelime tercihleri.)
Bu oyunu bu kadar özel yapan bir diğer etken de çevredeki nesnelerle etkileşime geçilmesi. Çoğu nesneyi kırabiliyor, fırlatabiliyor veyahut düşmanı öldürmek için kullanabiliyoruz haliyle bu da oyuna çeşitlilik katıyor.
Her yönüyle 10/10 masterpiece. Bu oyunu incelemeye almak bile haddimiz değil. HL2'ye başlamadan önce Half Life'ın hikayesini doğru anladığınızdan emin olun çünkü bence çok yanlış anlaşılıyor. Half life 1 ya da fan remastered'ı olan Black Mesa'yı oynamanızı öneririm. Oynayıp da unuttuysanız hikayeyi, Youtube'da Öngörülemeyen sonuçlar adında belgesel var onu izleyip bilgi sahibi olabilirsiniz. Aksi taktirde sağda solda Mr. Freeman gerçekten siz misiniz? diye heyecanlanan direnişçilerin bizi neden bu kadar önemsediğini, 7 saat savaşı sırasında olan olayların sebebini (oyunda detaylı anlatılmıyor.) v.b anlamayacaksınız
dipnot: kafam karıştı sanırım Alyx'e basıcam.