Grand Theft Auto: Vice City Review (Darth Vader)
Fevkalade bir şehir tasarımı. 80'ler atmosferini başarıyla yansıtan kıyafetler, müzikler, arabalar ve yatlar. Gta 3'ün karanlık, tekdüze, klasik düzeninden sonra renkli ve zevkli bir dünya. Radyolarıyla, güneşli turuncu havası ve şöhret/suç kariyeri üzerine şekillenen senaryosuyla kıymetli bir yapım. Görev döngüsü kısa ancak tutarlı ve progresif. Çeşitlilik bu boyuttaki bir şehir için ideal. Grafiklerse "definitive" dokunuşu ile tatmin edici (Tommy Vercetti başta olmak üzere bazı kişilerin yüzleri daha detaylı ve ciddi tasarlanabilirdi). Oyunun mekanikleri günümüze göre ilkel kalsa da (özellikle motorsiklet ve dövüş gibi mekanikler San Andreas ile beraber rayına oturuyor) asla odak noktası olabilecek bir ayrıntı değil gözümde, sonuçta bu oyunun ismi Gta 4 değil. Avrupa Yüzme Şampiyonası gümüş kupa sahibi karizmatik bir İtalyan beyefendinin gözünden akan oyunda, hem orijinal hem de remaster sürümde birtakım "bug"ların mevcudiyetini inkâr etmek namümkün. Mesela definitive versiyonda Vercetti'nin ağzının konuşurken hareket etmediğini gördüm (orijinal sürümde böyle bir şey var mı hatırlamıyorum, "cutscene"lerde sorun yok ancak asıl oynanışta bunu gözlemledim). Lakin böyle ufak tefek pürüzlere takılmadan şaheserin keyfine bakmak da pek ala mümkün. Dikkatimi çeken bir başka nokta ise bu sürümde helikopter görevinin tek seferde rahatça geçilebilmesi oldu, ayrıca yeni üçlemede en "mobil oyun" havası veren de Vice City idi. Eğer San Andreas olmasaydı büyük ihtimalle en iyi Gta diyeceğim bu oyunu herkese tavsiye ediyorum, sürüm fark etmeksizin yeter ki bu yapımı tecrübe edin diyerek de sözlerimi noktalıyorum.