F.E.A.R. Review (corlulu)
Ne varsa gerçekten eski ve kendi atmosferini oluşturmuş oyunlarda var, bu oyundaki o kendine özgün renk ve korku öğeleri günümüz korku oyunlarına taş çıkartacak cinsten. Evet 19 yılı arkasında bırakmış bir oyun olduğu için korku öğeleri bazen güldürebiliyor, ama bu gerici olduğunu değiştirmiyor. Hikayesine ve arkasındaki lore'u umursamadan ilerleseniz bile ki zaten hikayeyi anlayamıyosunuz internete bakmanız şart, neyse oyun fazlasıyla tatmin edici bir slow-mo shooter. Adamlar yapmış gerçekten, devam oyunlarını oynadığınızda anlayacaksınız ilk oyunu diğer 2 oyun ile incelediğinizde fear 1, 2 ve 3 ün yanında game of the year kalıyor. Günümüzde bile kesinlikle oynanabilen bir oyundur kendisi, yapay zekadan bahsetmeye bile gerek yok 19 yıllık olmasına rağmen yapay zekası İNANILMAZ derecede. Günümüzde hala bu yapay zekaya ulaşabilen bir oyun yok. Karşınızdaki düşmanlar objeler ile iletişime geçebiliyor, dolabı devirir kendine siper alanı oluşturur, flashınızı görür arkadaşlarınızı düşman var diye uyarır.. (19 yıl) karşınızda sanki npc askerler değil de online bir oyunda gibi hissediyorsunuz. Onlarla aynı güçtesiniz yani ekstra güçlü degilsiniz, kolaylık derecesi var evet ama sizinle aynı hızda hareket edip aynı şekilde görüyorlar, kısacası bot değiller gibi. Oyunu yavaşlatma özellği de gayet iyi, Oyunun kendi dünyasındaki objelerden bahsetmiştik etkileşime geçebileceğiniz varyasyonlar çok fazla: yangın tüpleri, elektrik kutuları, patlayıcı variller (Aynı şekilde düşmanlarınız da kullanabiliyor). Ayrıca sahne geçişleri de bir o kadar güzel, Beyninizde konuşan şeytani varlıklar ptsd tarzında flashbackler yaşıyorsunuz, odaklanmanız gereken düşmanlar var. İkisi bir arada harmanlanıp oldukça güzel bir iş ortaya çıkarılmış. Oyun dünyasında oynamadan geçmemeniz gereken oyunlardandır kendisi.