Doom Review (Surrender)
FPS tarihinin en ikonik oyunlarından biri olan Doom için daha iyi bir reboot düşünemiyorum. Bariz şekilde gelecek oyunlara temel atmak için yapılmış bir oyun. Ne karmaşık mekanikler ne de size amacınızı mala anlatır gibi anlatan görevler var. Oyundaki tek amaç, önüne çıkan herkesi yok etmek ve tatmin olana kadar devam etmek. Av ve avcı yer değişiyor ve biz besin zincirinin en tepesindeyiz. Şahane vuruş hissiyatı, muazzam dizayn edilmiş tonla silahımız ve hoplayıp zıplamaya uygun harita dizaynı, oynanışı olabildiğince çeşitli tutuyor. Silahlar yeterince eğlenceliyken, oyunun sonunda her biri katliyam makinelerine dönüşüyor. Ben ağırlıklı olarak çift pompalı tüfek kullansam da, silahları yükseltmek için yapmamız gereken challange'lar beni diğer silahları da kullanmaya teşvik etti.
Günün sonunda oyunun başından hep tatmin şekilde kalktım; ancak aynısını hikaye için söyleyemem tabii ki. Bu oyun, hikayesi için oynanacak bir oyun değil. Ancak çok sevdiğimiz Doomguy'ın nasıl Doom Slayer olduğuna dair güzel bir sunumla izlemeyi çok isterdim. Fakat bunun yerine, hikayeyi bulduğumuz datalar yoluyla öğreniyoruz. Yine de dediğim gibi hikayesi için oynanacak bir oyun değil ama isteyene geniş bir lore sunuyor.
Oyun hakkında eleştirebileceğim tek şey içindeki bug'lar, Aslında oyunu kıran bir şey yok ama oyundaki tüm başarımları almak isteyen bahtsızlar gerçek Doom'un tadına bakacaktır çünkü bizzat oyunun kendisi size bunları kolay kolay vermeyecektir. Bu bug'lar oyun çıktığından beri devam ediyor yani neredeyse 9 yıl ve asla fixlenmeyecekler. Yarışmacı arkadaşlara başarılar diliyorum.