Dishonored: The Brigmore Witches Review (Yitthartha)
Ağ dishonored ulan senin gibi oyunu bulmak için Rusya'ya bile giderim yeminle.Hani sadece oyunlar vardır ya oynarsınız sonra tamam bi daha hatırlamazsınız biter hatta senaryosuna bile bakmazsınız "aman yerim senin senaryonu koy önüme düşmanı" tarzı oyunlar vardır işte dishonored o oyunlara "nağ" çeken bir oyun yani anlarım bir oyun yaparsın güzeldir ama dishonored sadece oynanış ve hikaye koymamış önünüze size harika bir şehir vermiş DUNWALL'ı size sunmuş.Ve bunu iki bina koyup "al lan şehir" dememiş bildiğin Bioshock serisine bile taş çıkartmış bu konuda (yiğidi öldür hakkını yeme) alt metinler kitaplar anılar günlükler makaleler şiirler mektuplar dunwall'ın alt yapısını oluşturmuştu.İşte The Brigmore Witches dunwall'ın daha köklerine karanlığın içine oyundaki baş düşmanlarımızdan Daud'un kontrollerini elimize veriyor ve bizi şehrin karanlık yüzüne öyle bir sokuyor ki "ben daha dunwall'ı görmemişim" diyorsunuz.
Emily Kaldwin geleceğin imparotiçesi ve annesi gözü önüde şişlenirken kaçırılan kızmız DLC'nin de odak noktasına oturmuş durumda.Açıkcası burda detaya girmeyeceğim çünkü DLC 5-6 saat uzunluğunda (oynanış tarzınıza göre değişir) ve üç bölüm uzunluğunda (üç bölüm ama uppp uzun bir üç bölüm) bu yüzden senaryo size kalmış ama şunu söylemeliyim ki oyunu bitirdiğimde yüzümde kalan gülümseme burdada kaldı.
Oynanış burdada muazzam hatto çokça büyü ve özellikle daha özgürce ilerleyebiliyorsunuz (smoke bomb vb.) düşman tipleride değişiklik göstermiş özellikle DLC'ye adını veren cadılar Türk kadınından hallice dostlar.
incelemeyi burda bitiriyorum esen kalın efenim 9.4/10 alt senaryoyu tamamlıyan bir ek paket havada kapın.