Disco Elysium Review (HALIL)
3 gün boyunca sapık gibi oynayarak ilk playthroughmu bitirdiğim güzide eser. aksyion oyunu değil de şöyle bir hikaye oyunu oynayayım diyorsanız veya polisiye bir roman olsa da okusam diyorsanız tam sizlik. politika, uyuşturucu, seks, cinayet, fantastik kısımlar. hepsini çok güzel bulunduruyor. kesinlikle herkese göre değil onu belirteyim çünkü hem dialog ağırlıklı -ki hakikaten ağır konular işleniyor- hem de epey melankolik bir havası var. gerçi benim oynayış tarzımla da alakalı olabilir keza oyun boyunca yaptığınız seçimler ve verdiğiniz skill pointler dialogları çok dramatik etkiliyor. kendi oynanışımdan çok az bahsedeyim ki spoiler olmasın:
oyunun başı karaktere göre değişiyor mu bilmiyorum fakat ben motor ve fiziksel becerileri yüksek ama çok da embesil olmayan ortalama bir karakter yarattım. hikaye gereği başta "dağıtmış" olarak uyandım. oyun boyunca hiç uyuşturucu kullanmadım, alkol almadım (bunlar becerilere boost verebiliyor). oyun süresince davranışlarım "artist ve içgüdüsel"den "mantıklı, empatik ve sıradan" a doğru kaydı. başta yılan derisi topuklu ayakkabılar, palto ve kravatım varken sonda avcı çizmelerim, polis kıyafetim, gözlüklerim ve fedora şapkam vardı. kıyafetler statları etkiliyor fakat burada yapımcıların amacı daha çok hangi tarz oynuyorsan o şekil görün olmuş o yüzden saçma durmuyor.
hikayenin nereye gittiğini kesinlikle kestiremiyorsunuz o kadarını söyleyeyim. oyun sizden 1 adım değil 2-3 adım önde gidiyor. tek oynanışta muhtemelen oyunun 1/4 ünü görüyoruz gibime geliyor keza çözmediğim vakalar, hiç konuşmadığım insanlar var. ki o kadar completionist oynamaya çalıştım. roleplaying havasındaysanız kesinlikle belli bir yaş grubu üstüne tavsiye ederim çünkü dediğim gibi herkesin oyunu değil.