Death and Taxes Review (serein.)
Azrail bile freelance çalışamazken...
Tekdüzeliğini biraz daha kırabilse oyun hakkındaki genel yargım çok beğendim olabilirdi fakat bu haliyle de beğendim, evet. Özellikle başlarda böyle bir mesleği icra etmenin kendine has heyecanıyla başlıyorsunuz oyuna; ya elinizdeki sınırlı verilere ve biraz da içgüdülerinize/merhametinize dayalı olarak olabildiğince doğru insanları hayatta tutacak, ya da basitçe kaosa sebep olacaksınız. Ben belki de aşırı sorumluluk duygumdan en doğru olduğuna inandığım yoldan gittim ve ilk seferde en iyi sona da ulaştım bu yüzden acaba yanlış seçimler yapsaydım dünyanın son haline ne kadar büyük bir etkim olurdu bilmiyorum ama bu haliyle aşırı tatmin edici bir finalle karşılaştım dersem de yalan olur.
Başladığım hevesi oyunun sonuna kadar duyamadım, hatta bir yerde Azrail bile evden işe, işten eve çalışıyor hayata bak diye güldüğümü hatırlıyorum. Her gün birilerini öldürüyorsunuz, patronunuza rapor veriyorsunuz ve uyuyorsunuz, ertesi gün yine aynı şeyler. Arada bir uğrayıp ıvır zıvır eşyalar alabileceğiniz bir dükkan ve neredeyse haftada bir açık olan bir bar var ama bunlar da gününüzü farklılaştıracak bir etkiye sahip değiller; tekdüzelikten kastım buydu.
Kötü değil, bir yerde hafif sıkıcılaşmaya başlıyormuş gibi hissettirse de zaten pek fazla uzun da değil. Yorucu/uzun hikayeli oyunlardan bunaldığınızda iyi gidecek kafa dağıtmalık, çerezlik bir oyun tadında.