Daydream: Forgotten Sorrow Review (Artemis)
Daydream: Forgotten Sorrow, üzülerek olumsuz oy verdiğim bir oyun oldu. Zira görüntüleri gerçekten göz kamaştırıcı ve zamanında çok hevesle aldığım bir oyundu. Ancak oyunda, hikayenin oyuncuya sunulması konusunda derin bir eksiklik söz konusu. Ek olarak bölüm dizaynı ve oynanış da bekleneni veremiyor.
Oyunun hikayesi, Griffin adındaki bir adamın zihninde yaptığımız yolculuk üzerine. Yanımızda oyuncak ayımız Birly ile birlikte Griffin'in çocukluk halini yönlendirerek yolculuğumuza başlıyoruz. Ancak yolculuğa başlama sebebimiz, oyun boyu karşılaştığımız karakterler ve başımızdan geçen olaylar ne yazık ki hiçbir açıklamaya kavuşamadan oyun bitiyor. Tahminim, Griffin'in zihninde gerçekleşen bir iyileşme sürecinin anlatılmaya çalışıldığı yönünde. Ama biraz önce de belirttiğim gibi her şey çok muğlak ve bu muğlaklık anlamlı bir şekilde varlığını sürdürmüyor. Misal Limbo ve Little Nightmares de muğlak oyunlar. Ancak oyunun ilerleme şekli ve zamanla belirli noktalar üzerindeki açılmalar sayesinde bu oyunların bünyesinde var olan muğlaklık oyuncuyu bezdirmiyor, anlamsızlık hissiyatı vermiyor. Ne yazık ki Daydream: Forgotten Sorrow'da durum böyle değil.
Oyuna dair diğer bir eksiklik ise oynanışa dair problemler. Eğer ki oynanış zevkli olsaydı oyunun hikaye anlatımı konusundaki eksikliği belki gözardı edilebilirdi. Uzun uzun anlatmak istemiyorum ama oyunun kontrolleri aşırı rahatsız edici, yani oynarken asla akmıyor. Oradan buradan saçma sapan bir şekilde düşebiliyorsunuz, kimi zaman karakterin nereye gittiğini görmüyorsunuz, benzeri saçma şeyleri oyun boyunca yaşayıp duruyorsunuz. Hani bazı oyunlar akar gider ya oynarken, bunda tam tersine sinir krizi geçirme ihtimaliniz var. Bir noktada şahsım adına gerçekten eziyet haline geldi oyuna devam etmek. Ama yarım bırakmak istemediğim için yine de sabrederek bitirdim. Oyunu almayı düşünüyorsanız bu duruma da hazırlıklı olmanızı öneririm.
Oyuna dair tek olumlu yan, görsellerin ve kullanılan müziklerin gerçekten kaliteli olması. Ancak saydığım diğer hususlar ile birlikte değerlendirildiğinde ne yazık ki bu olumlu özelliğin pek bir anlamı kalmıyor. Oyunun tekrar oynanabilirlik sunduğunu da söyleyemem. Son tahlilde Daydream: Forgotten Sorrow, hikaye anlatımı ve oynanış konusundaki eksiklikleri sebebiyle harcanmış bir potansiyel olmanın ötesine geçememiş bir oyun. Bu sebepten, üzülerek de olsa oyunu önermiyorum.