Dark Souls III Review (Yuugen)
Dark Souls topluluğu dünyanın en sağdık topluluğudur gözümde. Kendimi bu topluluğa itip kakarak soktum ya, helal olsun bana. Elden Ring ile souls like oyunlarına baya alıştım ve "hadi anacım oynarsın bu oyunu" diyerek oyunu satın aldım. Normalde bu oyunları oynayacak sabır bende yok (bu arada Ebu Cehil oyunu Sekiro'ya selam melam olmasın babasının ruhuna tersten fatiha okudumun oyunu) ancak evreni çok sevince bir şekilde katlanıyorsunuz.
Bu oyunu satın alıp indirdiğimde saat gecenin üçüydü. Üç buçuk civarı odamdan yükselen öfke dolu "ananı skm" çığlıkları sizi uykunuzdan uyandırmış olabilir, kusura bakmayın. İndirmesi bitip oynamaya başladığımda çok mutluydum. Benim için kırk yılda bir görülen ender doğa olayı olan dopamin SONUNDA beynime ulaşmıştı ve neşe içinde bu mutluluk sayesinde Gundyr abiyi ikinci denemede şiir gibi kestim. Çünkü bu oyunun evrenini, o insanın içine işleyen atmosferini o kadar çok seviyorum ki antik ejderhalarmış, Aldrichmiş, Abyss Watchermış(bu arada Abyss Watchers estetiği diye bir şey var, yerim yerim), Lothricmiş, girişteki ağzımın suyu akarak seyrettiğim introymuş, mutluluktan öleceğim sandım. Ancak işler beklendiği gibi gitmedi...
Arkadaşlar oyun kasıyor yav. O kadar fazla FPS düşüşü yaşıyorum ki hangi ayarı yaparsam yapayım düzelmedi. Elden Ring bile neredeyse hiç kasmıyorken bu oyunun "sektir git oynama sen" der gibi kasması yüreğimi burktu.(Kimi sevdiysek g.tü kalktı diye yorumladım) Bu sene içinde bilgisayarı yenileyeceğim, o zaman tekrar alıp denerim. O zamana kadar bu oyuna verdiğim parayla 3 raf kitap dizeceğim sanırım. Benim yerime de bol bol oynayın. <3 Elbet tekrar görüşeceğiz canım Fire Keeperım ve canım Dark Souls oyuncuları. Kılıcınız keskin olsun.