Beyond: Two Souls Review (xeltz)
Beyond: Two Souls: Bir Ruhun Hikayesi
Beyond: Two Souls, benim için sadece bir oyun değil, adeta derin bir empati ve varoluşsal sorgulama yolculuğuydu. David Cage ve Quantic Dream ekibinin imzasını taşıyan her yapımda olduğu gibi, burada da hikaye anlatımı ve karakter gelişimi en ön planda. Ancak Beyond: Two Souls, diğerlerinden farklı olarak, sizi Jodie Holmes'un ruhunun en derinlerine inmeye davet ediyor.
Oyunun temelinde yatan fikir o kadar çarpıcı ki: doğduğundan beri sizinle birlikte olan görünmez bir varlık, Aiden. Bu bağ, Jodie'nin hayatını baştan sona tanımlıyor ve her kararı, her anı bu ikili dinamiğin gölgesinde yaşanıyor. Bir an çocukluktaki masum oyunlara tanık olurken, bir sonraki an Jodie'nin CIA ajanı olarak yaşadığı travmatik olaylara sürükleniyorsunuz. Bu kesintisiz ve parçalı anlatım, Jodie'nin yaşadığı duygusal karmaşayı ve zaman atlamalarını o kadar doğal hissettiriyor ki, kendinizi onunla birlikte savrulurken buluyorsunuz.
Jodie'nin çaresizliği, yalnızlığı ve Aiden'a olan bağlılığı içime işledi. Özellikle çocukluk ve gençlik dönemlerindeki sahneler, bir çocuğun hayal gücünün sınırlarını zorlayan ama aynı zamanda onu toplumdan soyutlayan bir yeteneğe sahip olmasının ne denli zor olduğunu gözler önüne seriyor. Aiden'ın varlığı, bazen bir koruyucu melek, bazen de bir lanet gibi. Onunla birlikte görünmeyeni görmek, dokunulmayana dokunmak başlı başına büyüleyici bir deneyimdi.
Benim için, empati kurmayı, yaşamı ve ölümü sorgulamayı öğreten, duygusal izler bırakan bir deneyimdi. Hikaye odaklı, karakter gelişimi seven ve farklı bir anlatım arayan herkese şiddetle tavsiye ederim. Bitirdiğinizde, Jodie ve Aiden'ın hikayesi sizi düşündürmeye ve iç dünyanızda yankılanmaya devam edecek.