izigame.me

2.5 boyutlu bir metroidvania olması beni asla rahatsız etmezdi aslında ama ilk defa bir metroidvania oyunda haritada dolaşmaktan bu kadar nefret ettim.
Tamam bu tür oyunlarda yolculuk zor olabilir ama bunda aşırı sıkıcı. Yani 2 boyutlu gibi görünen bir ortamda karakter bazen farklı açılara dönünce ben yön duygumu kaybettim. Pek çok yerde oldu bu. Başka yaşayan var mıdır bilemem. Bir de bu yetmiyor gibi haritaya bakıyorsun örneğin sağa gideceğil tamam ama orası 2 katlı. Alt kattan gidersen ulaşırsın, üst kattan gidersen bir hava boşluğuna girip alakasız bir yerden çıkarsın. Bu sürekli var ve bir yerden sonra beyin yakıyor.
İyi yanları var mı bence var. Ben oyuna kötü demem. Atmosfer, sinematikler iyi. Dövüşler idare eder. Dövüşlerle ilgili tek kötü şey bazen aşırı çok düşman geliyor ve dövmekten sıkılıyorsun. Zaten söve söve ilerliyorum bir de düşman çıkınca bezdiriyor.
İnsanlar hikaye falan demiş. Origins'ten 3 ay sonrasını anlatıyormuş da bu oyunu hikaye için oynayacaksanız bence oynamayın çünkü hikaye yok. Bu oyunun hikayesini otursam 10 dakikada yazarım. Aşırı klişe. 3 bölgeyi ele geçirmiş 3 tane düşman var onları dövüyoruz bu yani. Spoiler uyarısı bile yapılacak bir durum yok.
Sonuç olarak oyun iyi tasarlanmış ama harita dizaynı psikolojik olarak yorucu. Bir de oyun bir oraya bir buraya gönderince sabır istiyor. Her şeye rağmen Arkham oyunlarını veya metroidvania türünü seviyorsanız bence oynanır.
Bu arada ben oyunun şuan %80'i civarındayımdır. 3 bölümün de sonundayım. Haritalar tamamen açıldı. Boss savaşlarına gideceğim. Hatta birinciyle biraz kapışıp dövemeyip çıktıktan sonra yazıyorum bu incelemeyi.