Baldur's Gate 3 Review (nehir)
sevgili baldur's gate 3.
açıkçası bu oyunu çıktığı günden goty aldığı güne kadar hiç umursamadım. ilgimi çekmemişti, daha önce hiç crpg türünden bir oyun oynamamıştım ve hoşuma gideceğini düşündüğüm bir tür değildi. bu tarz izometrik rpgleri sıkıcı buluyor, ayrıca zorlanacağımı düşünüyordum ve baldur's gate 3 de bana farklı gelmiyordu. açıkça konuşacağım. bg3, türe olan tüm bakış açımı değiştiren bir oyun oldu. goty aldığı gecenin sabahı "bu neymiş ya?" diye merak edip oyunu tam fiyattan satın aldım ve parasının karşılığını kuruşu kuruşuna aldığımı düşünüyorum. baldur's gate 3, bırakın 2023'ün en iyi oyunu olmayı, gelmiş geçmiş en iyi oyunlardan bir tanesi.
dağınık olmasına rağmen bir bütün gibi hissettiren, mükemmel yazılmış ve tatmin edici hikayesinden tut, inanılmaz derinlikteki mükemmel ve farklı kişiliklere sahip companionlarından; sizi zekanızı kullanmaya iten combatından tut, tatlı zorluk seviyesiyle oyuna renk katan puzzlelarına kadar çok yönlü ve her yönü ayrı incelikle dokunmuş bir oyun bu. her yerinden emek akan ve mükemmel cilalanmış, gerçek bir oyun oynadığınızı hissetmenizi sağlayan bu oyun, bazı aaa rpg'lerine ders niteliğinde olmuş. larian'ın diğer oyunlarını da oynamak istemeye itti beni, ki crpg'lerden nefret eden birinin crpg'lere ilgisini körüklemek büyük bi' başarı olsa gerek.
oyunun en güçlü kısmı benim için hikayesi ve karakterleri. oyunu oynarken kaç noktada göz yaşı döktüm hatırlamıyorum bile. özellikle karakterler... karakter hikayeleriyle bu kadar ilgilenen ve karakterlerine bu kadar önem veren başka bir oyun oynamamıştım. her karakterin uzun questleri, mükemmel romance sahneleri ve iç burkan (ya da mutlu eden) harika sonları var. bu hikaye inanılmaz epik ve her sahnesiyle tüyleri diken diken eden türden bi' hikaye. oyuncuya kendini önemsetmeyi çok iyi başarıyor ve insan daha fazlasını istemekten kendini alıkoyamıyor... ben kendi run'ımda gale hariç herkesin sonundan memnun kaldım. bir oyunun hikaye ve karakterlerinin sonundan bu kadar tatmin olmuş şekilde ayrıldığımı hatırlamıyorum, baldur's gate 3 bu konuda da benim için ilk sırada. (':
oynanış kısmında ise oyun dnd 5th edition kurallarını baz alan sıra tabanlı bir sistem kullanıyor. sıra tabanlı dövüşü sevmiyorum ama dnd oynanışı beni her zaman çekmiştir, o yüzden oynanışın da her noktasında kendimi oyuna çekilmiş şekilde buldum. düşmana yaklaşmanızı gerçekten hesaplamanız gereken, pata küte dalamayacağınız bir oyun bu ve ben kolaylık seven birisi olmama rağmen bu durumdan zevk aldım. her dövüş çok tatmin ediciydi benim için. tabii ki bunda mükemmel boss savaşlarının faydası da var. peki ya o bossların müzikleri? raphael ile savaşırken orada oturup saatlerce müziği dinleyebilirdim.
bahsettiğim harika müzikler, oyunun sunumuna da bayağı katkı sağlıyor. kamera açılarından mimiklere, seslerden ses aktörlerinin performanslarına kadar her şey kusursuz ve oyunun sahnelerini etkileyici kılan bu. nightsong'un kurtuluşu, astarion'un malum sahnesi... uzun süre aklımdan silinmeyeceğine emin olduğum birçok an içeriyor bu oyun ve bu durumu son zamanlarda çıkan başka malum oyunlarla karşılaştırınca larian'ın ne kadar emek verdiğini ve ne kadar başarılı olduğunu bir kere daha görüyoruz. diyaloglar insanın içine işliyor. evet, bazen cümleler inanılmaz uzun oluyor ama akılda kalıcı anlar ve güzel sahneler için uzun diyaloglara katlanmaya değer, ayrıca dediğim gibi gerçekten hatırlanası ve eğlenceli diyalogları var oyunun. sıkıntı değil yani. karakterlerin ve oyun dünyasının canlılığını göstermek için güzel bi' yol.
oyunun yan içeriği de inanılmaz fazla bu arada. bunu yazmayı unutmuşum, kısaca bahsedeyim. oyun yan etkinliklerle beraber 100 küsür saatlik bir oynanış sunuyor ve bu yan etkinlikler klasik ubisoft tarzı rezil etkinlikler değil. en az ana görevler kadar uğraşılmış, eğlenceli ve kendini önemseten etkinlikler var oyunda, çoğu da eğlenceli olduğu kadar ödüllendirici ve deneyimin tam hissettirmesi için gerekli.
bu incelemeyi uzun tutmayacağım. oyunu yeni bitirdim, inanılmaz duygu yüklüyüm ve bu oyunun gelmiş geçmiş en iyilerden olduğunu düşünüyorum. bg3'ü oynamadan önce gönlüm goty için kesinlikle zelda'dan yanaydı fakat oyunun içinde geçirdiğim dolu dolu 85 saatte anladım ki, bg3 bu ödülü dibine kadar hak ediyor. uzun zaman sonra ilk kez bir oyunu bu kadar beğendim. içimde yavaş yavaş ölen "oyun ilgisi"ni tekrar dirilttiği için larian'a teşekkür ediyorum... demek sorun bende değilmiş, çıkan rezil oyunlardaymış. (:
kısacası, oyunu alayım mı diye arafta kaldıysanız hiç düşünmeden alın. önünüzde epik ve duygusal bir macera, görülmeye değer hikayeler var.