Amnesia: The Dark Descent Review (Scipio)
Mükemmel ötesi bir oyun...
Tartışmasız oynadığım en iyi korku oyunları arasına girmeyi hak ediyor. Lovecraft ve gotik korku temasını sevenler kesinlikle bu oyuna baksın. Nedendir bilmiyorum ama bu adamların yaptığı her oyun üzerimde çok büyük bir etki yaratıyor. Yani oyunu bitirdikten sonra bir süre etkisinde kalıyorsunuz ve bence bunları başarılı yapan da bu. Özellikle Penumbra serisini oynayanlar bu oyunda ona benzer çok şeyle karşılaşacaklar. Gölge adlı yaratığı nedense Penumbra:Black Plague'deki delilere çok benzettim. Görünüşünden tut sesine kadar neredeyse aynıydı ya da bana öyle geldi bilmiyorum. Eğer bu tarz gotik eserleri ya da oyunları çok tüketmişseniz bu oyun sizi oldukça tatmin edecektir. Kalede gezdiğim süre boyunca kendimi Horace Walpole'un Otranto Şatosu'nda gibi hissetmem de cabasıydı.
Hikayeye gelecek olursak zaten üstüne denilecek pek bir şey yok. Tıpkı Penumbra'daki ana tema burada da var: Uzun yıllardır dünyada saklı kalmış bir tehlike bir şekilde gün yüzüne çıkıyor ve onu bulanların başına bela oluyor.
Belki de oyunda tek eksik diyebileceğimiz nokta yaratık çeşitliliğinin az olması. Fakat bu eleştirimde de pek emin değilim doğrusu. Çünkü hikaye yaratık çeşitliliğinin fazla olmasına pek müsait değil gibi ve her ne kadar çeşitlilik az olsa da karşılaştığımız tek yaratık gölge olmasına rağmen her defasında insanı germeyi başarıyor. Bence yapımcılar oyuna bu yaratığı çok güzel yedirmiş. İlk başta sadece seslerini ve böğürmelerini duyduğumuz bu yaratığı yavaş yavaş oyuna dahil edip ve hiç beklemediğimiz anlarda karşımıza çıkararak gerilimi sürekli yüksekte tutmayı başarmışlar.