A Plague Tale: Requiem Review (Xeniel)
Oyunu bitirip baya bir vakit geçtikten sonra inceleme yazmak istedim çünkü o kadar uzun geldi ki o anlık psikolojimle haksızlık yaparım diye düşünmüştüm. Önce bana iyi gelen noktalardan başlamak istiyorum.
Bikere oyun çok basit abi insan böyle saçma sapan sürekli karakter kas açık dünyada gez bir şeyler birleştir falan fıstık menülere gir bilgiler oku bıkıyor artık ve tam o dönemlerimde bana denk gelince ferahladım çünkü hikayesini kendi anlatıyor çizgisel bir dünyada bölüm bölüm gidiyor mis gibi yapmışlar bu kısmı. Görselliği gayet güzel ve mekanlar da bununla birlikte çok güzel.
Gelelim problem yaratan kısma oyun çok çok uzun yani bu kadar zayıf bir oynanışa bu kadar uzun bir süreç insanı inanılmaz bayıyor ve hikaye de genel olarak klişe bu da pek merak uyandırmayınca bu işkenceyi körüklüyor ben mesela bir süre sonra of of şuan ara sahne bitti ve yine aynı şeyleri yaparak ilerleyip yine bir ara sahne izliycem diyip baya usanmıştım gerek yoktu bence neyse ben genel olarak verdiğim parayı da hesaba kadar beklediğimi alamadım eğer ilk oynadığım dönem inceleme yazıyor olsaydım şuan direk 3 5 kelime bişey yazıp olumsuz verirdim ama düşününce çizgisel oyunların öldüğü noktada yaklaşık 10 saat keyif verip 18 saat boyunca bu kadar güzel mekanlarda gezmiş olmam ve beni rahatlatan basit yapısı yüzünden olumlu verip geçmek istiyorum hadi eyvallah.