A Plague Tale: Requiem Review (ｸSAMURAI⺓)
BU OYUN HAKKINDA NE DİYEBİLECEĞİMİ BİLEMİYORUM. BİR BAŞYAPIT MI YOKSA BİR HAYAL KIRIKLIĞI MI?
- Bu oyunu oynarken birçok duyguya kapıldım.( Korku,neşe,öfke,ihanet,dostluk,birlik beraberlik). Ama bu oyunun bana en çok öğrettiği şey kesinlikle kardeşlik olduğunu söyleyebilirim. İlk oyunda babasını kaybeden
Amicia, bu oyunda önceki oyuna göre daha hırslı, daha korkusuz olduğunu görebiliyoruz. Kardeşinin bu hastalıktan kurtulması için her yolu, her şeyi denediğini hatta gerekirse kendi canını bile ortaya koyduğunu gösteren daha cesur bir ana karakterine sahibiz. Bu yolardan geçerken annesinin katledildiğini gören Hugo kontrolü eline alamaz ve her şey daha çok sapıtır. Herkes (masum veya suçlu) fareler tarafından öldürülür.
Sonlarda Lucas,Amicia ve Sofia ile beraber Hugo ' yu ele geçiren Macula' yı durdurmayı çalışırız. Lakin bu Macula' yı durdurmanın tek yolu mallesef Hugo' yu öldürmek gerektiğini Amicia öğrenir. Hugo' yu da öldürdükten sonra aileden tek kalan Amicia olur ve kendini çok yalnız hissedip karışık duygular içinde bulur.
1 yıl sonra her şey normale dönmüştür. Amicia, Sofia ile birlikte bir yere giderken Amicia bir duman görür.
Amicia yalnız başına dumanı takip ederken Hugo'nun rüyasında gördüğü Phoneix kuşına gönderme olarak 3 tane büyük kuş yuvasının arasında onun anıtını buluruz. Amicia ailenin sembolu olan Order kolyesini takarken ve duygusallaşıp kardeşiyle konuşmasını görüyoruz. Burada tüyler, diken diken olmuyor değil.
SON YORUMLARIM
- Bu oyun bazı yerlerde Bilgisayarımın Ağzına S#çsada çok sağlam bir oyun oynadığımı unutamıyorum.Bölümler biraz fazla uzun ama hepsi özenle yapıldığını söyleyebilirim.(bazı bölümler tiksindirici olsada). Bazen saldırmak en iyi yol olurken bazende gizlenerek oynamak daha iyi bir çözüm olmaktadır. Sinematikler oldukça uğraşılmış olsada oyun içi diyaloglara biraz duygu eklenebilirdi. Aşırı fazla buga rastlamadım. İlk oyuna göre daha çok uğraşılmış bir başyapıt olduğunu söyleyebilirim.
Genel olarak Puanım
94 /100