izigame.me

NOT: Bu incelemede Spoiler YOKTUR. Gönül rahatlığıyla göz gezdirebilirsiniz.
Herkese merhaba. 2020 yaz mevsiminde aldığım ama işten güçten ve oyunun uzunluğundan dolayı 2021 yazında bitirebildiğim The Witcher 1, benim oyun hayatımda unutulmazlar listesine girdi diyebilirim. Peki neydi bu oyunu benim için bu kadar güzel kılanlar? Herkes oyunun eskiliğinden ve çok yeni donanımlı bilgisayarlarda garip bir şekilde optimizasyon sorunlarından ve açılmamasından yakınırken (baktığımız zaman gerçekten de eski 2008 yılında çıkmış bir oyundan bahsediyoruz. Bu tür sorunlar hakkında bir şey diyemeyeceğim. Ama benim sistemim oyunu açtı.) ben neden 1 yıl boyunca bu oyundaydım?
Öncelikle şunu söylemeliyim ki, Witcher serisine 2020 yılına kadar hiç başlamamış (evet çok geç kaldım.) biri olarak artık bu seriyi bir ucundan tutmaya karar verdim. Aklıma doğal olarak serinin ilk oyunu The Witcher 1 geldi. Oynanış videolarına baktım, incelemeleri okudum... Bu oyunu oynayabilecek sabrımın olduğuna karar verdim. İngilizceyi çok fazla iyi bilmediğimden dolayı internette oyunun Türkçe yaması var mı diye ona da baktım ve DonanımHaber Forum ekibinin gönüllü olarak yaptığı bir Türkçe yama gördüm, hoşuma gitti. Yama ekibine buradan sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Bu sebeplerden ötürü de yaklaşık 10GB olan bu oyunu indirip oynamaya başladım. Türkçe yaması da genel anlamda iyi çalışıyordu. Her ne kadar bazı eksiklikleri olsa da oyunun hikayesinin anlaşılmasına kesinlikle mâni değildi.
İlk etapta giriş kısmını sonra da "Chapter 1"i oynadıktan sonra, oyun adeta beni kendine çekti diyebilirim. Dövüş mekaniklerine alışmamın zaman alacağını düşünmüştüm ama çok da öyle olmadı. 3 vuruş stilinden düşmana uygun olanı seçip, düşmana tıklıyorsunuz ve saldırı combosu yapmak için 2. 3. tıklamalarınızı tam zamanında yapmalısınız. Onun dışında sağ tık ile de büyüleri yapabiliyoruz. Benim hoşuma gitmişti çok fazla yormayan bu dövüş mekaniği. Her ne kadar alışılmış mekaniklerden uzak olsa da belki bu hoşnutluğumun sebebi Witcher 2 ve Witcher 3 oynamadan Witcher 1'e başlamam olabilir olarak düşünüyorum. Çünkü önce Witcher 3 gibi muhteşem bir oyunu oynadıktan sonra Witcher 1 oynamayı seçenlerin çok büyük bir kısmının oyuna alışamayıp yarıda bıraktıklarına şahit oldum. Onlara genel anlamda hak veriyorum. Ama Witcher hayranı olan biri de bu sürece katlanırsa ve oyuna bardağın dolu tarafından bakmak misali yaklaşırsa gayet zevkli bir Witcher 1 süreci geçireceğini düşünüyorum. Gerek boks, zar oyunu gibi yan görevleri olsun, gerek oyuncuya oldukça sıcak gelen samimi karakterleri olsun bardağın dolu tarafı da var yani.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=2299120142
Oynanışa gelecek olursak, oyun buga girmeye ve bozulmaya çok müsait. Birkaç kez yaşadım böyle saçma şeyler. Bu yüzden en sonki kayıt dosyasını geri yükleyip bozulan görevi yeniden yapmak zorunda kaldım. Hele ki bir görevin bozulduğunu, 3,4 tane daha başka görev yaptıktan sonra fark ettiyseniz, o zaman o 3,4 görevi de yeniden yapmak zorunda kalıyorsunuz. Bu durumlar can sıkıcı olabilir o yüzden oyunu dikkatli ve sabırlı oynamakta yarar var. Ayrıca geride tamamlamayı unuttuğunuz bir yan görev varsa ve siz de oyunda belli bir ilerleme kaydedip yeni bir mekana geçtiyseniz, büyük ihtimalle geride bıraktığınız o yan görevi geri dönüp tamamlama şansınız olmayacak. Yani yine söylüyorum dikkatli oynayın lütfen. Dövüş mekaniklerinden önceki paragrafta bahsettim zaten. Onun dışında oyunun menüsüne girince bazen imleç kayboluyor. Ama sol shifte basık tutunca imleç geri geliyor. Bazı durumlarda envanteriniz çok doluysa, size verilen bir görev eşyasını aldım zannedip yolunuza devam edersiniz ama o eşya sizin envanteriniz dolu olduğu için yere düşmüştür aslında. Siz de fark etmeden oynamaya devam ederseniz, dediğim gibi o eşyayı almaya en yakın kayıt dosyasından geri yüklemeniz gerekebilir. Çünkü eşyayı düştüğü yerde bulamayacaksınız çok büyük bir ihtimalle. O yüzden envanterinizde her daim biraz boşluk olmasını tercih ederim. Bir kere de oyunda ekran kararması yaşadım. Aslında oyun hâlâ devam ediyordu, sesler falan geliyordu ama ekran simsiyahtı. Bunun o an garip giden bir şeyden dolayı olduğunu düşündüm ve en sonki kayıt dosyasını yükleyip tekrar denedim. Ama yine karardı. Yapmaya çalıştığım şey, kanalizasyona geri dönüp kamp ateşine gitmek ve orada biraz meditasyon yapıp iksir hazırlamaktı. Ama oyun, ben her kanalizasyona girişimde sanki bana: "Oraya geri dönemezsin kardeşim yasak." der gibi ekranı karartıyordu. Keyfi bilir ben de yoluma geri dönmeden devam ettim :). Yani dediğim gibi bu gibi durumlar olabiliyor. Bu yüzden oyunda çok sık kayıt alın (F5 tuşu) ve sorun çıktığı durumda pişman olmayın. Bazen durduk yere crash bile verdiği oluyordu. Türkçe yamadan dolayı da bozulmuş olabilir bilemiyorum artık.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=2162692839
Witcher oyunları zaten kendi kararlarımızın hikayeye verdiği şekil ile ilerleyen bir rol yapma oyunu. Bu yüzden bu oyunda da, çok sayıda sizi kendinizle çelişkiye düşürecek kararlar vereceğiniz anlar size eşlik edecek. Oyundan zevk almanın en önemli konusu da bu. Dolayısıyla kararlarınızı doğaçlama vermenizde, yani kendiniz olarak vermenizde çok fayda var. Bir yerden bakmayın. Oyunun hikayesi boyunca kendi tarafınızı belli etmeniz sizin bu kararları vermeniz açısından çok önemli. Çünkü bazı anlarda doğaçlama oynasanız bile karar vermenizi zorlayacak her iki tarafın da haklı olduğu kısımlar karşınıza gelecek. Verdiğiniz kararlar doğrultusunda bazen oyunda bazı görevlerdeki yanınızdaki yoldaşınız değişecek, bazen de her iki kararın sonunda alacağınız ödül değişecek, bazen de hikayenin odak noktasına etki etmese de oyuncuyu etkileyecek hikayenin belirli kısımlarında, önceki seçimlerinizin bedelleri veya mükâfatları sert ve ani bir şekilde karşınıza çıkacak.
https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=2517992743
Oyunun müzikleri atmosferle tahin ve pekmez gibi uymuş. Savaşlardaki müzikler hareketli, Vizima'nın dar ve sefil sokaklarında gezerken hüzünlü, bataklıkta canavar avlarken gizemli... Her bir anın müziği oyun deneyiminizi mükemmelleştirecek. Grafikleri de 2008 yılına göre harika. Grafik, kriterleri arasında önemli bir ölçüte sahip olanlar için pek tatmin edici olmasa da hikayesi ve atmosferi için denemeye değer olduğunu düşünüyorum. Oyunun hikayesini sunuşu zaten mükemmel. Atmosferi ve olayların gelişmesiyle oyunun etkisi altında kaldığınızı iliklerinize kadar hissediyorsunuz. Vizima sokaklarında gezerken müziğin etkisiyle derin düşüncelere dalıp da sokağın kenarındaki ateşin yanına oturup bu soğuk savaş atmosferinde içimde ateşin sıcaklığını hissetmeyi çok istedim ama ateşin kenarına oturunca meditasyon ekranı açıldığı için çok da istediğimi yaptım diyemem. Oyun izin vermedi. :D Ayrıca, oyunu hissederek oynadığınızda zaten çok geçmeden olay örgüsünün ortasında kaldığınızı anlıyorsunuz. Kararlarınızı 1 kere değil 2 kere düşündükten sonra veriyorsunuz. Dövüşe gitmeden önce daha güçlü gitmek için 1 tane daha fazla iksir yapmak uğruna ev ev dolaşıp alkol aramak, veya seviye atlamaya az kaldığı zamanlarda göreve gitmeden, sıradaki seviyenin geliştirmelerini de açmak için azıcık kalan deneyim puanı toplamak uğruna sokak sokak gezip canavar aramak... Bunları yapmazsanız zaten oyundan zevk alamayacaksınız. "Oyunu hemen bitireyim." fikriyle oynamamanız kesinlikle oyun zevkinizi daha da arttıracaktır. Her yeri gezerek ve sabırla keşfederek oynarsanız, en az 50 saatlik bir Witcher 1 yolculuğu sizleri bekliyor olacak. NOT: Bu oyundaki ilerlemenizin ve aldığınız kararların etkilerinin; eğer bu oyunun kayıt dosyasını saklayıp 2. oyuna aktarırsanız, 2. oyununuzu da kısmen etkileyeceğini unutmayın. :D Bu kayıt aktarma olayı, serideki oyunları bir arada tutan güçlü bir bağ niteliğinde.
Witcher 1 hakkında söyleyeceklerim bu kadar. Şimdi benim için sıra Witcher 2'ye geldi. Bakalım 2. oyun benim için nasıl geçecek? Kendinize iyi bakın. İyi eğlenceler diliyorum.

Bu incelemeyi yazmadan önce 3 oyunu da bitirmem gerekiyor diye düşündüm. Çünkü seriye başlamak isteyen çoğu kişinin kafasında aynı soru oluyor. İlk oyunları oynamalı mıyım? Direkt olarak 3'ten başlasam bir şey kaçırır mıyım? diye düşünüyordum ben de. Sonunda ilk oyundan başlamaya karar verdim. Oyunu güzelce inceleyeceğim. Bu incelemeyi okuduktan sonra kafanızda yukarıda belirttiğim soru işaretleri kalmasın, güvenin bana.
Oyunu incelerken elbetteki 2008 yapımı, günümüze göre çok eski bir oyun olduğunu göz önünde bulundurarak objektif bir şekilde davranacağım.
+Bu oyun bugün bile kurgusu, sunduğu seçimleri, düşündürdükleri itibariyle yeni çıkan rpglere kafa tutabilecek düzeyde diyebilirim. Senaryo gerçekten güzel yazılmış. Oyundaki karakterler çok keskin çok ince işlenmiş. Bunu bu oyunda hissedemeseniz bile ileriki oyunlarda mutlaka anlayacaksınız dediğimi. Oyundaki dünya biz olduğumuz yerde durup bıraksak da gayet canlı bize ihtiyaç duymadan yaşayıp giden bir yapıya sahip. Girdiğiniz ortamdaki duyguyu doğrudan hissedebileceğiniz çevre tasarımları ve müzikler yapılmış.
+Oyundaki karakter gelişim ağacını çok beğendim. Gayet güzel ve özgün olmuş. Ne yönde bir gelişim sergileyebileceğimiz sınırlı aslında. Oyun bir yandan size bunun seçimini yaptırıyor olsa da her yönünüzü belli derecede geliştirmeye de mahkum ediyor sizi ama ben rahatsız olmadım bu durumdan, tam tersine hoşuma gitti.
+Yaptığımız seçimler gerçekten bizi zorlayabiliyor. mesela ben. "kime güvenmeliyim" paranoyasına düştüğüm uzunca bir zaman geçirdim oyunda. Ama bütün bu zaman boyunca düşünmek zamanı eritiyor götürüyor. Oyun öyle bir sürükleyici oluyor ki, "şu görevi de yapayım da öyle gideyim işemeye" diyerekten 5 saat çiş tutabiliyorsunuz.
+Grafikler dönemine göre çok iyi diyemem ama sırıtmıyor atmosferi destekliyor. Ki zaten bu tarz bir oyunda bu yeterli benim için.
+Yan görevler iyi hazırlanmış. Hikayeden kopmanıza izin vermiyor ve kontrat görevleri hariç kendini de tekrar etmiyor. Ayrıca oyunda muhatap olduğunuz bir npcyi unutmuyorsunuz mutlaka bir iz bırakıyor sizde.
*Bu kadar methettim ama tabiki oyunun gerçekten başarısız dediğim, çok sinir bozucu tarafları da var.
-Bunlardan ilki tabi ki de dövüş sistemi. Oyunun çıktığı yılı gözeterek de söylüyorum, gerçekten bok gibi. Bişeyler denemişler farklı olalım falan demişler ama yapılacak iş değil abi bu sistem. 2008 yılı AC gibi bir oyunun da çıktığı bir yıl aynı zamanda, onu geçtim PoP gibi efsane kombo ve mekaniklere sahip bir seri var birkaç yıl öncesinde. Yani demem o ki düzgün bir dövüş sistemi yapılabilirmiş eğer istenseymiş. Dövüşlerden zerre zevk almıyorsunuz, gerçekten son derece monoton olmuş. Zorluk seviyeleri zaten çok yeterli değil iyi bir oyuncuyum diyorsanız dövüş sistemine alıştıktan sonra zor modda rahatlıkla oynayabilirsiniz.
-Oyundaki iksir sistemi bildiğiniz hile gibi bir şey. GTA da şifre yazmak neyse burda da iksir içmek o. Mutlaka kullanın işlerinizi çok kolaylaştıracak. Yenemediğiniz boss fightta doğru iksiri içip girince güle oynaya şamarlayabileceksiniz o kadar söylüyorum yani.
-Sakın ola oto-kayıt sistemine güvenmeyin. Mutlaka kaydedin sık sık oyununuzu. Oto kayıt sistemi berbat. Dövüş sırasında kayıt yapamıyorsunuz mesela. Uzun uzun aksiyonlu bir bölümde bayağı bir ilerledikten sonra öldüğünüzde sizi tee ebesininkinden başlatıyor ve kafayı yiyorsunuz. Ya da tam bir göreve doğru yürüyorsunuz 10 dakidadır diyelim, çaat birden oyun atabiliyor sizi :)
-Oyunda açık dünyaya dair bir şey pek de göremedim açıkçası. Bir açık dünya var evet, hani call of duty gibi oynamıyorsunuz oyunu görev bitince yenisi değil hemen. İstersen şehirde falan koşturursun yani dilediğin gibi. Ama işte nereye kadar aga. Napacaz yani biz bu oyunun açık dünyasında, bir şeyler koysaydınız bari sağda solda koşturmaktansa? Zaten bir ormana gidiyorsunuz, kestirme kullanayım şurdan gideyim falan diye bişey yok. Oyun sizi bir patikayı takip etmek zorunda bırakıyor, özgürlüğünüz yok o konuda. Kısacası açık dünya kısmında seks ve içkiden başka bişey yok. Oyunun belirlediği yol düzeneklerinde görevden göreve koşturma simülasyonu olmuş açık dünyası.
-Gelelim eşyalara. Oyunda eşyanın "e"sinin yarısı falan var arkadaşlar. Bi bok yok yani. Bi kaç tane kılıç değiştiriyoruz arada bir o kadar. Zırh hiç değiştirmedim mesela oyun boyunca başta aldığımı kullandım.
-Kitle kontrol etkileri gerçekten saçmalık seviyesinde, adam bi koyuyor bizim çar kıvranmaya başlıyor, ne hareket edebiliyorsunuz bir süre boyunca ne de savunabiliyorsunuz kendinizi. Adamlar etrafınızı sarıp götünüze götünüze sokuyor kılıçları/pençeleri. Yere düşüyorsunuz normalde canınızı milim indiren adam baltayı omuriliğinize sokup tek atıyor size. Kaçmaya çalışıyorsunuz karakterin kafası sıkışıyor seri seri darbeler yiyip nalları dikiyorsunuz yine.Kamera açıları çok yetersiz ve kötü bu da rahatsız ediyor açıkçası. Oyunda çok kez öleceksiniz ama üzücü olan şu ki oyun zor olduğu için değil, oynanış bok gibi olduğundan öleceksiniz.
*Şimdi oyunu hem övdüm hem gömdüm. Malum soruya gelecek olursak:
Seriye muhakkak bu oyundan mı başlamalıyım ?
Hayır . Bu oyundan başlamak zorunda değilsiniz arkadaşlar. Direkt Witcher 3ten veya 2den başlasanız da olur. Ama hikayede kaçırdığınız kafanızda oturmayan şeyler muhakkak olacaktır. Çünkü derinliği olan bir hikayeye ve evrene ortadan dalmış olacaksınız. Unutmayın ki oyunlar aynı hikayenin devamı şeklinde. İlk oyunları oynamasanız bile kesinlikle hikayelerini okuyun, dinleyin, bilin yani.
Olur dedim ama ilk oyunu/oyunları oynamış olmak seri sonunda gerçekten her şeye daha hakim bir konumda bırakıyor sizi. Senaryonun ne kadar derin işlendiğini anlıyorsunuz. Karakterlere gerçekten bağlanıyorsunuz, onların derdi sizin derdiniz haline gelebiliyor. Oyundaki save dosyanızı devam oyununa aktarabiliyor olmanız çok güzel bir durum. Çok etkisi olduğunu söyleyemem ama düşünülmüş olması bile cezbediyor insanı.


Ben oynanış istiyorum combat, mekanik istiyorum diyorsanız indirimde olsa bile bunu alacağınıza bimden çiğ köfte alıp yiyin, hiç bulaşmayın kafayı sıyırırsınız.
Ama ben hikaye istiyorum bağlanabileceğim fantastik bir evren istiyorum diyorsanız bu oyundan başlayın gitsin, tahammül edin bir 40 saat falan bitirin geçin. Saygılar

*İlk defa bir oyuna bu kadar detaylı inceleme yazıyorum, hatalarım varsa veya atladıklarım varsa affola.*
-2015'de üçleme yapılarak bitirilen mükemmel serinin ilk halkası ve benim hayatımda oynadığım en iyi oyun. Şu an oyunu uzun bir süre sonra hatırlamak için ikinci defa oynuyorum ve hala hatırladığım kadar mükemmel. Neden en sevdiğim oyun olduğuna hiç şaşırmadım.
-Öncelikle bu incelemeye başlamadan önce şunu belirtmek istiyorum, ben bu seriye başlamadan önce hayatımda gerçekten hikayesini önemseyerek hiçbir oyun oynamadım. Benim oyunlara bakış açımı değiştiren iki oyundan biri Witcher'dır.(Merak edenler için diğeri Dragon Age: Origins).
-Senaryodan başlayalım: Geralt, Rivia Ayaklanması'nda karnına tırpan geçirilerek çok ağır bir şekilde yaralanır. Geralt'ın bedeni Ciri tarafından alınır Kaer Morhen'in bahçesine bırakılır. İşte oyunumuz tam olarak burada başlıyor. Geralt, diğer Witcherlar ve sevgili sahire Triss(<3) tarafından Kaer Morhen'e getirilir ve burada tedavisi yapılır.
- Geralt uyandığında hafızasının büyük bir bölümünün kaybolmuş olduğunu öğrenir. Bu konsept benim çok hoşuma gitti. Neden derseniz, bilmeyenler için Witcher'ın oyun serisi romanlardan esinlenerek onun devamı olacak şekilde oluşturuldu. Ve sizin normalde bu oyunu tam anlamıyla anlamanız için yedi adet kitabı okumanız gerekiyordu. Ancak sevgili CD Projekt Red, kitapların o kadar popüler olmadığını öngörmüş olacak ki bu seriye yeni olan insanlarında olayları anlamasını sağlamak için bu yönteme başvurmuş. Siz de Geralt gibi her şeyi onunla birlikte öğreniyorsunuz ve yaptığınız seçimler doğrultusunda onun hikayesini yönlendiriyorsunuz.
-(OYUNUN PROLOGUE KISMIYLA İLGİLİ SPOİLER İÇERİR.)Tedavisi yapıldıktan sonra daha neyin ne olduğunu anlamadan Kaer Morhen saldırıya uğrar ve Witcher'ların en genç üyesi Leo öldürülür. Bununla birlikte Witcher'ların asırlardır sakladığı iksir formülleri ve sırları bir büyücünün önderlik ettiği ve aralarında azılı bir seri katilin bulunduğu Salamandra tarafından çalınır. Büyücünün ordusu defedilir ancak büyücü sırlarla birlikte portal açarak Kaer Morhen'den kaçar. Biz de üç Witcher ve bir sahire olarak hem bu örgütü durdurmak ve sırlarımızı geri almak için hem de Leo'un intikamını almak için yola çıkarız. İşte ana oyun buradan sonra başlıyor ama oyun daha sonra o kadar dallanıp budaklanıyor ve o kadar ilgi çekici olaylar yaşanıyor ki hayran kalıyorsunuz. Oyunun senaryosu çok güçlü, detaylı ve özenli yazılmış. Bu oyundan sonra Witcher 2'yi oynayınca biraz hayal kırıklığı yaşamıştım. Tabi ki bu kötü olduğundan değil, ilk oyun kadar ilgi çekici olamadığındandı.Karakterlere kısaca değineyim. Belirttiğim gibi oyun kitap serisini baz alınarak geliştirildiğinden karakterlerin hepsinin bir kişiliği ve amaçları var. Duygusuz odundan ibaret değiller, hepsinin çok iyi ve detaylı yazıldığını diyaloglardan anlayabiliyorsunuz. NPC'ler hariç tabi hepsi birbirine benziyor ve bu da biraz sinir bozucu. Ayrıca oyunun ana hikayesi gayet uzun ve ana görevlerle bağlantılı giden sağlam yazılmış yan görevlerle oyunun toplam oynama süresi 35-40 saat civarını buluyor.
-Gelelim oynanışa: Çoğu insanın nedenini anlamadığım bir şekilde kanser olduğu ve oyundan uzaklaşma sebebi. Öncelikle bu oyunu üç farklı şekilde oynayabiliyorsunuz. F1,F2,F3 tuşlarına basarak oyunun kamera açıları değiştirilebiliniyor. Ben F3 modunda oynamanızı öneririm, diğer kamera açılarında oyun RPG değil de daha çok mobaya benziyor ve oynanışı ciddi anlamda zorlaştırıyor. Belki de insanlar bu özelliği keşfedemediği için uzaklaştılar oyundan bilemeyeceğim. Asıl oynanış ise kombo yapma mantığı üzerine kurulu. Düşmanınıza bir kere tıkladıktan sonra Geralt bir kombo yapıyor, kombonun bitimine doğru işaretçiniz olan kılıç hafif bir şekilde alevleniyor ve siz bu anda düşmanın üstünde bir kere daha bastığınızda Geralt ilkinden farklı olacak şekilde başka bir komboya geçiyor ve bu şekilde ilerliyor. İlk başta üç adet kombonuz varken bu sayı skillerinizi geliştirdikten sonra giderek artıyor. Ayrıca haliyle siz bir Witcher olduğunuzdan ve iki farklı kılıcınız olduğundan bu iki kılıçtaki kombolar birbirinden farklı. Ayrıca kılıçlarınızda ''Güçlü, Hızlı, Grup'' adı verilen türler var ve düşmanlarınıza göre bu türler arasında geçişler yapıyorsunuz. Bu türlerdeki bütün kombolar yine birbirinden farklı ve cidden epik. Güçlü kılıç ağır düşmanlarınız, hızlı olan çevik düşmanlarınız, grup olan ise etrafınızda çok kişi varken kullanılıyor. Oynanışa çok etkisi olduğunu düşünmüyorum ama Geralt'ın kullandığı büyünün en basit hali olarak nitelendirebileceğimiz beş adet işaret var. Bu işaretleri de yine skillerinizi harcayarak geliştirebilirsiniz. Oyun içinde tek tek nasıl kullanıldığı anlatıldığından burayı ayrıca belirtmek gereği duymuyorum. Anlattığım gibi oynanışın insanı hiç de kanser eden bir yönü yok. Ayrıca oyun 2007'de çıkmış olmasına rağmen vuruş hissi hepinizin sevdiği Skyrim'deki vuruş hissinden kat ve kat daha iyi.
-Grafikler: Kabul edilebir düzeyde, sizi rahatsız etmesi için hiçbir neden yok. Tabiki on yıl öncesinin grafiklerini şu anki Horizon Zero Dawn'a bakıp karşılaştırmadığınız sürece. Zaten hikayeye kendinizi o kadar kaptırıyorsunuz ki grafikler ve oyunun eski olması umrunuzda olmuyor.
-Müzikler: Harika. Tek kelimeyle harika. Özellikle handaki müzikler o kadar iyi ki handa oturup tüm gün o müziği dinleyesiniz geliyor. Oyunu ilk bitirdiğim günden beri dinliyorum ve hala sıkılmadım ayrıca telefonumda melodi sesi olarak kullanıyorum. :)
Kısaca puanlarla özetlersek:


Konu
Puan


Senaryo
100


Oynanış
75


Grafikler
80


Müzikler
95


Genel
95