izigame.me

Başlık 1-
Bu oyunun şimdiye kadarki çıkmış oyunlar içinde hiç bir 'tanımlı etikete' uymadıgını düşünüyorum.

RPG, point click, bulmaca, gizem, polisiye, zengin hikaye, önemli seçimler. Saydıgım herşey bünyesinde barındırıyor ama hiç bir tanıma tamamen uymuyor.
Nasıl vakti zamanında oyunlara RPG, FPS, TPS gibi kavramları özel isim olarak verdilerse, bu oyunada bir isim verilmesi gerektigini düşünüyorum. Ama verilmemiş. Oyun psikolojik, bilinçaltı ve okuma türünde diyebilirim ve sizi aşırı düşünmeye itiyor.
Oyun tamamen diyaloglardan oluştugu için adeta kitap okuyor gibisiniz ama sanki oyun kitapların yapamadıgı başka bir etkiyi insana yapıyor. Tabi bu yanlış anlaşılmasın kitapların yerini tutamaz ve kitaplardan iyi, kitapların evrim geçirmiş hali demiyorum.
Demek istedigimi açayım. Bir kaç yerden duymuştum kitap okuyacaksanız gece uyuma vaktinize yakın okuyun ve uyurken sabaha kadar beyin o bilgiyi işleyecek diyorlardı. Bu oyunda okudugunuz şeyler sizi düşündürüyor adeta kitap okuma etkisi veriyor ama aynı zamanda oyun oynuyorsunuz.
Yani düşünsenize bu oyun türüne yeni bir isim veriliyor ve sonra harry potter lotr gibi eserlerin bu tarzda oyunları çıkıyor ve hikayeyi istediginiz gibi etkileme şansına sahip oluyorsunuz ve oynuyorsunuz. Buna benzer oyunlar var önemli seçimler olarak geçiyor.
Ama bu oyunun insanda bıraktıgı etkilerde bir tık fazlası var dedigim gibi insanı düşünmeye ve bazı şeyleri sorgulamaya itiyor. Yani önemli seçimlerden fazlası bu oyunda var. Bu anlattıgımı bir ögretmen olarak anlatsam ve Sınıfın komik çocugu olsa şöyle derdi; hocam Özetle kafa açıyor.
başlık 2-
bu oyun kimlere göre degil yada bu oyunu ne zaman oynamalısınız?

Arkadaşlar bu oyunu oynamaya karar verirken nasıl bir beklenti içinde olmanız gerektigini gerçekten anlamalısınız. Ben polisiye/rpg oyunu oynamak istiyorum point click oyunu oynamak istiyorum gibi düşüncelerle açarsanız hayal kırıklıgına ugrarsınız. Evet bahsettigim ögelerin hepsi
var. Ama bu oyunu öncelikle bilmenizi isterim şimdiye kadar hiç oynamadıgınız bir deneyim ve agır bir deneyim yaşamayı göze alarak başlamalsınız. Uzun süre bir şeyler okumak ve birşeylere kafa yormak yani bir nevi polisiye var ama oyunun içinde felsefi ve bilimsel bir çok
sorgulayıcı ögeler mevcut. Yani belki oyunu kapatıp sizi düşündürmeye iten şeyleri oyun dışında sorgulamanız kafanızda düşünmeniz gerekecek. Sürekli bir şeyler okuyacagınız için ve agır diyaloglar oldugu için beyniniz bu bilgileri bir yandan işleyip süzmeye çalışacak. Bunlar olurken oyundan beklentisi farklı olanlar büyük ihtimal oyunu silmek isteyecek yarıda bırakacaktır.
Bir çok oyun forumunda en iyi 20 yada 50 oyuna girmiş bir oyun oldugu için çok ilgi çekiyor ve deneyenler oluyor. Özetle bu oyuna başlamadan önce iyiymiş herkes önermiş bir açıp bakayım diye başlarsanız türe pek yatkın degilseniz sıkıntı yaşaybilirsiniz. Bu yüzden bu oyunun ne oldugunu az çok bilin ve ona göre başlayın.
Şahsen tavsiyem vurdulu kırdılı oyunlardan sıkıldıgınız bir zaman, farklı bir deneyim arıyorum kafasına girdiginiz an başlamanızı tavsiye ederim.
başlık3
Oyunun giriş hikayesi ve içerigi

Öncelikle tamamen karanlık bir ortamda kendi düşünce sistemimizle çatışma içinde olarak başlıyoruz. Beynimizin farklı kısımları farklı telkinler veriyor ve karanlık içinden çıkmaya çalışıyoruz. Sürüngen beyin ve limbik beyin çatışmasından uyandıktan sonra. Otel odasında akşamda kalma bir şekilde uyanıyorız. Uyandıgı vakit kim oldugunu hatırlamıyor. Hafızasını tamamen kaybetmiş. Odadan çıktıgımızda bir kadınla iletişime geçiyoruz bizim polis oldugumuzu söylüyor ve soruşturma için burada oldugumuzu söylüyor.
Ve oyun başlıyor.
Karakterin ana istatistikleri dörde ayrılıyor. Zeka, Duyarlılık, Bünye ve Motor beceriler.
Zeka agırlıklı polis bildigimiz aklı zehir gibi çalışan ve duygularına başvurmayan robotik polis.
Duyarlılık ise duygularına agırlık veren paranormal ve empati duygusu gelişmiş polis.
Bünye agırlıklı oynarsanız bildigimiz kodaman polis tiplemesi
Motor beceriler ise aksiyon odaklı yetenekler için. İstediginiz buildi yapabilirsiniz genelde 4 tanesinden 2 tanesi agırlıklı gidiyorlar kalan diger ikiside en az 2 puan veriyorlar.
İstatistiklerden bahsetme sebebim örnek zeka'nın yetenekleri var oyunda 25 tane yetenek var. Ve bu 25 yetenek aslında bizim karakterimizin duyguları veya beyninde ve vücudundaki bir sistem diyebiliriz. Mesela biriyle konuşurken duyarlılık yetenegi olan empatiniz yüksekse otamatik devreye giriyor ve işte şunu sakın söyleme yoksa ömür boyu travma olarak aklında kalacak gibisinden uyarı veriyor.
Bünye istatistiktiginden 'şehrin fısıltısı yetenegi' zaman zaman şehirle konuşmanızı saglıyor. Yani 25 yetenekten hangilerini yükseltirseniz oyunda farklı diyaloglar okuyacaksınız ve farklı bir bakış açısına gireceksiniz. Bazı yetenekleri açmazsanız bazı diyalogları okuyamayacaksınız.
Ve zaten bütün yetenekleri açmanız mümkün degil. Duygu-düşünce yetenekleriniz zaman zaman birbiriyle çatışacak. Diyelim ufak bir agızdan dolma bir suçluyla ilgili delil varsa bir duygunuz hemen diyecek git adamla yüzleş. Diger duygunuz yapma bu kadar basit olma daha elle tutulur bir şey bulman lazım diyecek.
Yani ilk verdigim örnekte 'şunu sakın söyleme yoksa hayat boyu travma yaşacak' diyordu ya belki dogru belki yanlış söyledi o an o duygu bilmiyoruz. Buna siz karar verecekseniz. Oyunda öyle yazıyor diye dogru algılamamanız lazım.

Başlık 4
Bariz bir gerçeklik içinde bariz bir anlaşılmazlık ve gizem yanında var.

bir yöndende souls oyunları gibi bilinmez veya kolay anlaşılmaz bir hikayesi var Siyasi felsefe, din felsefesi, mantık felsefesi, bilim felsefesi ve daha benim saymadıgım veya farketmedigim bir çok şey mevcut. Bazen anlatım olarak Souls oyunları gibi gizemli ve anlaşılmaz şekilde oyun kendini analtıyor. aynı sahneyi oyanayan bir çok oyuncu farklı anlayıp farklı yorumlayabilir.
Ben 48 lvl'e kadar çıktım bazı kişiler 20-30 lvl arasında bitirdigini söylüyorlar. Neredeyse bütün yan görevleri yaptım. Çok fena kafa açan yan görevlerle karşılaştım. Yaratılış, dünyanın ve evrenin gizemi, Din ve bilim felsefe her türlü konuyagirmişler ama bunu muglak şekilde yapmışlar. Biraz souls oyunlarının hikaye anlatımına benziyor ama tam olarak öylede denemez.
Kapanış
Bu oyunun tam olarak ne oldugunu az çok anlamanız ve kendinizi hazır hissettginiz bir zamanda oynamanızı tavsiye ederim yoksa 5-6 saat oynayıp sıkılabilme ihtimaliniz çok yüksek.

Genel puanım ???/100

Oyun fiyatlarının ülkemizde arşa çıktığı bir dönemdeyiz ve bu dönemde hem ülkemize özel fiyatlandırma yapıp hem de bu kadar çok metin içermesine ve indie türünde bir oyun olmasına rağmen çoğu oyun firmasının yapamadığı başka bir tabirle yapmayı tercih etmediği Türkçe dil desteği ile birlikte satılmaktadır disco elysium. Öncelikle indirimde dönemde %90'lık bir indirime girip 50 tl gibi çok makbul bir ücrete disco elysium elde etmeniz çok şaşırtıcı olsa da gerçek ve inanılmaz. Oyun süresi ortalama 20-30 saat olup böyle bir fiyata satılması biz oyuncular için çok büyük şans. Bunun yanında yaklaşık bir milyona yakın kelime içermesine karşın Türkçe dil desteği bulunması da şahane. Oyunun fiyat-performansı ve biz Türk oyuncularına ( hatta yaptıkları anketlerle, oyunun çıkışından 2 sene sonra yeni bir sürümle oyunun içeriğini eklemesi ve var olanı geliştirmesi ve halen gelmekte olan güncellemelerle diğer tüm oyunculara da) sağlamış olduğu destekleri değindikten sonra artık oyuna geçebilirim. Oyun şu ana kadar oynadığım en iyi rpg ve en sevdiğim oyunlardan biri bundan sonra da kalmaya devam edecek gibi görünüyor. Doğru konuşmak gerekirse rpg türündeki oyunların hepsini tatmış değilim ( ki tadamam da) bu gibi oyunlarda tattığım zevkler beni en aşağıdan en tepeye fırlatır ve benim gözümde istemsizce bir geçilemez bir nokta olarak görünür. Çünkü nasıl ki bir Ege köylüsünü alıp bir metropole fırlatırsanız öylece ağzı açık ve hiçbir şey yapamaz ben de bu köylü gibi öyle şaşıp kaldım. Bundan sonra oynayacağım rpg oyunlarında en azından rp yönünden kıyaslayacağım oyun disco elysium olacağından tekrar böyle bir sıçrayış yapmam zor. Açıkçası beni biraz fazla etkilediği için bu kısma da değinmek istedim ve artık oyunu neden sevdiğime gelebilirim. Öncelikle bu oyun herkese kesinlikle hitap etmemekte ve bunun kesinkes sebebi ise oynanış yönünden kaynaklanmakta. Bu kadar metin ağırlıklı bir oyunun ciddi anlamda bir emek istediği aşikar. Kimi zamanlar yorucu olmakta. Lakin oyun böyle bir oynanış sunsa da bunu çok iyi bir şekilde yapmakta ve bunun sebeplerini şöyle sıralayabilirim:
1- Kaliteli mizah anlayışı (oyunun yazarlarını bu noktada tebrik etmek gerek)
2- Karakterlerin kendine has bir stili bulunması ve konuşmalarında doğallık bulunması.
3- Olayların kimi zaman ilginç kimi zaman üzücü kimi zamansa sadece iş odaklı olmaları ve oyunun buradaki dengeyi iyi ayarlaması
4- Oyunun kendine has mekaniği ( bence en önemlisi)
Bu saydığım özellikler her ne kadar basit gözükse de sadece metin tabanlı bir oyun içerisinde bunların hepsini sağlamak veya sağlasan bile bunu bu kadar kaliteli gerçekleştirmek bu işin cabası. Oyunda bir sürü karakter var dediğim gibi ve bunların hepsi kendine ait bir görüşle gelmekle ve her karakterin kendine has bir çizgisi olmakta. Kimi faşist, kimi sadece işinde, kimi kominist, kimi ise sadece mahallesindeki cesete taş atmak ve karşılaştığı insanlarla ta**ak geçmekte. Her karakterle konuşmak kesinlikle eğlenceli olmak zorunda değil hatta her biri için farklı duygular hissetmeniz çok normal. Örnek olarak Kominist abi konuşurken gerçekten o anda boğulduğumu hissederken kitapçının önündeki küçük kızla konuşurken içim bir ısınmadı değil :) Bu karakterlerle tanıştıkça kimilerine bağlanıyor ( özellikle her daim yanınızda bulunan kim katsuragi en azından benim için) ve onlardan bir hikaye dinlemek için can atarken buluyorsunuz kendinizi. Tabii bir yandan da olayları ilerledikçe çok daha fazla karakterle tanışıyor ve çok daha fazla maceraya atılabiliyorsunuz. Burada bir parantez açmak istiyorum şahsen benim en sevdiğim karakterlerden birisi oyunun ana karakteridir. Oyunun başında hiçbir bilginiz yokken ilerledikçe karakterin geçmişini öğrenme yaşadığı buhranları bir nevi kalbinizde hissetme fırsatı buluyorsunuz. Açıkçası benim en sevdiğim karakterlerden birisi oldu oyunun ana karakteri daha ismini bile bilmezken oyunun sonları doğru bu hale nasıl geldiğini oyun bize açıklıyor. Buradan şöyle bir bağlantı da kurma istiyorum. Bunlar tamamen yan görev ve isterseniz merak etmiyorsanız atlayabilirsiniz ve böyle onlarca görev var. Oyun bildiğiniz üzere bir dedektiflik oyunu ve sadece işinizi yaparak da oyunu bitirebilirsiniz ya da yapabileceğiniz her şeyi yapmaya çalışıp öyle de bitirebilirsiniz. Bir olay ilginç geldiyse ister sonuna kadar götürün, sıkıcı geldiyse bırakın uçup gitsin size alıkoyan yok oyun bu konuda gerçekten özgür. Bu özgür yapı görev içinde de bulunmakta bir görevi doğru veya yanlış çözebiliyorsunuz. Bir detayı kaçırmanız çok olası doğru yapmadığınız bir sorgu sizi yanlış belgelere yönlendirebilir ve bunun acısını sonra çekebilirsiniz lakin oyun bu kadar acımasız değil merak etmeyin elinde sonunda oyunu bitirebiliyorsunuz sadece birkaç görevi veya diyaloğu kaçırırsınız o kadar kaçırdığınız şeyler oyun deneyiminize o kadar zarar vermeyecektir. Oyunda görevlerin gerçekten ilginç olabildiği ve kendine has realistik bir fantezi dünyasında geçtiğini ve oyuncuların bunları kurcaladıklarında çok güzel ödüllendirdiklerinin de bilgisini vermek isterim ben bunu çok yaşadım tavsiye de ederim kişisel zevklerinize göre yaşayın. Son olarak oyunun gerçekten zirve yaptığı şeye değinmek istiyorum duygu ve fikir sistemi. Kendi fikirlerinizi edinebiliyorsunuz ve bunlar kimileri politik, ekonomik gibi şeyler olabilirken kimileri de evim nerede, jamais vu, alkolü bırakmak, yaşım kaç gibi kişisel bilgiler veya nasıl adlandıracağımı bilmediğim düşünceler şeklinde de olabiliyor. Emin olun ki hayal edebilceğinizden çok daha fazla fikir var ve siz bunlardan 15 tanesini kendi bünyenize katabiliyorsunuz. Bu fikirleri elde ettiğinizde kimi bufflar alırken bazı konuşmaların anahtarları da buradan geçiyor yani yapabilceğiniz görevlerin sınırını da artıyor. Duygular ise oyunun başında sizin biraz şekillendirdiğiniz ve oyun ilerledikçe istediğiniz gibi yükselterek kendinize has bir karakter oluşturabiliyorsunuz. Peki nedir bu duygular diyecek olursanız size konuşmalarınıza çeşitlilik katan ve bunu kimi zaman verdikleri tavsiyelerle kimi zaman birisine kendisine ait bir duygu cümlesi söylemeyi yaparken , kimi zamansa sadece makara yaparak sağlıyor. Basite indirgemek gerekirse ikili bir diyalog da empati duygusu konuşma daha başlamadan konuşmak için sizden zar atmanızı ister. Bu zar atmada o yeteneğinizin ne kadar gelişmişse o kadar yüksektir. Diyelim ki başarısız oldunuz konuşmalardan ilerledikçe veya o yeteneğinizi geliştirene kadar kapalı olacaktır ( çoğu durumda böyle lakin kırmızı yazılı olanlarda tek zar atma hakkı var.) Başarılı olduğunuz vakit ise olaylar şöyle ilerleyecektir: Empati duygusu adamın belli bir konuya karşı hassas olduğunu uyararak size tavsiye verir ve siz konuşmalarınıza "isterseniz" bu tavsiyeye uymaya çalışarak gerçekleştirirsiniz. Bunu kavraması belki şimdilik biraz zor gelmiş olabilir ama oyunu oynadıkça kendiniz de anlayacaksınızdır. Belli bir duyguda seviyenizin yüksek olması aynı zamanda karakterin kendi düşünceleriyle konuşurken o düşüncenin daha fazla konuşması anlamına da gelmektedir. Yani istediğiniz duyguları geliştirerek kendi 11'nizi seçmiş olduğunuzu da düşünebilirsiniz. Oyun özellikle bu noktada çok iyi bir iş çıkarmış ve yaratıcılık konusunda gerçekten çoğu firmaya taş çıkartmıştır. Bir de bu kadar çok metinin seslendirilmesi ve seslendirilmesinin de bu kadar kaliteli yapılması gerçekten şahane. Bu oyunun arkasında gerçekten çok profesyonel bir iş var herhangi bir insanla konuşurken duygularını metine aktardıkları kadar konuşmalara da aktarılması gerçekten şahane! İncelemem biraz uzun oldu affola ama bunlar benim duygularım oyunda yaklaşık bi 60 70 saatim var duygularımı biraz kusmak istedim okuyan herkese teşekkürler.

RPG GIBI RPG, AMA SATIN ALMAYIN

Disco Elysium 2019 Ekim'de çıkışını yaptı ama daha sonrasından oyunun önemli kişileri, game director'ü ve art directör'ü Robert Kurvitz ve Aleksander Rostov şaibeli bir şekilde firmadan kovulmuş. Kesin bir sonuç olmasa da bu iki isimin atılmasının arkasında şirket payının büyük bir bölümünün dolandırcıkla başka isimlere satılması gibi doğru olma olasılığı çok yüksek iddiası var ve şu noktada oyunun asıl geliştiricileri oyundan herhangi bir fayda almıyor. Bu olayın üstünden 2 sene sonra bile asıl geliştiricilerden kalan isimlerde bir bir çıkarılmaya devam edilmiş. Başka bir habere göre de stüdyonun başındakiler oyuna getirilmesi planlanan X7 kodlu bir genişleme paketini iptal etmiş. Bu sebeple oyunu satın almaktansa başka yollardan elde edinilmesi daha doğru olabilir.
FATE SISTEMI
Disco elysium FATE adlı masaoyunu rol yapma sistemini kendine temel almış saf bir rol yapma oyunudur -crpg-. Oyunda bol bol okuyoruz, bir bakıma "wall of text" sahibi diyebiliriz ama sizi eski crpg'ler gibi fazla safdışı bırakmıyor diyaloglardan.
Bu sistemi özel kılan en önemli özellik ASPECT dediğimiz, o anki durumu tanımlayan veya karakterimizin durumunu tanımlayan kısa sözcükler. Örneğin bir karaktere sohbete başlamadan önce halini hatrını sordunuz. Bu "HAL HATIR SORULDU" aspekti olarak bir beceri denemesinde bonus verebilir. Bu da bize zar denemesi yapmadan önce "acaba şuradan bir aspect çıkar mı?" dedirterek oynanışa ayrı bir derinlik katıyor.
KARAKTER YARATMA ve BECERİLER
Oyunda önceden bir geçmişi ve bir yüzü olan bir karakterle başlıyoruz ama bu sizi yanıltmasın çünkü bu dedektifin nasıl biri olacağı sizin elinizde. Hayal dünyasında yaşayan ve motor becerileri gelişmiş fakat zeka anlamında mantık kurmakta bile zorlanan, sıska yumruk bile atmayan bir dedektif oynamanız örneğin mümkün. Dedektifin ismini spoil etmek istemiyorum çünkü oyuna aşırı içtiğimiz ve kim bilir neler yaptığımız gecenin ardından
hafıza kaybı ile başlıyoruz o yüzden bu karakterden ilerde bahsedeceğimiz zaman Ahmet diyelim.
Oyunda 24 tane becerimiz var ve bu beceriler sırasıyla ZEKA, DUYARLILIK, FİZİK ve MOTOR BECELERİ altına düşüyor. Her bir beceriyi apayrı bir karakter gibi düşünmemiz lazım zira oyunun her bir anında bunlar devreye girip bir şeyler söyleyebiliyorlar. Dava ile ilgiili bir ipucu, alkol açlığımıza dair bir yorum , politika üzerine eleştiriler, anlık farkedilen bir detay olabilir. Veya partnerimiz olan Kim'in gözlük takmasıyla ilgili testosteron dolu bir şaka yapmak bile olabilir.(Evet böyle bir şey var :D) Oyunun tekrar oynanabilirliğini arttıran en önemli kısım burası çünkü bambaşka karakterle sayısız farklı diyalog görebiliyoruz.
Benim en sevdiğim beceri İçimdeki Deniz diyebilirim, çok absürt olaylara yol açabiliyor, adı üstünde birazcık da. Buna örnek olarak Oyunun başında edindiğimiz kravatla oyunun belirli bir noktasından sonra konuşmaya başlıyor, bize ipuçları verebiliyor ve oyunun
sonlarına doğru kendisini molotof yaparak feda ediyoruz . Başka bir örnek oyunun ana odağı olan cesetle konuşup ondan ipucu alma fırsatımız oluyor. Ansiklopedi becerisine oyunu 2. kez oynadığınızda odaklanmızı öneririm zira çok kafa açıyor, bir sürü gerekli gereksiz bilgi oyun dünyası bilgileri yığıyor önünüze. İkinci seferinizde dünyaya daha hakim olduğunuzdan bu bilgiler daha zevkli hale getirecek oyunu size. Bir diğer hafife almamanız gereken beceriler motor becerileri, genelde çok önemsenmiyor ama bence fiziksel becerilerden daha güzel. Yine de her bir beceri apayrı derin ve güzel işlenmiş. Kafanıza ne esiyorsa onla oynayın. Ayrıca bu beceriler bizim zar denemelerimizin başarısız veya başarılı olma olasılığını arttıran faktörler. Bir bilgi hatırlamak istediniz ANSIKLOPEDI denemesi atmanız lazım. Karşınızdaki karakterin verdiği anlamsız tepkinin altında yatan geçmişsel travmaları mı anlamak istiyorsunuz, EMPATI denemesi atıyorsunuz.
DİĞER GAMEPLAY MEKANİKLERİ
Oyun boyunca birbirinden farklı düşünceler edineceğiz ve bunları benimsememiz gerekecek. Benimsemek genelde yarım saatle 12 saat arası sürüyor ve bunun için bir düşünce slotu harcamanız gerekiyor ve bunlar epey sınırlı. Bu düşünceler sayısal bonusların yanında bazı yeni diyaloglar da açabiliyor. Örnek olarak feminist bir düşünce benimsediyseniz oyunun ilerleyen aşamalarında feminist diyalog seçimleriyle karşılacaksınız. Aynı şey politik görüşler için de geçerli: Belli bir politik görüşü benimseyip -hatta çorba bile edebilirsiniz :D- onun misyonerliğini yapabilirsiniz. Ya da apolitik olursunuz size kalmış. Sonrasında bu düşüncelerden kurtulmak istediğimizde seviye
puanı harcamamızın gerekmesi çok tatsız.

HIKAYE ve WORLDBUILDING
Oyunun belkide en güçlü kısımlardan biri hikayesi ve karakterleri. Ve dünyası. Dünyamız Isola adlı bölgelerden oluşuyor, bunları kıtalar olarak düşünebiliriz. Oyun ise Insulinde adlı isolanın Le Caillou ülkesinin(?) Revachol şehrinin Martinaise semtinde geçiyor. Bu şehir 40-50 sene önce büyük bir başarısız devrim yaşamış, güncel olarak Koalisyon Devletleri adında oluşum tarafından kontrol ediliyor. Bu ülkenin resmi bir polisi yok ama zamanla buraların polisi haline gelmiş diyebileceğimiz RCM(Revachol Halk Milisleri) var. Biz de burada RCM'den bir polis'iz ve bir cinayet veya linç ihbar üzerine martinaise'e geliyoruz. Oyun böyle başlıyor kısaca. Bundan sonra bir sürü kendine has ve derinlikli karakterle karşılaşıyor, sorguluyor, tarih konuşuyor, felsefe yapıyor, flört ediyor hatta ideoloji tartışmaları yapıyoruz. Hikaye genel anlamıyla depresif, realistik, vurucu, twistli merak ettiren bir hikaye. Oyunun sonuna kadar acaba katil kim diye de sordurtturuyor. Ben tatmin oldum mu cevaptan. Evet. Oyunun sonu tatmin edici mi? Evet. Evet ama çeşitli olduğunu düşünmüyorum. 6 tane son var fakat ne kadar farklı, çok değil. Realistik mi öyle evet. Burada biraz daha farklı sonlar yazılabilirdi diye düşünmeden edemiyorum yine de.
Ayrıca world-building hakkında konuşmak istiyorum. Ben bu oyunun dünyasını gerçekten başka seviyorum. Belirli aralıklarla hep dönesim geliyor, arada müziklerini açıyorum. Dostoyevski romanlarından fırlamış bir kasvet, depresif bir hava hakim, sıradan halk fakir, bir ceset haftalarca bir yerde kalabiliyor. Halk bir devrime kalkışmış ama büyük güçler tarafından engellenmiş ve şu an o güçler sizi yönetiyor. Şehriniz eskiden dünyanın gözdesi, başkentiyken şu an yakınından bile geçemiyor. Her türlü boktan bir vaziyet. Ama tek hissettiğiniz şey depresiflik veya hüzüntü değil. Genelde bu tür dünyaların çekici tarafı depresif bir dünya yaratmış olsa da bir şekilde sizi mutlu edebiliyor olması. Bunu dostluk, umut ışığı veya küçük şeylerin verdiği huzurun tasviri ile yaparlar. Başka çekici gelen şeyse o dünyayı kendi dünyamızla bağdaştırmamız diye düşünüyorum. Geliştiriciler oyunun dünyasının türüne fantastical realism demiş ki bence mükemmel bir tabir. Buna başka yakın sevdiğim bir dünya ise cyberpunk dünyası.

DİĞER
Oyunu ingilizce oynamak isterseniz orda şöyle bir durum var: Çok farklı kelimeler, deyimler içeriyor. Elinizde sözlükle oynamanız lazım. Vsauce sesiyle OR IS IT? Burada devreye keşke bu özelliği daha sık görsek diyebileceğim bir özellik giriyor: Bir tuşla dil değiştirme. Evet sadece bir tuşla -ki o da Q- oyunun dilini aniden, asla bir yükleme ekranı olmadan değiştirebiliyorsunuz. Bu sayede ingilizcenizi de geliştirebilirsiniz. Bir kelimeyi anlamadın ve tüm cümle garip mi geldi. Bir tuşla çevir türkçeye. Üstelik oyunun türkçesi öyle alelade türkçe değil. Üzerine uğraşılmış tam yerelleştirme diyebileceğimiz bir türkçe.
SONUÇ

Tek bir cümleyle: Son zamanlarda çıkmış, eşini benzerini göremeyeceğiniz türden bir RPG deneyimi. Ama marka asıl geliştiricilerin elinden alındığından başka yollardan edinmeniz tavsiye edilir.