Beni gerçekten şaşırtan ve birçok noktada derin düşüncelere sokan bir yapım. Karakterlerini önemsetebilen ve en basit gündelik diyaloglarını bile merak ettirebilen bir hikaye sunuyor. Bu kadar güzel tasarlanmış karakterler ve diyaloglarla nasıl bu kadar az bilinir kalmış, hayret ediyorum. Ancak, bu gölgede kalmanın mantıklı bir açıklaması var: oynanış. Bu kadar güzel bir hikaye, tasarım ve karakterler nasıl bu kadar kötü bir oynanışla sunulabilir? Basit, hiç derinlik barındırmayan ve göz kanatan animasyonlara sahip çok az oyun gördüm. Sanki ucuz reklam izletmek için yapılmış mobil oyunlar gibi. Resmen, biraz daha hikaye görmek için oynanışa katlanıyorsunuz.
Ami kontrolüne geçince biraz daha göze hitap eden bir oynanış elinize geçiyor gibi oluyor ama aşırı pasif, zayıf ve tembel dizayna sahip yaratık ve bosslarla uğraşıyorsunuz ki, bir süre sonra hikaye hakkında düşünürken gözünüzün önündeki boş efekt çöplüğü dışında bir şey yokmuş gibi geliyor. Yazık. Böyle bir oyunun heba edilmesi gerçekten üzücü. En basitinden, düz sıra tabanlı bir sistem koyup basit bir grafik arayüzü ile ilerleyen bir oynanış sunsalardı bile bir nebze katlanılabilirdi.
Bunlara rağmen, karakterlere ve hikayeye olan saygımdan dolayı bu oyunun hikayesini ve karakterlerini övmeye devam edeceğim.