izigame.me

Sonra söyleyeceğimi başta söyleyeyim.
Bu oyuna puanım 10 üzerinden 6 olur.
5.5 oyuna yazık eder, 6.5 yok daha neler dedirtir.
Sebeplerine gelirsek.
Önce hikayesinden başlayalım.
Bana kalırsa son derece başarısız bir hikaye anlatımı var.
Oyun bir roman gibi ele alınmış dolayısıyla sonunu gizlemeye çalışmışlar.
Fakat oyun boyunca hikaye o kadar karışıyor ki oyunun sonunda ne oldu ne bitti anlaşılmıyor.
Bir olay örgüsü vardır ve hikayenin sonunda sen açık uçlu bir son bırakırsın.
Burada hikaye de açık uçlu.:)
O kadar karışık.
Ben oynarken bir noktadan sonra artık hikayeyi falan geçtim.
Oyun bitsin diye uğraştım.
Oyunda hikayeyi bir kaç yol ile anlatmaya çalışıyorlar.
Birincisi sinematikler, ikincisi sayfalar, üçüncüsü de televizyon ve radyo yayınları.
Fakat bu üçü o kadar alakasız ilerliyor ki hikayeyi oturtamıyorsunuz.
Bir de üstüne izlediğiniz sinematiklerin hikayeyle çokta bağlantılı olmadığını eklersek işler hepten karışıyor.
Belki oyunu bir kaç saat daha uzun yapsalardı hikayeyi anlatma konusunda biraz daha başarılı olabilirlerdi.
Gelelim grafiklere.
Bu oyunu dönemine göre değerlendirirsek muazzam grafikleri var.
Fakat buna rağmen o gün için bile çok karanlık ve kasvetli bir atmosfere sahip.
Oyunun büyük bir kısmı gece oynanıyor.
Bu da ister istemez ciddi anlamda gözleri yoruyor.
Bu oyunun bir de remastered çıktı.
Belki orada daha rahat grafikler vardır bilemiyorum.
Oynanışa gelirsek ben çok uzun süredir bu kadar kötü oynanışa sahip bir oyun görmemiştim.
Oyun first person değil.
Bununla birlikte third person demek de zor.
O kadar kötü bir bakış açısıyla oynuyorsunuz ki alışana kadar oyunun yarısı geçiyor.
Çünkü sağ omuzdan veya sol omuzdan oynuyorsunuz fakat çok fazla yanal açı oluyor.
Bu koşarken falan çok etkiliyor.
Açı o kadar kötü ki çapraz çapraz koşuyorsunuz.
Oyunun açık ara en kötü özelliği bu.
Bu görüş açısı olayını biraz daha kaliteli yapsalarmış daha oynanabilir bir oyun olabilirmiş.
Diğer taraftan oyun zor değil ama oyunu zorlaştırmak için bir takım oynanış zorlukları oluşturmuşlar.
Mesela kötüleri öldürebilmeniz için önce ışıkla gardını düşürmeniz gerekiyor sonra da silahla vurmanız.
Sonsuz bir ışığa sahip değilsiniz.
Elinizde bir el feneri var ve bu fenere 4-5 saniye basılı tutunca pili bitiyor.
Otomatik olarak hızlıca pil değiştirmeniz gerekiyor.
Silaha gelince ana silahınız altı patlar.
O da çok fazla işlemiyor.
Seri sıkıyorsunuz ve 6 mermide bir mermi doldurmak zorunda kalıyorsunuz.
Zorda kaldığınızda da işaret fişeği veya flash bombası kullanmanız gerekiyor.
Mouse'un sol tuşuyla silah ateşliyorsunuz, sağ tuşuyla el fenerini yakıyorsunuz, orta tuşuyla da işaret fişeğini atıyorsunuz.
Bir de bunları doldurmak için Q ve E tuşlarını kullanıyorsunuz.
Bir saat oynayınca ne parmaklarınız kalıyor ne bileğiniz.
Çok fazla yoruyor bu oynanış.
Oyun zor değil ama oynanış çok zor.
Zorluğu sizi fiziksel olarak yoruyor olması.
Neyse ki 11 saatte biten bir oyun bu.
Kötü bir oyun değil kesinlikle.
İyi bir oyunda değil.
Orta kalite tadımlık bir oyun.
İndirimde falan bayağı ucuzluyor.
İndirimdeyken alın kütüphanenizde bulunsun.

Elementler
Skor
Detaylar


Hikaye
5
İlginç bir konsepte sahip olup, bolca gizem barındıran bir hikayemiz var. Ne kadar olay örgüsü mantıksız olmasa da oyun bu gizem ögelerini tam olarak açıklığa kavuşturmuyor. Bu da finalin yarım hissettirmesine sebep oluyor.


Mekanikler
3
Oyundaki mekanik sayısı az. Önce fenerle ışık tutup sonra ateş etmek dışında mekanik yok. Oyunu oynarken fazla gözüme batmadı ama mekaniklerin gelişmediği de bir gerçek


Combat
7
Combat kısmı tatmin edici. Vuruş hissi güzel. Tabanca, büyük silah ve bomba kullanımlarını beğendim


Bölüm Dizaynı
4
Bölüm dizaynı kısır. Kendini fazlasıyla tekrar eden bölümler var. Düşman çeşitliliği de artmıyor, aynı bosslar tekrar tekrar karışıma çıkıyor. Özellikle oyunun son bölümü oyunu gereksiz bir şekilde uzatıyor


Survival
6
Survival Horror türünde fazla oyun oynamadım ama oyunun sunduğu tekinsizlik hissi ve alttan alttan oyuncuyu sürekli gergin tutması, ağızda hoş bir tat bırakıyor


Sanat Dizaynı
7
Oyun sanat dizaynını genel anlamda atmosfer üzerinden kurmaya çalışmış. Gerilimli ve tekinsiz bir atmosfer sunmayı da başarmış. Ayrıca manzaralar da güzel


Teknik
5
Optimizasyon biraz kötü gibi geldi. Oyunu pürüzsüz bir şekilde oynamam gerekirken orta ayarlarda sabit 60 fps alamadığım anlar oldu. Karşılaştığım tek glitch de alt tab attığınız zaman oyundaki otların dokularının bozulmasıydı. Çirkin bir görüntü sunuyor


Oyun satın alırken alacağım oyun hakkında minimum araştırma yapmaya özen gösteririm. Çünkü oyunlara sıfır beklentiyle girmenin her zaman daha sağlıklı olduğunu düşünüyorum. Alan Wake alırken de oyun hakkında minimum bilgiye sahiptim. Bilmediğim şey ise oyun hakkındaki o az bilgimin de yanlış olmasıydı. Ben oyunu karanlık atmosferli bir tps zannederken, oyun aksiyon dozajı yüksek bir survival horror oyunuymuş. Oyunlar konusunda fazla tırsak birisi olarak bunu ilk fark ettiğimde oyundan biraz çekinmiştim. Ancak oyunu bitirmiş birisi olarak öyle inanılmaz derecede korkunç bir oyun olmadığını söyleyebilirim. Kendine has tatlı bir gerginliği var oyunun ve bu benim için gayet yeterli. Giriş kısmını gereksiz daha fazla uzatmadan artılara eksilere geçelim:
Artılar

Oyunun hikaye konusu ve bunun sunuş biçimi gayet güzel. Konusu ilginç. Kendisinin yazmış olduğu ancak bundan haberinin olmadığı bir romanının gerçek olmasıyla mücadele eden bir korku gerilim yazarının hikayesi ilginç bir konsept. Ayrıca oyunun her yerine bu romanın sayfalarını gizleyip oyuncuya gelecekteki olayları önceden okutmak da güzel bir iş. Normalde oyunlardaki bu ekstra okunabilir içerikleri okumam ancak Alan Wake'deki bu ekstra materyallerin hepsini bulmaya çalıştım ve hepsini okudum.
Oyunun atmosferi fazlasıyla güçlü. Karanlık ve tekinsizlik hissini oyuncuya iyi veriyor. Bu da ister istemez her zaman diken üstünde durmanıza yol açıyor. Türün veteranları ne düşünüyor bilmiyorum ama benim gibi tırsak bir oyuncu için fazlasıyla yeterli geldi.

Eksiler

Oyunun hikaye konsepti gayet ilginç olsa da, gizemi oyuncuya iyi aktarsa da bu gizemi finalde tatmin edici bir şekilde açıklığa kavuşturmuyor. Final fazlasıyla sönük ve tatminsiz. "Ee noldu şimdi?" dedirtmekten başka bir şey başaramıyor.
Bölümler fazla tekrar ediyor. Genel olarak oyun fazlasıyla tekrar ediyor. Her görevde temel olarak aynı şeyleri yapıyorsunuz. Oyun aynı boss savaşlarını tekrar tekrar önünüze sunuyor. Düşmanlar çeşitlenmiyor. Mekanikler tüm oyun boyunca yerinde sayıyor zaten. Bir yerden sonra oyun o kadar tahmin edilebilir oluyor ki "Şurada bu olacak, burada şu olacak" diye yaptığım tahminlerin hepsi doğru çıktı.
Oyunda toplam 6 bölüm var ve sonuncusu bariz bir şekilde süreyi uzatmak için konulmuş. Her bölüm aşağı yukarı 1-2 saat sürüyor ve son bölümün elle tutulan kısmı sadece son kısmı. Oyunun finali yani. Ama finale gidene kadar oyun sizi dakikalar boyunca oyalıyor. Zaten bölümler tekrar ediyor ve oyunun süreyi yapay bir şekilde uzatması çok sinir bozucu. Son bölümü hiç koymadan direkt finale geçilse çok daha iyi olurdu.
Neden bilmiyorum ama Alan Wake karakterini biraz itici buldum. Dış görünüşü, hal ve hareketleri, olaylara tepkileri bana gitmedi.

Sonuç
Özgün hikayesi ve gerilimli atmosferine rağmen oyun biraz fazla meh. Mekaniklerin yenilenmemesi, bölümlerin fazla tekrar etmesi, bir yerden sonra oyunun fazla tahmin edilebilir olması, sönük final ve oyunu yapay şekilde uzatma çabaları yüzünden öyle ayılıp bayılmadım oyuna. Çok rezil değil ancak vakit kaybı demek zorundayım.

Skor: 5 / 10

Alan Wake, benim sürekli şans verip devamını getiremediğim bir oyundu. Genellikle teknik sıkıntılardan dolayı canım sıkılıyordu ve prologue bölümünü geçemeden siliyordum oyunu. Oldukça da sıkıcı geliyordu bana. Lakin bu sene Alan Wake II’yi bitirince ve çok beğenince bende serinin ilk oyunlarını bitirme isteği oluştu. Beni yamalarla uğraştırmasına gerek kalmadan resmi Türkçe dil desteği barındırması nedeniyle hem de daha güncel bir sürüm diyerek oyunun Remastered sürümünü oynadım. Hazırsanız oyunu incelemeye geçelim yavaştan.


Hikaye ve Karakterler

Oyunun hikayesi bence güzel, beğendim diyebilirim. Hikayeyi beğenmemin Alan Wake II’yi önce oynamamın etkisi de olabilir bilmiyorum ama ben memnun ayrıldım hikayeden. Sadece bir yere kadar hikaye birazcık karışık ne yaptığınızı anlamanız zorlaşıyor ama bir noktada toparlanıyor. Hikaye anlatımı da hikaye gibi iyi. Son olarak oyundaki karakterlerin iyi işlendiğini söyleyebilirim; boş olduğunu düşündüğüm pek karakter yok, büyük çoğunluğu yeteri kadar ilgi çekici geldi.

Özetlemek gerekirse hikaye bir yere karışık ama iyi, hikaye anlatımı iyi, karakterler ise ilgi çekici.


Oynanış

Evet gelelim oyunun oynanışına. Aslında oyunun çok basit bir mekaniği var; düşmanlarına ışık tut ve ateş et. Bu mekanik bir yere kadar da güzel gidiyor ama oyunun süresine kıyasla yetersiz kalıyor. Yeni bir kaç silah ve flaş bombası gibi şeyler gelse de temel mekanik aynı olduğu için kendini tekrar etmekten kaçamıyor. Ayrıca her bölüm arasında benim bulduğum silahlar neden sıfırlanıyor onu da anlamış değilim. Bazen mantıklı bir açıklaması oluyor bu durumun ama bazen ne alaka dedirtmeyi de başarıyor. Karakter kontrolleri ve kamera alışana kadar sizi biraz uyuz ediyor onu da eklemeden geçmeyeyim.

Kısaca, oynanış basit olsa da bir yere kadar idare ediyor ancak kısa sürede tekrara biniyor, bölüm boyunca topladığınız ekipmanlar bölüm arasında sıfırlanıyor, kontroller ve kamera biraz kütük hissettiriyor (en azından alışana kadar).


Teknik Detaylar

Bu kısımda oyunun biraz Remastered sürümünden bahsedeceğim. Oynadığım sürüm Remastered sürümü fakat Steam’de olmadığı için ve inceleme yazmak istediğim için orijinal Alan Wake’i kullanacağım biraz, yapacak bir şey yok. Oyun grafiksel olarak biraz eskimeye başlamış ancak yine de güzel gözüktüğünü söylemem gerekiyor. Işıklandırmalar, atmosfer, manzaralar oldukça iyi. Orijinal sürümde bulunmayan resmi Türkçe dil desteğinin Remastered sürümünde olması ayrı bir keyif katıyor. Alan Wake’in remastered hali biraz kötü olmuş ama ikinci oyuna en yakın yüz remastered sürümündeki yüz. Yine de orijinal Alan Wake daha karizmatik duruyor. Son olarak müzikler güzel, özellikle Old Gods of Asgard grubunun müziklerine bayıldım.


Kapanış

Alan Wake, benim oynarken eğlendiğim, oynanıştaki tekrar muhabbetinden dolayı sıkılsam da aradığım motivasyonu hikayesinde bulduğum iyi bir oyun. Eğer oynamak isterseniz sırf Türkçe dil desteği barındırması nedeniyle Remastered sürümünü oynamanızı tavsiye ederim. İncelemeyi okuduğunuz için teşekkür ederim.